Homosexualidá ya hinduismu

La rellación de la homosexualidá y el hinduismu ye complexa y non exenta de contradicciones. Per una parte en nengún testu relixosu hai una condena espresa, y práutiques homosexuales tán presentes en dalgún testu como'l Kama-sutra y na tradición esisten numberoses escultures y pintures que la representen. Per otra parte, la práctica de la homosexualidá hasta fines del sieglu XX yera delitu na India, el principal país hinduista. L'artículu 377 del códigu penal de la India que yá nun permanez vixente dende'l periodu colonial británicu, a pesar de ser declaráu inconstitucional en 2009 pola Corte Suprema de Delhi (que nun ye la Corte Suprema de la India), afirma que:

Monxu masturbando a un llaicu que-y saluda, nuna escultura del templu Kandariya Mahadeva en Khajuraho, Madhya Pradesh.

Quien, voluntariamente, tenga un contautu carnal contra l'orde de la naturaleza con un home, una muyer o un animal, va ser castigáu cola prisión pa tola vida, o por un periodu que puede llegar a diez años, y tendrá de pagar una multa.

Na tradición relixosa hinduista nun se ve una condena clara de les rellaciones homosexuales, siquier hasta'l sieglu XIX, cuando s'evidencia la influencia cultural británica (qu'invadiera la India dos sieglos antes). Dempués, dalgunos faen una interpretación condenatoria escontra la homosexualidá de dalgunos de los rellatos de los antiguos testos, pero otros interpreten esos mesmos testos n'otru sentíu y amás constaten que nos trataos sobre sexualidá la tema ta ilustráu con claridá y ensin censura. Nel Kama-sutra descríbese tantu la lesbianidad como la homosexualidá masculina (con especial detalle de la práctica del sexu oral ente varones).

El tercer sexu hinduista

Delles doctrines hinduistes tienen el conceutu del tercer sexu (tritiya-prakriti, lliteralmente: ‘tercer naturaleza’) nel que se creen entemecíes les naturaleces masculino y femenino. Esta categoría inclúi a un ampliu espectru de persones tales como intersexuales, transexuales, homosexuales y bisexuales.

Na tradición hinduista estes persones nun son consideraes totalmente masculines o femenines, sinón una combinación de dambes en distintes proporciones. Considérase que se pertenez al tercer sexu por naturaleza, dende la nacencia, y nun s'espera que se porten como los varones y les muyeres corrientes. Nel hinduismu considerar a la creación universal dotada con una diversidá ilimitada y reconoz nel tercer sexu a cencielles un aspeutu más d'esta diversidá.

Les persones del tercer sexu viven nos sos propios barrios y formen el so propios grupos, como los hijra [jíshra], los aravani o los jogappa [shogápa]. Na sociedá hinduista, tan consciente de la casta, tienen que desempeñar determinaos oficios tales como vendedores de flores, masaxistes, peluqueros, etc. tradicionalmente atribúyese-yos un estatus sagráu. Créese que la so participación nes ceremonies relixoses y familiares trai bendición y bona suerte. Ye frecuente que participen baillando travestidos nes bodes o se consagren en determinaos templos dedicaos a delles deidaes. Dellos hinduistes creen que les persones del tercer sexu tienen el poder non solo de bendicir sinón tamién d'arrenegar a los demás.

Rellatos épicos tradicionales

El dios Shiva na so encarnación hermafrodita, Ardha Naríswara. Escultura nes covarones de Elefanta.

Na narrativa épica tradicional hinduista, entemécense les vides de los dioses, reis y héroes. Nestes hestories hai tanto dioses como mortales que camuden de sexu. Y delles vegaes practiquen el sexu d'alcuerdu a esti xéneru opuestu qu'adoptaron.

