El Masters de Madrid empezó siendo un tornéu de tenis que s'apostaba añalmente en Madrid (España), nel pabellón Madrid Arena (estadiu) (dende 2002 hasta'l 2008).

Masters de Madrid
Xeneral
Tipu de competición torneo recurrente (es) Traducir
Deporte tenis
País España
Organizador Ion Țiriac y IMG Models (es) Traducir
Historia
Fundación 1990
Competición
Periodicidá Cada añu
Superficie dura (es) Traducir
Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata

Güei, esti eventu forma parte del ATP World Tour Masters 1000 del circuitu masculín de l'ATP, siendo'l cuartu n'apostase na temporada; y de la serie WTA Premier Mandatory nel circuitu profesional femenín, y el so nome oficial ye Mutua Madrid Open, pasando a apostase nel pabellón Caja Mágica.

Considerando'l tornéu masculín, dende l'añu 2009 ye'l quintu Masters 1000 del añu, y apuéstase sobre una superficie de tierra batida, dende 2007. Ye l'únicu dende la creación d'esti tipu de torneos en 1990 que foi camudáu de llugar y de superficie. Esti tornéu xugar nes ciudaes d'Estocolmu, Essen, Stuttgart y anguaño xuégase en Madrid. De primeres xugábase sobre una superficie de moqueta sintética pero al camudase a Madrid nel añu 2002 camudó tamién de superficie, pasando a xugase en tierra batida. Orixinalmente xugar nel mes d'ochobre, siendo l'octavu Master de la temporada. Dende la reestructuración de 2009 apostar nel mes de mayu, na selmana en qu'enantes s'apostaba l'antiguu Master de Hamburgu, previu al Tornéu de Roland Garros, y tres los Masters 1000 de Montecarlu y Roma.

El tornéu femenín integrar al masculín en 2009, y xunto a los d'Indian Wells, Miami y Beixín, forma parte de los torneos más importantes tres los consideraos Grand Slam, obligando la participación d'aquel xugadores que la so ranking dexar. Siendo los otros trés Premier Events d'esta categoría torneos de pista dura, el de Madrid ye'l más importante sobre tierra batida tres los Grand Slam.

Pa la edición de 2012 la superficie de tierra batida foi sustituyida por otra de tierra azul, lo que causó gran discutiniu polos sos distintos carauterístiques de bote y por resultar extraordinariamente resbaliza, con riesgu pa la integridá de los xugadores. Dellos d'ellos, incluyíos Novak Djokovic y Rafael Nadal, vixentes númberos 1 y 2 del mundu naquel momentu, anunciaron que si se caltenía dicha superficie nun volveríen allegar al tornéu. Dellos meses dempués l'ATP revocó la homologación de la tierra azul, inhabilitándola pa la disputa de torneos oficiales.[1]

En 2012, l'alcaldesa de Madrid, Ana Botella, robló un contratu por 34 millones d'euros qu'asegura la organización del tornéu na capital mientres 10 años más.[2]

El tenista que más vegaes ganó'l tornéu ye l'español Rafa Nadal con 5 victories y sígue-y el suizu Roger Federer con 3 títulos.

