Celina Kofman
Celina Zeigner de Kofman (1924, Villa Domínguez – 3 d'agostu de 2020), tamién llamada Queca, foi una defensora de los derechos humanos y una de les pioneres integrantes de les Madres de Plaza de Mayu (Santa Fe).
Celina Kofman | |
|---|---|
 | |
| Vida | |
| Nacimientu | Villa Domínguez, 1924 |
| Nacionalidá |
 Arxentina |
| Muerte | 3 d'agostu de 2020[1] (95/96 años) |
| Oficiu | activista polos derechos humanos |
| Miembru de |
Madres de Plaza de Mayo (es)  |
 | |
Biografía editar
D'oficiu docente, Celina Kofman foi una de les importantes integrantes de la organización que se punxo en marcha na década del '70 en plenu Procesu de Reorganización Nacional, depués de que'l so fíu fuera secuestráu. Foi miembru dende 1978 hasta'l 2000, onde tuvo la responsabilidá sobre les ex filiales de Concordia y Santa Fe.[2]
Unu de los sos fíos yera Jorge Oscar Kofman, un estudiante y obreru de 23 años, padre d'un neñu y otru en camín, quien foi secuestráu y desapaecíu por xenocides militares en Tucumán. El yá había estáu deteníu mientres la autodenominada Revolución Arxentina y foi lliberáu cuando asumió Héctor Cámpora, el 25 de mayu de 1973. Presumir que foi interceptáu por una patrulla militar cuando viaxaba nun coleutivu de llinia dende Tucumán hasta Córdoba pela ruta 301. Un abogáu que collaboró cola so familia pudo pescudar que tuvo mancáu nuna rodía, que s'abelugó en casa d'una familia de llabradores y una vegada restablecíu collaboró en xeres de recueya de caña. Depués treslladar nun sulky hasta la ruta y entamó el viaxe hasta la provincia de Córdoba. Yera principios de xunu de 1975. Tres el secuestru, Jorge sería lleváu a la Escuelita de Famaillá, el primer centru clandestín de detención del país, agospiáu con otros deteníos illegales y entrugáu so tortura. Ente agostu y setiembre sería treslladáu a la cárcel de Villa Urquiza y confináu nun pabellón que naquel momentu destinar a los presos políticos.[3]
Col tiempu Celina aportó a la referente santafesina de les Madres de Plaza de Mayu que les sos marches tuvieron el sofitu de grandes figures como foi la d'Alicia Moreau de Justo.[4] Entamó a los familiares de les víctimes de la dictadura, dende l'Asamblea Permanente polos Derechos Humanos (APDH), les asociaciones de familiares y depués dende Madres de Plaza de Mayu.
Nuna repasada pola xera llevada a cabu dende 1977 d'equí p'arriba, y nes que obviamente participó Kofman xunto a les demás madres esta la derogación de les lleis d'Obediencia Debida y Puntu Final. Primero, el xuiciu a les Xuntes mientres el gobiernu de Raúl Alfonsín.[5]
Nel 2001 retirar de la organización de les Madres por dellos desalcuerdos con delles integrantes de la institución, ente elles Hebe de Bonafini. Al respeutu supo dicir:
"Yo nun pertenezo más a la organización pero tou la vida voi ser Madre de Plaza de Mayu. Por esti motivu, sigo usando'l pañuelu. Nós nel interior del país nun remanamos nin un pesu".[6]
Nel 2008 dio la so fuerte opinión acera de la situación fame y los neños n'Arxentina:
"Nesti país onde sobren alimentos, onde se fala tantu de la distribución de la riqueza y onde nos muerren 25 mozos per día de fame y de desnutrición; los neños colen por que los gobiernos ver". "Son los nuesos neños, ye la nuesa responsabilidá y una de les nueses responsabilidaes ye esixir a les autoridaes qu'esto se termine".[7]
Nel 2010 pidió una convocatoria a un xuiciu públicu pa dellos periodistes que collaboraron cola pasada dictadura militar.
Nel 2013 foi noticia cuando la so casa allugada na provincia de Santa Fe, Arxentina, fora afrellada con pintaes ofensives nel día que les Madres celebraben los 36 años de la so primer rueda. Echo que foi refugáu pol Conseyu Directivu Provincial Asociación Trabayadores del Estáu (ATSA). Nesi mesmu años Les Madres de la Plaza de Mayu fueron homenaxaes por SADOP en La Cortil de les Artes, pel Día Internacional de la Muyer.[8]
El so otru fíu, Hugo Alberto Kofman, presentó un llibru tituláu Mirar la tierra hasta atopate, que rellata les vicisitúes de la investigación que dexó nel añu 2010 atopar los restos d'ocho militantes populares nuna fuesa común nel Campu Militar San Pedro na provincia de Santa Fe.[9]
Ver tamién editar
Referencies editar
- ↑ URL de la referencia: https://www.airedesantafe.com.ar/murio-celinaqueca-kofman-n165362.
- ↑ http://casaddhh.blogspot.com.ar/2006/02/carta-de-celina-kofman.html
- ↑ http://www.eldiario.com.ar/diario/interes-general/46067-socializar-la maternidá-y-tener-en-alto-les banderes-de-los sos-fíos.htm
- ↑ https://web.archive.org/web/20140223062946/http://www.sol915.com.ar/noticies/internacionales/exemplos-que-dignifiquen-a-la muyer_20130308_2923.html
- ↑ http://colectivoepprosario.blogspot.com.ar/2012/04/santa-fe-celina-queca-kofman-queremos.html
- ↑ http://www.sinmordaza.com/noticia/110145-hai-que-dixebrar-la-institucion-madres-de-plaza-de-mayu-de-hebe-de-bonafini.html
- ↑ http://www.tercermundonline.com.ar/index.php?option=com_content&task=view&id=881
- ↑ «pintaes-en-el llar-de-celina-kofman.html Copia archivada». Archiváu dende l'pintaes-en-el llar-de-celina-kofman.html orixinal, el 26 de xunu de 2013. Consultáu'l 14 de payares de 2013.
- ↑ http://www.diarioconcordia.com preséntose el-llibru-de-kofman-mirar-la tierra-hasta atopate.html
Enllaces esternos editar
Datos: Q16545309
