Giuseppe Zanardelli

Giuseppe Zanardelli
ministru del Interior del Reinu d'Italia
minister of Public Works of the Kingdom of Italy (en)
ministru d'Agricultura, Industria y Comerciu nel Reinu d'Italia
primer ministru del Reinu d'Italia
diputáu del Reinu d'Italia
minister of Justice of the Kingdom of Italy (en)
diputáu del Reinu d'Italia
diputáu del Reinu d'Italia
diputáu del Reinu d'Italia
diputáu del Reinu d'Italia
minister of Justice of the Kingdom of Italy (en)
diputáu del Reinu d'Italia
diputáu del Reinu d'Italia
minister of Justice of the Kingdom of Italy (en)
diputáu del Reinu d'Italia
ministru del Interior del Reinu d'Italia
diputáu del Reinu d'Italia
minister of Public Works of the Kingdom of Italy (en)
diputáu del Reinu d'Italia
diputáu del Reinu d'Italia
diputáu del Reinu d'Italia
diputáu del Reinu d'Italia
diputáu del Reinu d'Italia
diputáu del Reinu de Cerdeña
Presidente de la Cámara de Diputaos del Reinu d'Italia
Vida
Nacimientu	Brescia, 26 d'ochobre de 1826
Nacionalidá	Reinu de Cerdeña-El Piamonte ; Reinu d'Italia (17 marzu 1861 - 26 avientu 1903)
Muerte	Toscolano-Maderno (es) , 26 d'avientu de 1903 (77 años)
Sepultura	cementerio monumental de Brescia (es)
Estudios
Estudios	Universidá de Pavia
Nivel d'estudios	laurea (en)
Llingües falaes	italianu
Oficiu	políticu, abogáu
Premios	ver Caballeru de la Gran Cruz de la Real Orde Victoriana ; Caballeru gran cruz de la Orde de los Santos Mauricio y Llázaro ; Caballero de la Suprema Orden de la Santísima Anunciación ; Caballeru Gran Cruz de la Orde de la Corona d'Italia ;
Serviciu militar
Cuerpu militar	Ejercito Sardo (es)
Graduación	soldáu
Creencies
Partíu políticu	Izquierda histórica (es)

Giuseppe Zanardelli (26 d'ochobre de 1826, Brescia – 26 d'avientu de 1903, Toscolano-Maderno ^(es) ) foi un políticu italianu.

Biografía editar

Llicencióse en derechu na Universidá de Pavía como alumnu del Colexu Ghislieri.

Combatiente nos cuerpos voluntarios mientres la guerra de 1848, tomó parte na campaña del Trentín. Tornó a Brescia tres la derrota de Novara y, mientres un ciertu periodu, caltúvose enseñando derechu. Collaboró col periódicu Il Crepuscolo con ensayos d'economía política.

En 1859 entamó la insurrección de Brescia contra'l gobiernu austriacu. Escoyíu diputáu nel mesmu añu, recibió dellos encargos alministrativos, pero namái se dedicó viviegamente a la carrera política a partir de marzu de 1876, cuando la Izquierda, de la cual fuera un esponente de relieve, aportó al poder.

Ministru d'Obres Públiques nel primer gobiernu d'Agostino Depretis de 1876, dimitió por delles diverxencies sobre la xestión de los convenios ferroviarios. Como Ministru d'Interior nel gobiernu de Benedetto Cairoli de 1878, ocupar del proyeutu de reforma del derechu de votu.

Nomáu Ministru de Xusticia nel gobiernu de Depretis de 1881, llogró terminar la redaición del nuevu Códigu de Comerciu y aprobar la normativa sobre'l trabayu de muyeres y de menores. Despidíu por Depretis en 1883, permaneció na oposición y dio vida a la Pentarquía, un reagrupamientu de la esquierda. En 1887 entró nuevamente nel gobiernu de Depretis, otra vegada como Ministru de Xusticia, permaneciendo nel mesmu cargu tamién nel socesivu gobiernu de Francesco Crispi, hasta'l 6 de febreru de 1891.