Resultaos editar

Individuales masculinos editar

bgcolor="#cfcfcf"
Campeón Finalista !Resultáu
N'Estocolmu:
1990   Boris Becker   Stefan Edberg 6-4, 6-0, 6-3
1991   Boris Becker   Stefan Edberg 3-6, 6-4, 1-6, 6-2, 6-2
1992   Goran Ivanišević   Guy Forget 7-6(2), 4-6, 7-6(5), 6-2
1993   Michael Stich   Goran Ivanišević 4-6 7-6(6) 7-6(3) 6-2
1994   Boris Becker   Goran Ivanišević 4-6, 6-4, 6-3, 7-6(4)
En Essen:
1995   Thomas Muster   MaliVai Washington 7-6(6) 2-6 6-3 6-4
En Stuttgart:
1996   Boris Becker   Pete Sampras 3-6, 6-3, 3-6, 6-3, 6-4
1997   Petr Korda   Richard Krajicek 7-6, 6-2, 6-4
1998   Richard Krajicek   Yevgueni Káfelnikov 6-4, 6-3, 6-3
1999   Thomas Enqvist   Richard Krajicek 6-1, 6-4, 5-7, 7-5
2000   Wayne Ferreira   Lleyton Hewitt 7-6, 3-6, 6-7, 7-6, 6-2
2001   Tommy Haas   Max Mirnyi 6-2, 6-2, 6-2
En Madrid:
2002   Andre Agassi   Jiri Novak w/o
2003   Juan Carlos Ferrero   Nicolás Massú 6-3, 6-4, 6-3
2004   Marat Safin   David Nalbandian 6-2, 6-4, 6-3
2005   Rafael Nadal   Ivan Ljubičić 3-6, 2-6, 6-3, 6-4, 7-6(3)
2006   Roger Federer   Fernando González 7-5, 6-1, 6-0
2007   David Nalbandian   Roger Federer 1-6, 6-3, 6-3
2008   Andy Murray   Gilles Simon 6-4, 7-6(6)
2009   Roger Federer   Rafael Nadal 6-4, 6-4
2010   Rafael Nadal   Roger Federer 6-4, 7-6(5)
2011   Novak Djokovic   Rafael Nadal 7-5, 6-4
2012   Roger Federer   Tomáš Berdych 3-6, 7-5, 7-5
2013   Rafael Nadal   Stanislas Wawrinka 6-2, 6-4
2014   Rafael Nadal   Kei Nishikori 2-6, 6-4, 3-0, ret.
2015   Andy Murray   Rafael Nadal 6-3, 6-2
2016   Novak Djokovic   Andy Murray 6-2, 3-6, 6-3
2017   Rafael Nadal   Dominic Thiem 7-6(8), 6-4

Dobles masculinos editar

bgcolor="#cfcfcf"
Campeón Finalista !width="125"|Resultáu
N'Estocolmu:
1990   Guy Forget
  Jakob Hlasek
  John Fitzgerald
  Anders Järryd
6-2, 6-3
1991   John Fitzgerald
  Anders Järryd
  Tom Nijssen
  Cyril Suk
7-5, 6-3
1992   Mark Woodforde
  Todd Woodbridge
  Steve DeVries
  David Macpherson
6-4, 6-4
1993   Mark Woodforde
  Todd Woodbridge
  Gary Muller
  Danie Visser
7-6, 5-7, 7-6
1994   Mark Woodforde
  Todd Woodbridge
  Jan Apell
  Jonas Björkman
6-4, 4-6, 6-3
En Essen:
1995   Jacco Eltingh
  Paul Haarhuis
  Cyril Suk
  Daniel Vacek
7-5, 6-7, 6-4
En Stuttgart:
1996   Sébastien Lareau
  Alex O'Brien
  Jacco Eltingh
  Paul Haarhuis
6-4, 6-4
1997   Mark Woodforde
  Todd Woodbridge
  Rick Leach
  Jonathan Stark
7-6, 7-6
1998   Sébastien Lareau
  Alex O'Brien
  Mahesh Bhupathi
  Leander Paes
4-6, 6-3, 7-5
1999   Byron Black
  Jonas Björkman
  David Adams
  John-Laffnie De Jager
6-3, 6-4
2000   Jiří Novák
  David Rikl
  Donald Johnson
  Piet Norval
6-2, 6-2
2001   Max Mirnyi
  Sandon Stolle
  Ellis Ferreira
  Jeff Tarango
7-6, 6-3
En Madrid:
2002   Mark Knowles
  Daniel Nestor
  Mahesh Bhupathi
  Max Mirnyi
6-3, 5-7, 6-0
2003   Mahesh Bhupathi
  Max Mirnyi
  Wayne Black
  Kevin Ullyett
6-2, 2-6, 6-3
2004   Mark Knowles
  Daniel Nestor
  Bob Bryan
  Mike Bryan
6-3, 6-4
2005   Mark Knowles
  Daniel Nestor
  Leander Paes
  Nenad Zimonjić
3-6, 6-3, 6-2
2006   Bob Bryan
  Mike Bryan
  Mark Knowles
  Daniel Nestor
7-5, 6-4
2007   Bob Bryan
  Mike Bryan
  Mariusz Fyrstenberg
  Marcin Matkowski
6-3, 7-6
2008   Mariusz Fyrstenberg
  Marcin Matkowski
  Mahesh Bhupathi
  Mark Knowles
6-4, 6-2
2009   Daniel Nestor
  Nenad Zimonjić
  Simon Aspelin
  Wesley Moodie
5-7, 6-2, [14-12]
2010   Bob Bryan
  Mike Bryan
  Daniel Nestor
  Nenad Zimonjić
6-3, 6-4
2011   Bob Bryan
  Mike Bryan
  Michael Llodra
  Nenad Zimonjić
6-3, 6-3
2012   Mariusz Fyrstenberg
  Marcin Matkowski
  Robert Lindstedt
  Horia Tecau
6-3, 6-4
2013   Bob Bryan
  Mike Bryan
  Alexander Peya
  Bruno Soares
6-2, 6-3
2014   Daniel Nestor
  Nenad Zimonjić
  Bob Bryan
  Mike Bryan
6-4, 6-2
2015   Rohan Bopanna
  Florin Mergea
  Marcin Matkowski
  Nenad Zimonjić
6-2, 6-7(5), [11-9]
2016   Jean-Julien Rojer
  Horia Tecăo
  Rohan Bopanna
  Florin Mergea
6-4, 7-6(5)
2017   Łukasz Kubot
  Marcelo Melo
  Nicolas Mahut
  Édouard Roger-Vasselin
7-5, 6-3