Los homosexuales y transexuales hinduistes comúnmente identifíquense y adoren a estes deidaes acomuñaos cola diversidá sexual, tales como:

• Ardha Nari Ísvara, la forma de Shiva que tien una naturaleza doble, masculina y femenina.
• Aravan (un héroe col que'l varonil dios Krisna casar tres convertilo en muyer).
• Ayyappa, un dios nacíu de la unión de Shiva y Mojini, una encarnación femenina de Visnú.
• Bajuchara, una diosa coneutada cola transexualidá y los eunucos.
• Bhagavati, una diosa acomuñada al travestismu.
• Bhaguirata, un rei nacíu de dos muyeres.
• Chaitania (1486-1534), santón bengalí que dicía ser una encarnación dual del varonil dios Krisna colos sentimientos femeninos del so amante, la pastorcilla Radha.
• Gadadhara, compañeru de Chaitania, una encarnación masculina de la diosa Radha.
• Chandi-Chamunda, dioses guerreres ximielgues.
• Ganesha, el dios con cabeza d'elefante.
• Gangamma, una diosa que frecuentemente s'amaruta y traviste.
• Jari-Jara, Shiva y Visnú combinaos.
• Kartikeia, bisexual varonil, dios de la guerra.
• Vállabha Vardhana
• Yellamma y otros más.

Esisten festivales especiales pa l'adoración de les deidaes nes sos variantes de xéneru, dalgunes son famoses na India polos sos participantes travestidos y polos sos matices homosexuales. Ente estos festivales tán el d'Araván (en Tamil Nadú), el d'Ayyappa y Chamaya-Villaku (en Kerala), el de Bajuchara Matu (en Gujarat y el d'Ielama (en Karnataka), ente otros.

Majabhárata

Nel Majabhárata l'héroe Aryuna, pa llibrase d'una maldición, fai una promesa de castidá consistente en vivir ensin sexu adoptando'l papel de daquién del tercer sexu mientres tou un añu: {{cita|Oh señor, de la Tierra, declararé como unu del sexu neutro. Oh monarca, realmente ye difícil esconder les señales del arcu nos mios brazos. Sicasí voi cubrir los mios brazos encarnaos con brazaletes. Voi Llevar brillosos aros nes mios oreyes y pulseres de caracola y voi dexar que cuelguen coletes de la mio cabeza. Oh rei, asemeyaré al tercer sexu, y el mio nome va ser Brihannala.|Aryuna, personaxe del Majabhárata

Otru notable personaxe ye Sikhandi (‘cabeza-huevo’) que nació neña pero se crió como un varón. El padre de Sikhandi, el rei Drupada, rogára-y al dios Majadeva (Shiva) por un fíu varón, a lo que Mahadeva retrucó-y: «Vas Tener un fíu que va ser fema y varón. Arrenuncia, oh rei: nun va ser d'otra manera». Cuando Sikhandi llegó a la edá del matrimoniu y tomó esposa ―de la que'l Majabhárata nun indica'l nome―, la moza afaya que'l so maríu tien xenitales femeninos: ye otra muyer. Entós la nueva esposa recurre al so padre. Fuxendo del furiosu suegru, Sikhandi atopar nel monte con un iaksa (un espíritu masculín de la naturaleza), y pónense d'alcuerdu pa intercambiar los sos sexos. Entós, col so nuevu cuerpu, Sikhandi amuésa-y al so suegru que ye un home, pero esti resabia y fai-y probar la so homía agasayándo-y delles neñes prepúberes de gran guapura, qu'atestigüen que ye «un machu de gran potencia». Asina Sikhandi convertir nun arteru y famosu guerreru que desempeña un papel crucial na guerra.

Ramaiana

En delles versiones del Krittivasa Ramaiana, el testu bengalí más popular de les aventures de Ramachandra (una encarnación de Visnú), hai un interesante rellatu de dos reines que concibieron un fíu xuntes. Cuando morrió'l más famosu rei de la dinastía solar, Majarash Dilipa, los semidioses dieron cuenta de que nun tuviera un fíu varón que siguiera la so llinia socesoria. Entós Shiva apaecer a los dos viudes del rei y ordenólos: «Amorecéi xuntes y cola mio bendición vais niciar un formosu fíu».