Mientres esti periodu empecipió una reforma del sistema xudicial y fixo aprobar el primer códigu penal de la Italia xunida, consideráu unu de los más lliberales y adelantraos de los qu'había vixentes nesa dómina. El denomináu códigu Zanardelli foi presentáu a la Cámara de Diputaos en payares de 1887, publicáu'l 22 de payares de 1888, promulgáu'l 30 de xunu de 1889 y la so entrada a valir llegó'l 1 de xineru de 1890. Ente otres coses, por iniciativa so, llegar a l'abolición de la pena de muerte.

Cola cayida del gobiernu de Giovanni Giolitti en 1893, Zanardelli intentó infatigablemente, pero ensin ésitu, formar un nuevu gabinete. Escoyíu presidente de la Cámara en 1892 y en 1897, ocupó esti cargu hasta avientu de 1897, cuando aceptó la cartera de Xusticia nel gobiernu d'Antonio Starrabba, anque llueu se vio obligáu a dimitir por causa de les disensiones col so compañeru de gobiernu Emilio Visconti Venosta sobre les midíes que s'habíen de tomar pa torgar que se repitieren los baturicios populares de mayu de 1898.

En volviendo a la presidencia de la Cámara, abandonó nuevamente'l puestu pa poder formar parte na campaña obstruccionista de los años 1899-1900 contra'l proyeutu de llei sobre la seguridá pública.

Esta posición valió-y el sofitu de la estrema izquierda na formación, dempués de la cayida del gobiernu de Giuseppe Saracco, d'un nuevu gobiernu, que duró 991 díes, dende'l 15 de febreru de 1901 hasta'l 3 de payares de 1903.

Sicasí, les sos precaries condiciones de salú nun-y dexaron terminar delles grandes obres. La propuesta de llei sobre'l divorciu, anque yá fuera aprobada pola Cámara, tuvo que ser retirada pola fuerte oposición popular.

Despidióse definitivamente de la escena política por causa de una enfermedá terminal, dimitiendo como Primer ministru'l 3 de payares de 1903. Morrió pocu más d'un mes más tarde.

Bibliografía editar

Escritos de Giuseppe Zanardelli editar

Sulla Esposizione bresciana. Lettere estratte dal giornale "Il Crepuscolo" del 1857, Milán, Tip. d'Antonio Valentini y C., 1857.
- Reimpresión: Brescia, Sintesi, 1973.
Della vita del professore Camillo Guerini: discorso funebre letto dall'avvocato Giuseppe Zanardelli nel cimitero di Brescia il 20 luglio 1862, nell'occasione in cui ivi al Gerini erigevasi un monumentu, Brescia, Tip. Nazionale F. Apollonio, 1862. (Disponible en consulta llibre en Google Books).
Studii sulla sessione parlamentare 1861-1862, Brescia, Tip. Nazionale F. Apollonio, 1863. (Disponible en consulta llibre en Google Books).

L'Avvocatura. Discorsi, Florencia, Barbèra, 1879.
- Segunda edición: Florencia, Barbèra, 1891.
- Reimpresiones: sobre la 2ª ed. florentina con prefaciu d'O. Da Como, Milán, Società editrice Unitas, 1920; Brescia, Tip. Pavoniana, 1954.
- Nueva edición: L' avvocatura: discorsi (con alcuni inediti), introducción de Giuseppe Frigo: L'eredita giuridica y forense di Giuseppe Zanardelli alle soglie del 21. secolo; prefaciu de Remu Danovi, Milán, Giuffre, 2003 ("I discorsi dell'avvocatura" 3).
Relazione ministeriale sul llibro primu del progetto di codice penale presentato alla Camera dei deputati da S. Y. il ministru di Grazia y Giustizia y dei Culti Zanardelli nel 22 novembre 1887, Turín, Unione tipografico-editrice, 1888.
Raccolta riassuntiva dei discorsi tenuti presso l'Amministrazione provinciale di Brescia dal 1862 al 1902, Brescia, Geroldi, 1954 (Publicada cola collaboración del Atenéu, de l'alministración provincial de Brescia nel cincuentenu aniversariu de la so muerte, 1953).

