El papiru Harris 500 ye un documentu del Antiguu Exiptu, que recueye dellos testos lliterarios, ente los que s'atopen los poemes d'amor exipciu más antiguos. Caltener nel British Museum col númberu 10060.

Infotaula documentPapiru Harris 500
Tipu manuscritu
Llingua orixinal exipcianu
Epónimu Anthony Charles Harris
Material papiru
Códigu de muséu [1]
Testu completu [2]
Cambiar los datos en Wikidata

El papiru yera parte de la coleición d'Anthony Charles Harris (1790-1869) que foi adquirida dempués de la so muerte pol Muséu Británicu. Según los informes, el papiru taba intactu cuando foi descubiertu pero resultó estropiáu por una esplosión que destruyó l'edificiu onde se guardaba en Alexandría.[1] Esistíen rumores de que Harris realizara una copia, pero nunca foi atopada.[2] Foi transcrito y traducíu per primer vegada por Gaston Maspero en 1883.

Descripción

editar

Ye un papiro de principios de la dinastía XIX (mientres el reináu de Seti I o Ramsés II)[3] que s'atopa bien deterioráu. Los poemes tienen munchos defectos, como llagunes y errores cometíos polos escribas.

Mide 143,5 × 20,3 cm y ta escritu en hieráticu poles dos cares. Dambes partes tán estremaes n'ocho columnes.

Anverso

editar

Contién tres seiciones con poemes d'amor.

Primer grupu

Trátase d'ocho poesíes ensin ilación ente elles. Cuatro d'ellos tán puestes en boca d'una rapaza (1, 2, 4 y 8), y el restu na d'un varón (3, 5, 6 y 7). El títulu orixinal d'esti grupu nun se caltién, pero Siegfried Schott asitiar xuntos sol títulu modernu Poder del amor.

Segundu grupu

Tien ocho poesíes con una introducción común y la mesma temática, anque tamién independientes. El so títulu ye Principiu de los cantares amenos pal amante, tan escoyíu ente'l so corazón, cuando vien dende los campos abiertos, tamién tán en pallabres d'una nueva. Tamién figura'l Cantar del arpista, anque nun ye un cantar d'amor.

Tercer grupu

Tien tres poemes qu'empiecen col nome d'una flor. Los dos primeros tán completos, pero del postreru solo hai fragmentos.[4]

Aviesu

editar

Contién dos cuentos: tomar de Yapu y la Historia del príncipe predestinado.

La primera ocupa los trés primeres columnes y narra la captura de la ciudá de Yapu (güei Jaffa) pol xeneral Djehuti mientres el reináu de Tutmosis III.

La segunda hestoria ta incluyida nes columnes 4 a 8. Trata sobre un príncipe, fíu únicu del faraón, a quien se profetiza una muerte estraña. Ta incompletu, perdióse'l final.[4]

Referencies

editar
  1. Baikie: op. cit., páx. 65.
  2. Maspero: op. cit., páx. 185.
  3. Lichtheim: op. cit., páx. 194.
  4. 4,0 4,1 López: op. cit.

Bibliografía

editar