Los dos esposes, que se teníen gran ciñu, cumplieron la orde de Shiva y una d'elles quedó embarazada. Sicasí'l neñu nació ensin güesos, pero per mediu de la bendición d'un sabiu, Astavakra (‘ocho articulaciones’, coxu), el neñu repunxo la salú por completu pa siguir la dinastía. Astavakra nomó al neñu Bhagiratha, ‘el que nació de dos vulves (bhaga)’. Bhagiratha más tarde convertiríase n'unu de los más famosos reis de la India y al que se compensó la so austeridá cola baxada del ríu Ganges a la Tierra.

Testos sagraos

Los hinduistes tienen dellos llibros sagraos nos que basen les sos normes de conducta y moral. Como n'otres relixones hai distintes interpretaciones sobre'l significáu de los distintos testos. Los Vedes —de mediaos del II mileniu e.C. aproximao, consideraos les pilastres del hinduismu— nun faen referencia esplícita de la homosexualidá.

Sicasí sí se menta a persones del tercer xéneru (tritiya-prakriti, non dafechu homes o muyeres), en dellos testos hinduistes más modernos como los Puranas (escritos ente'l sieglu I y el sieglu XI) pero ensin calificalos. Polo xeneral describir como homes amuyeraos, de cutiu cobardes, y que nun tienen deséu poles muyeres. Dellos llectores modernos establecieron paralelismos ente esto y los modernos estereotipos de lesbianes, gais, bisexuals y transexuales.

Los historiadores Ruth Vanita y Saleem Kidwai, nel so llibru, Same-Sex Love in India: Readings from Literature and History, fixeron la primer escoyeta de menciones LGBT nos escritos indios, tantu de l'antigüedá como de la era moderna. Nel analís del ensayu que los acompaña amuesen que los comentarios y alderiques sobre'l deséu homosexual que se faíen dende los tiempos más antiguos suelen tener un rangu de tonos variáu que va dende'l críticu, al neutru, al graciosu y al celebratorio.

L'historiador Devdutt Pattanaik resume'l llugar de la homosexualidá na lliteratura hinduista de la siguiente manera: «Nun siendo parte de establecer, la so esistencia yera conocida anque non aprobada». Otros indólogos aseguren que la homosexualdiad nun yera aprobada polos brahmanes pero sí poles castes inferiores.

L'escritor krisnaísta Amara Das Wilhelm demuestra nel so llibru, Tritiya-Prakriti: People of the Third Sex, que les espresiones que s'utilizaben pa calificar a los homosexuales y transexuales yeren muncho más positives na antigüedá que na India actual: «Les enseñances védiques antigües faíen fincapié na vida familiar responsable y l'ascetismu, pero tamién toleraben los distintos tipos de sexualidá esistentes na sociedá».

Bhagavata-puran

Un pequeñu testu del Bhagavata-purana ye'l principal puntu de discutiniu ente detractores y defensores de la homosexualidá. Nél nárrase cómo'l dios creador Brahmá creó fíos y fíes a partir de cada parte del so cuerpu. Dende les sos nalgues creó un grupu de demonios varones bien libidinosos que lo escuerren pa copular con él. El so pidimientu primero presta, pero dempués enraxona y hasta apavoria a Brahmá, que fuxe d'ellos. Él recurre al dios Paramatma (Visnú), quien-y aconseya abandonar esi cuerpu, yá que ta contamináu pola mirada homosexual de los sos incestuosos fíos.

Los detractores a la homosexualidá interpreten esti rellatu como una condena a la homosexualidá, ente que los defensores consideren que la enseñanza d'esti rellatu nun ye una condena de la homosexualidá sinón del incestu (una y bones los demonios yeren fíos de Brahmá).

Lleis de Manu

El Manu Smriti, un códigu llexislativu hinduista, probablemente arrexuntáu ente'l 200 e.C. y el 200 d. C., establez castigos namái en ciertos casos concretos d'homosexualidá masculina y femenina. Por casu si una stri (muyer adulta) ye atopada teniendo rellaciones sexuales con una kania (rapaza soltera) «darréu va afaitáse-y la cabeza o se-y van cortar dos deos, y va exhibir sobre un pollín». Si dos kania caltienen rellaciones sexuales, caúna «va ser multada con doscientes panes o pagar el doble del so dote, y van recibir diez golpes de vara».