Estudios y contribuciones crítiques editar

Emilio Ondei, Giuseppe Zanardelli y un trentennio di storia italiana, Brescia, Tip. Pavoniana, 1954.
Carlo Vallauri, La politica liberale di Giuseppe Zanardelli dal 1876 al 1878, Milán, Giuffrè, 1966 (Publicaciones del Institutu d'estudios historico-políticos, Universidá de Roma, Facultá de ciencies polítiques).
Elena Sanesi, Giuseppe Zanardelli dalla giovinezza alla maturità: con documenti inediti, Brescia, Atenéu di Brescia, 1967.
Antonio Fappani, Giuseppe Zanardelli y Geremia Bonomelli: corrispondenza inedita, Brescia, Società per la storia della Diocesi di Brescia, 1968 ("Fonti y documenti" 1).
Mario Dilio, Il viaggio di Zanardelli in Basilicata, Bari, Adriatica, 1970 ("I classici della questione meridionale").
Roberto Chiarini, Giuseppe Zanardelli y la lotta politica nella provincia italiana: il casu Brescia (1882-1902), Milán, SugarCo, 1976 ("Biblioteca di storia lombarda moderna y contemporánea. Studi y ricerche" 4).
Lia Corniani de Toni, Giuseppe Zanardelli: il potere del nuovo Stato. Società civile y dibattito politico a Brescia nella seconda metà dell'Ottocento, Brescia, Grafo, 1984 ("Quaderni di didattica dei beni culturali" 15).
Roberto Chiarini, Giuseppe Zanardelli: atti del Convegno (Brescia 29,30 settembre 1983 - Pavia 1 ottobre 1983), Milán, Franco Angeli, 1985.
La linea lombarda del federalismu: Carlo Cattaneo, Arcangelo Ghisleri, Giuseppe Zanardelli, escritos escoyíos y presentación de Giuseppe Gangemi, Roma, Gangemi, 1999.
Claudio Pedrazzini, Il pensiero politico y l'opera di Giuseppe Zanardelli Ministru dei lavori pubblici, 1876-1877, Cremona, L. Campedelli, 2002.
Zanardelli y la Basilicata cento anni dopo, actos del congresu de Matera (29 de xineru de 2003), so la direición de l'Asociación d'ex parllamentarios y conseyeros rexonales de Basilicata, Potenza, Consiglio regionale della Basilicata [Soveria Mannelli, Rubbettino Industrie Grafiche ed Editoriali], 2003. (Edición dixital de llibre accesu na web oficial del Consiglio Regionale della Basilicata).
Tonino Mazza, Giuseppe Zanardelli: la libertà nella giustizia, Iseo, Società operaia di mutuu soccorso maschile y femminile, 2003.
Giuseppe Zanardelli capo di governo (1901-1903), so la direición de Sergio Onger y Gianfranco Porta, contribuciones de Francesco Barbagallo ... [et al.], Brescia, Grafo, 2004.
Zanardelli: una famiglia ghisleriana. Carte indedite di Giuseppe y Ferdinando Zanardelli donate al Collegio Ghislieri, actos de la Xornada d'estudios (Pavía, Colexu Ghislieri, 28 de payares de 2003), Como, Ibis, 2005.
Colexu Ghislieri, Vienres 28 de payares 17 hores - Aula Goldoniana. Coordina Ernesto Bettinelli. - Ettore Dezza, Disposizioni testamentarie y carte private di Giuseppe Zanardelli. - Marina Ayalga, L'attentato Passanante: lettere al Ministru degli interni Zanardelli. - Angelo Stella, Fatti di famiglia nel diariu inedito di Giovanni Zanardelli. - Paolo Corsini, Giuseppe Zanardelli: un politico lombardu con il senso dello Stato.

