Bauhinia variegata

especie de planta

Bauhinia variegata, Falsa caoba, uña de vaca, Árbol de les orquídees, o Árbol orquídea (Hindi:कचनार, sanskrit :कोविदार), ye un árbol de la familia de les fabácees, orixinariu d'India y Myanmar. Arrobinar por grana dende fines de primavera. Cultívase en suelu normal, bien drenáu, en llugar soleyeru y templáu, al abellugu de vientos fríos. Pel branu regar con bayura les plantes nueves.

Bauhinia variegata
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Subclas: Rosidae
Orde: Fabales
Familia: Fabaceae
Subfamilia: Caesalpinioideae
Tribu: Cercideae
Subtribu: Bauhiniinae
Xéneru: Bauhinia
Especie: Bauhinia variegata
L., Sp. Pl., 1: 375, 1753[1]
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]
Inflorescencia
Vista de la planta
Bauhinia variegata

Descripción editar

Trátase d'un árbol de pequeñu a medianu tamañu que crez hasta los 10-12 m d'altor, ye de fueya caduca na estación seca. Les fueyes tienen 10-20 cm de llargu y anchu, arrondaes, y bilobulaes na base y el ápiz. Les flores son conspicuas, de color rosa brillante o blancu, de 8-12 cm de diámetru, con cinco pétalos. El frutu ye una vaina de 15-30 cm de llargu, conteniendo delles granes.

Uso editar

Árbol ornamental bien popular nos climes subtropical y tropical, cultivar poles sos flores arumaes. Nel neotrópicu, puede utilizase p'atraer a los colibríes - como Amazilia lactea, Chlorostilbon lucidus o Leucochloris albicollis - nos xardinos y parques[1]

Propiedaes editar

Les fueyes tienres y los brotos peracabar n'ensalaes. Pa los budistes ye una especie sagrada, apaeciendo frecuentemente nes sos imáxenes devotes.

Taxonomía editar

Bauhinia variegata describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 1: 375. 1753.[2]

Etimoloxía

Bauhinia: nome geneérico nomáu n'honor de los hermanos herboristes y botánicos suizus; Caspar (1560-1624) y Johann Bauhin (1541-1613). El primeru foi botánicu y médicu, autor d'un índiz de nomes de plantes y los sos sinónimos llamáu Pinax Theatri botanici, y profesor d'anatomía y botánica na Universidá de Basilea, qu'estremaba ente xéneru y especie, y foi'l primeru n'establecer un sistema científicu de la nomenclatura, ente que'l segundu foi co-autor de la gran obra Historia Plantarum universalis, publicáu cuarenta años dempués de la so muerte.[3]

variegata: epítetu llatín que significa "xaspiada".[4]

Sinonimia
  • Bauhinia chinensis (DC.) Vogel
  • Bauhinia decora Uribe'
  • Phanera variegata (L.) Benth.[5]
var. candida Voigt
  • Bauhinia alba Wall.
  • Bauhinia candida Aiton
  • Bauhinia candida Roxb.

Ver tamién editar

Referencies editar

  1. Baza Mendonça, Luciana & dos Anjos, Luiz (2005): Beija-flores (Aves, Trochilidae) y seus recursos florais em uma área urbana do Sul do Brasil [Hummingbirds (Aves, Trochilidae) and their flowers in an urban area of southern Brazil]. [Portuguese with English abstract] Revista Brasileira de Zoologia 22(1): 51–59. doi 10.1590/S0101-81752005000100007PDF fulltext
  2. «Bauhinia variegata». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 25 de xineru de 2013.
  3. en Nome botánicos
  4. N'Epítetos Botánicos
  5. Bauhinia variegata en PlantList

Bibliografía editar

  1. CONABIO. 2009. Catálogo taxonómico de especies de México. 1. In Capital Nat. Méxicu. CONABIO, Mexico City.
  2. Correa A., M. D., C. Galdames & M. N. S. Stapf. 2004. Cat. Pl. Vasc. Panamá 1–599. Smithsonian Tropical Research Institute, Panama.
  3. Cowan, C. P. 1983. Flora de Tabasco. Llistaos Floríst. Méxicu 1: 1–123.
  4. Hokche, O., P. E. Berry & O. Huber. 2008. 1–860. In O. Hokche, P. E. Berry & O. Huber Nuevu Cat. Fl. Vasc. Venezuela. Fundación Instituto Botánicu de Venezuela, Caracas.
  5. Howard, R. A. 1988. Leguminosae. Fl. Lesser Antilles (Dicotyledoneae–Part 1) 4: 334–538.
  6. Idárraga-Piedrahita, A., R. D. C. Ortiz, R. Callejas Posada & M. Merello. (eds.) 2011. Fl. Antioquia: Cat. 2: 9–939. Universidá d'Antioquia, Medellín.
  7. Isely, D. 1990. Leguminosae (Fabaceae). 3(2): xix, 1–258. In Vasc. Fl. S.E. U. S.. The University of North Carolina Press, Chapel Hill.
  8. Killeen, T. J., E. García Estigarribia & S. G. Beck. (eds.) 1993. Guía Arb. Bolivia 1–958. Herbario Nacional de Bolivia & Missouri Botanical Garden, La Paz.
  9. Lawesson, J. Y., H. Adsersen & P. Bentley. 1987. An updated and annotated check list of the vascular plants of the Galapagos Islands. Rep. Bot. Inst. Univ. Aarhus 16: 1–74.
  10. Lewis, G. P. 1987. Legumes of Bahia. 369 pp.
  11. Liogier, H. A. 1988. Spermatophyta: Leguminosae to Anacardiaceae. Descr. Fl. Puertu Ricu & Adj. Isl. 2: 1–481.
  12. Molina Rosito, A. 1975. Enumeración de las plantas de Honduras. Ceiba 19(1): 1–118.
  13. Nasir, E. & S. I. Ali (eds). 1980-2005. Fl. Pakistan Univ. of Karachi, Karachi.
  14. Pérez, A., M. Sousa Sánchez, A. M. Hanan-Alipi, F. Chiang Cabrera & P. Tenorio L. 2005. Vexetación terrestre. 65–110. In Biodivers. Tabasco. CONABIO-UNAM, Méxicu.

Enllaces esternos editar