Ruth Vanita afirma na introducción del so llibru Love’s Rite que la esmolición equí nun ye'l xéneru de la pareya sinón la perda de la virxinidá, yá que nun s'establez nengún tipu de castigu pa les rellaciones sexuales ente muyeres que nun sían vírxenes. El mesmu castigu de cortar dos deos ye'l que s'aplica pa los homes que tienen rellaciones sexuales con moces non casaes.

Pa los varones de la casta brahmán (sacerdotes, que representen menos que'l 1 % de la población total), causar firíes a otru sacerdote, goler vinu o otres coses que nun tienen de ser golíes, la criminalidad y la xunión sexual con otru home yera una causa tradicional de perda de la so casta. Nel mesmu capítulu márcase la expiación con un bañu ritual: «Un duiya (‘nacíu dos vegaes’), que tuviera rellaciones sexuales con una muyer sobre un carru tiráu por gües, dientro de l'agua o pel sol, o que tuviera rellaciones sexuales con otru home, tendrá de bañase coles ropes puestes». Hai que destacar otra vegada, que la prohibición ye específica pa los brahmanes, y que nel Manu Smriti nun hai mención dalguna de castigu de les práutiques homosexuales pal restu de les castes (el 99 % de la población).

La mayoría de los asuntos sexuales que se traten nesti códigu son de naturaleza heterosexual, y los castigos que s'establecen pa les transgresiones son frecuentemente más severos que los anteriores. Por casu, un home que nun seya brahmán va ser condergáu a la pena de muerte por adulteriu (sangrajana).

El Manu Smriti tamién apunta l'orixe biolóxicu del tercer xéneru: «Un neñu varón ye producíu por una gran cantidá de grana masculina, una neña pola prevalencia de la femenina; y si dambes son equivalentes, un neñu del tercer sexu (napumsaka: ‘non varón’), o si diben producise ximielgos neñu y neña pero son débiles y de cantidá insuficiente, resultáu d'un fallu na concepción».

Narada-smriti

El Narada-smriti, otru códigu llegal hinduista escritu alredor del 400 e.C. , prohibe'l matrimoniu con muyeres, ente otros, a los homosexuales mukhe-bhaga (‘boca-natura’): homes que practiquen sexu oral con otros homes): «Estos cuatro (irsyaka, sevyaka, vataretas y mukhebhaga) son dafechu refugaos como inválidos pal matrimoniu, inclusive con muyeres que fueren violaes». (NS 1.12.15)

El Narada-smriti amás establez catorce tipos distintos de panda o homes que son impotentes coles muyeres. La esplicación a los términos utilizaos nesti llistáu atopar nel Sushruta-samhita, la obra de medicina en sánscritu más antigua que se conoz, datáu siquier nel 600 e.C. , menta la esistencia de siquier dos tipos distintes d'homes homosexuales (kumbhika: homes qu'adopten el papel pasivu nel sexu añal; y asekia: homes qu'encloyen el semen d'otros homes) según transexuales (sandha: homes coles cualidaes, el comportamientu y la voz d'una muyer). Amás afirma que los homes que se porten como muyeres, o les muyeres que se porten como homes, tán determinaos asina dende'l momentu de la so concepción (SS 3.2.42-43).

El Sushruta Samhita tamién menta la posibilidá de que dos muyeres se xunan y resulten preñaes como resultáu del amiestu de los sos fluyíos sexuales. Y afirma que'l fíu asina concebíu va nacer ensin güesos (como'l mitu de BhagiRatha descritu nel Ramaiana).