Referencies n'Internet editar

Antonio Rinaldi, Un Presidente in Basilicata. Cento anni fa il viaggio di Giuseppe Zanardelli, en Incontri, periódicu trimestral de la Banca Popolare dell'Emilia Romagna, núm. 74, páxs. 64-66: PDF.
Zanardelli in Basilicata (14-30 settembre 1902). Cronaca di un viaggio, en Paese Online, trimestral d'informaciones alministratives y de vida local, añu VII, núm. 26-27, marzu de 2003.
Giuseppe Zanardelli, 1826-1903: il coraggio della coerenza, catálogu de la esposición (Roma, Vittoriano, 30 de mayu – 7 de setiembre de 2003), Milán, Skira, 2003.
Artículu Giuseppe Zanardelli, na Encyclopaedia Britannica Online (n'inglés).

Referencies culturales editar

La famosa cantar napolitán Torna a Surriento (Vuelve a Sorrento) ta venceyada con Giuseppe Zanardelli.

El 15 de setiembre de 1902 Zanardelli, presidente del Conseyu de Ministros, atópase en Sorrento. El comendador y barón Guglielmo Tramontanu, alcalde de la ciudá, y amás propietariu del hotel nel que Zanardelli agospiábase, pidió a los hermanos Gian Battista y Ernesto De Curtis que compunxeren un cantar pa celebrar la presencia del pernomáu güéspede, cola esperanza de llograr a cambéu dalgunes favores pa la ciudá, ente ellos l'apertura d'una oficina de correos. Ernesto De Curtis recuperó una vieya melodía que compunxera dalgún añu antes y el so hermanu escribió a vuela pluma un testu afechu a la ocasión, naciendo asina Torna a Surriento. Con dellos cambeos na lletra, el cantar foi presentada al Festival de Piedigrotta en 1905, onde empezó'l gran ésitu d'esta pieza, que se convirtió nunu de los cantares napolitanos más famoses del mundu.

Referencies editar

↑ URL de la referencia: http://legxv.camera.it/organiparlamentarism/6558/6561/6597/documentotesto.asp.
↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.

Enllaces esternos editar

Biografía nel sitiu oficial de la Cámara de Diputaos (n'italianu).
Davide Calandra, Monumentu a Zanardelli (1909) [Brescia, Piazza Zanardelli] (el+Cittadino/vivere+tempo+llibero+y+cultura/chiese+edifici+storici+monumenti/Giuseppe+Zanardelli.htm Web oficial del Conceyu de Brescia). L'epígrafe ta trescritu na web Chi yera Costui (n'italianu).
Centro Formativu Provincial “Giuseppe Zanardelli” (Brescia) (n'italianu).

Predecesor: Giuseppe Saracco	Primer Ministru d'Italia febreru de 1901 - payares de 1903	Socesor: Giovanni Giolitti
Predecesor: Giuseppe Biancheri	Presidente de la Cámara de Diputaos 1892 - 1894	Socesor: Giuseppe Biancheri
Predecesor: Tommaso Villa	Presidente de la Cámara de Diputaos 1897	Socesor: Giuseppe Biancheri
Predecesor: Giuseppe Biancheri	Presidente de la Cámara de Diputaos 1898 - 1899	Socesor: Luigi Chinaglia
Predecesor: Agostino Depretis	Ministru d'Interior del Reinu d'Italia 24 de marzu de 1878 - 19 d'avientu de 1878	Socesor: Agostino Depretis
Predecesor: Tommaso Villa	Ministru de Xusticia del Reinu d'Italia 29 de mayu de 1881 - 25 de mayu de 1883	Socesor: Bernardino Giannuzzi-Savelli
Predecesor: Diego Tajani	Ministru de Xusticia del Reinu d'Italia 4 d'abril de 1887 - 6 de febreru de 1891	Socesor: Luigi Ferraris
Predecesor: Emanuele Gianturco	Ministru de Xusticia del Reinu d'Italia 14 d'avientu de 1897 - 1 de xunu de 1898	Socesor: Teodorico Bonacci

[17afc58e551cab2e52f6879b7a65487128002395-1] URL de la referencia: http://legxv.camera.it/organiparlamentarism/6558/6561/6597/documentotesto.asp.

[deedc7c015f0e7028a2397b4e6a1bf5c71621222-2] Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.

[e99fffee155e166d53327f4bd0fe760324598dc1-3] Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.

[1]

[2]

[3]