Dellos testos tienen llistes d'homes inválidos pa les muyeres (conocíos en sánscritu como sandha, kliba, napumsaka, y panda) similares al del Narada-smriti. Por casu el diccionariu sánscritu Sabda-kalpa-druma da una llista de dolce, al igual que fai'l Kamatantra y Smriti-Ratnavali de Vachaspati (sieglu XIV). Nestos llistaos mentar ente otros a los transexuales (sandha), los intersexuales (nisarga), y los trés tipos d'homosexuales (mukhebhaga, kumbhika y asekya). Estos testos demuestren que los términos de tercer sexu realmente refiérense a munches clases distintes d'homes y que la traducción simplaya que s'usó antaño de «eunucos» o «neutros» nun s'afai a la realidá descrita y ye totalmente incorreuta.

Nel Kamasutra

El Kamasutra ye un antiguu llibru que trata sobre'l kama (deséu), en múltiples sentíos, que nel pensamientu hinduista ye unu de los cuatro oxetivos normales de la vida. El Káma-sutra ye la obra más antigua y más importante de la tradición kamashastra, manuales p'algamar el gozu y la realización personal, de la lliteratura sánscrita. Foi arrexuntáu pol filósofu Vatsiaiana alredor del sieglu IV, de testos anteriores, y nél tamién se describen práutiques homosexuales en munches de los sos partes, ente una amplia variedá de formes de sexu.

Descríbense les téuniques que tienen d'usar los tipos masculín y femenín del tercer sexu (tritiya-prakriti), amás de les muyeres, pa practicar la felación. La segunda parte, capítulu novenu, específicamente describe los dos tipos de lo que güei se llamaríen homosexuales, el d'aspeutu amuyeráu y el masculín. Nes traducciones de la dómina victoriana apaecen equivocadamente como «eunucos». El capítulu describe les sos apariencies, el tipu amuyeráu visti como les muyeres ente que'l masculín caltién el so físicu musculado y déxase barbes curties, bigotes, etc. Asina mesmu numbera los oficios a les que solíen dedicase como masaxistes, barberos o la prostitución. Sabíase que los homosexuales casar ente ellos, según el Kama Sutra: «Hai tamién persones del tercer sexu, dacuando con muncho ciñu y fidelidá, que se casen ente ellos» (Kama Sutra 2.9.36). Nel Jayamangala de Yashodhara, un destacáu testu del sieglu XII que comenta'l Kama Sutra, afírmase: «Les persones con esta clase d'enclín [homosexual], qu'arrenuncien voluntariamente a les muyeres, pueden tar ensin elles porque s'amar los unos a los otros, casar ente ellos, xuníos por una fonda y fiel amistá».

En describiendo la felación practicada polos homes del tercer sexu, el Kama-sutra describe la so práctica ente homes y muyeres, y menta qu'ente ellos ta xeneralmente desfamada, especialmente ente los brahmanes (Kamasutra, 2.9.37).

El Kama-sutra tamién alude a les svairini (lesbianes), de les que diz que son «muyeres independientes que frecuenten a les de la so mesma clase o a les demás» (2.8.26) — o, n'otru pasaxe: «muyeres lliberaes, o svairini, son les que refuguen tener un home y tienen rellaciones nel so propiu llar o otres cases» (6.6.50). Tamién nel Jayamangala esplícase: «Una muyer conocida pola so independencia, ensin torgues sexuales y qu'actúa como ella desea, llámase svairini. Ella amorez coles de la so propia clase. Ella afalaga a la so compañera nel puntu d'unión, mientres la besa». Descríbense variaes práutiques lésbiques con detalle na segunda parte del Kama Sutra, nel capítulu octavu.

Ente les afirmaciones y conseyos sobre sexualidá dizse:

En tou lo que concierne al amor, cada unu tien d'actuar acordies coles costumes del propiu país y colos mesmos enclinos.

Kama Sutra, cap. 9

Sectes del tercer sexu nel hinduismu modernu

Envalórase qu'hai mediu millón de miembros del tercer sexu travestidos, transexuales o homosexuales, na India actual, acomuñaos a delles sectes, templos y deidaes hinduistes. Anque-y los llame «eunucos», a la mayoría d'estes persones (91 %) nun se-yos practicó la capadura nin la vaginoplastia anque se consideren transexuales.

Los distintos grupos créanse en redol al cultu de distintos dioses hinduistes. De siguío numbérense los principales grupos.

Aravani o Ali

La más numberosa de les sectes de tercer sexu, envalórase unos 150 000 miembros, ye la aravani o ali, de Tamil Nadu (nel sur de la India). Les aravanis son típicamente transexuales o homosexuales amuyeraos y el so festival principal, el popular Koovagam o Festival Aravan, celebrar a finales d'abril principio de mayu. Les aravani adoren al dios Aravan, y nun practiquen nengún tipu de capadura.

El carné d'identidá ye obligatoriu na India y ente los datos ta'l sexu. En 2008 solo en Tamil Nadú más de 40 000  aravanis consiguieron que se-yos ponga una T ―de third gender (‘tercer xéneru’)― en llugar de les lletres de varón y muyer, gracies a la intervención del ministru y xinecólogu Poongothai Aladi Aruna.

Jishra

Artículu principal: Hijra

Jishra en Nueva Delhi.

Quiciabes el grupu más conocíu del tercer xéneru na India sía'l de les hijras (pronunciáu jishra). Les jisras son la única secta que practiquen la capadura, un costume qu'apaeció mientres el dominiu musulmán alredor del sieglu X, yá que mayoría de los hinduistes nun consideren la catración una tradición hinduista. Envalórase qu'hai alredor de 50 000 jisra nel norte de la India y son conocíes por vistir ropa femenino. Tres munchos años d'estudiu, en 1999 la escritora india Sele Nanda escribió un llibru sobre elles: Nin home nin muyer: les hijras de la India, nel qu'afirma:

Esiste la creencia xeneralizada na India de que les hijras nacen hermafrodites (intersexuales) y que la comunidá hijra llevar dende la nacencia o na niñez, pero nun atopé nenguna prueba que sofite esta creencia ente les hijras que conocí. Toes elles xuniéronse a la comunidá voluntariamente, xeneralmente na adolescencia.

Serena Nanda

Nanda tamién afirma: «Nun hai nenguna dulda de que delles hijras (quiciabes inclusive la mayoría) dedicar a la prostitución homosexual. Nel estudiu de Sinha sobre les hijras (1967) de Lucknow, almite'l papel de les hijra como artistes, pero cree que la mayor motivación pa ingresar na comunidá hijra ye pa poder satisfaer los impulsos homosexuales». Les jishras adoren especialmente a Bajuchara Devi, la diosa patrona de la capadura y la transexualidá.

Yogapa

La secta del tercer xéneru menos conocida de la India son les yogapa del Sur (Karnataka y Andhra Pradesh), inclúi tanto transexuales d'home a muyer como homosexuales de too tipu. Les yogappa rinden cultu a Ielama Devi, una popular personificación de la diosa Durga. Sirven nos templos como baillarines y como prostitutos masculinos. Xeneralmente comparten el templu coles devadasis (muyeres sirvientes de la diosa que tamién baillen y tamién practiquen la prostitución sagrada). Nos grandes festivales que se celebren nestos templos, cientos de devadasis llixeres de ropa y yogappas travestidas baillen en desfile en comitiva peles cais. Les yogappa nun practiquen la capadura.

Sakhi-bekhi

Los sakhi-bekhis tán estendíos predominantemente en Bengala, Orissa y Uttar Pradesh anque'l so númberu menguó nos últimos años. Los miembros de la secta vístense como muyeres pa reforzar la so identidá como sakhis o novies del dios Krisna y p'algamar l'apreciada emoción espiritual conocida como sakhi-bhava. Estos homes nun son siempres transexuales, pero en munchos casos sí. Nos últimos tiempos la secta sakhi-bekhi foi condergada como sahajiya (non auténtica) cuando s'afayó que dellos miembros empezaron a amosar los sos sentimientos amorosos por Krisna per mediu de rellaciones sexuales con chuda-dharis (homes amarutaos de Krisna y con una corona con plumes de pavu real). Anguaño la mayoría de los sakhi-bekhis se travisten en priváu y son menos llamativos. Xeneralmente adoren a Radha, la consorte de Krisna, anque dalgunos tamién adoren a Chaitania (la encarnación de Radha y Krisna combinaos) y conózse-yos como gauranga-nagaris. Tampoco esti grupu practica la capadura.

Arte relixoso

Ye frecuente nes fachaes de los templos hinduistes la presencia de relieves y escultures representando actos sexuales. Ente estes representaciones tamién apaecen escenes de sexu homosexual. El significáu d'estes representaciones nun ta claru y ye entá aldericáu. Hai munchos exemplos nos templos medievales, de los que se van citar dalgunos:

• Un grupu orgiástico de tres muyeres y un home, nel muriu sur del templu Kandariya Mahadeva, en Khajuraho. Una de les muyeres ta afalagando a la otra.
• Un grupu similar, tamién nel muriu sur d'esti templu, amuesa una muyer cabeza abaxo dando la cara al espectador arreyada nun contautu sexual con una persona que da'l llombu al públicu, polo que'l so sexu nun puede determinase, y ye sostenida por dos muyeres a los sos llaos, a una de les cualos afalaga'l pubis.
• Un relieve de dos muyeres abrazándose n'otru templu de Khajuraho.
• Nel templu Visvanatha (tamién de Khajuraho), esiste una estatua d'un monxu masturbando a un llaicu mientres ésti salúda-y.
• Nel templu de Lakshmana (954) apaez un relieve d'un home recibiendo una felación d'otru home sentáu n'otra escena orgiástica.
• Nun templu de Chhapri del sieglu XII hai un relieve d'un monxu fai-y una felación a un visitante de alcurnia.
• Nel templu de Shiva en Ambernath, construyíu en 1060, un relieve bien erosionado suxure un alcuentru eróticu ente dos muyeres.
• Nel templu Rajarani en Bhubaneshwar (Orissa), datáu ente'l sieglu X y XI, una escultura representa a dos muyeres practicando'l sexu oral.
• Nun templu de Shiva en Bagali (Karnataka), sol sikhara hai una escultura en qu'aparentemente dos homes realicen sexu oral.
• En Padhavli (cerca de Gwalior) un templu en ruines del sieglu X amuesa un home nun grupu orgiástico que recibe una felación d'otru home.
• Una escultura d'arenisca de tamañu real del sieglu XI proveniente d'Orissa, anguaño en poder del Muséu d'Arte de Seattle (EE. UU.), amuesa a Kamadev, dios del amor, disparando una de les sos fleches a dos muyeres que se tán abrazando.

Ver tamién

• Homosexualidá na India
• Homosexualidá ya islam
• Homosexualidá y budismu
• Homosexualidá y cristianismu

Enllaces esternos

• Asociación Vaishnava de gais y lesbianes: Información LGBT sobre krisnaístas ya hinduistes (inglés).

Bibliografía

• DANIELOU, Alain. The complete Kama Sutra. Park Street Press, 1994.
• HERDT, Gilbert. Third sex, third gender: beyond sexual dimorphism in culture and history. Zone Books, 1993.
• NANDA, Sele. Neither man nor woman: the hijras of India. Wadsworth Publishing Co., 1999.
• PATTANAIK, Devdutt: The man who was a woman and other queer tales from hindu lore. Harrington Park Press, 2002.
• SWIDLER, Arlene. Homosexuality and world religions. Trinity Press International.
• VANITA, Ruth. Gandhi’s tiger and Sita’s smile: essays on gender, sexuality and culture. Yoda Press, 2005.
• VANITA, Ruth. Love’s rite: same-sex marriage in India and the West. Penguin Books India, 2005.
• VANITA, Ruth y Salim KIDWAI: Same-sex love in India: readings from literature and history. Palgrave, 2001.
• WILHELM, Amara Das. Tritiya-prakriti: people of the third sex: understanding homosexuality, transgender identity, and intersex conditions through hinduism. Xlibris, 2003.

• Datos: Q2252495
• Multimedia: LGBT and Hinduism