Individuales femeninos editar

bgcolor="#cfcfcf"
Campeón Finalista !width="125"|Resultáu
En Madrid:
2009   Dinara Sáfina   Caroline Wozniacki 6-2, 6-4
2010   Aravane Rezai   Venus Williams 6-2, 7-5
2011   Petra Kvitová   Victoria Azarenka 7-6(3), 6-4
2012   Serena Williams   Victoria Azarenka 6-1, 6-3
2013   Serena Williams   María Sharápova 6-1, 6-4
2014   María Sharápova   Simona Halep 1-6, 6-2, 6-3
2015   Petra Kvitová   Svetlana Kuznetsova 6-1, 6-2
2016   Simona Halep   Dominika Cibulková 6-2, 6-4
2017   Simona Halep   Kristina Mladenovic 7-5, 6-7(5), 6-2

Dobles femeninos editar

bgcolor="#cfcfcf"
Campeón Finalista !width="125"|Resultáu
En Madrid:
2009   Cara Black
  Liezel Huber
  Kveta Peschke
  Lisa Raymond
4-6, 6-3, [10-6]
2010   Serena Williams
  Venus Williams
  Gisela Dulko
  Flavia Pennetta
6-2, 7-5
2011   Victoria Azarenka
  María Kirilenko
  Kveta Peschke
  Katarina Srebotnik
6-4, 6-3
2012   Sara Errani
  Roberta Vinci
  Yekaterina Makárova
  Yelena Vesniná
6-1, 3-6, [10-4]
2013   Anastasía Pavliuchénkova
  Lucie Šafářová
  Cara Black
  Marina Erakovic
6-2, 6-4
2014   Sara Errani
  Roberta Vinci
  Garbiñe Muguruza
  Carla Suárez
6-4, 6-3
2015   Casey Dellacqua
  Yaroslava Shvédova
  Garbiñe Muguruza
  Carla Suárez
6-3, 6-7(4), [10-5]
2016   Caroline Garcia
  Kristina Mladenovic
  Martina Hingis
  Sania Mirza
6-4, 6-4
2017   Yung-Jan Chan
  Martina Hingis
  Tímea Babos
  Andrea Hlaváčková
6-4, 6-3

Ganadores múltiples n'individuales editar

 
Troféu del Masters de Madrid.

Masculín editar

Femenín editar

Conflictu d'Eurovisión 2009 editar

Na edición de 2009, debíu al compromisu contractual de TVE de retresmitir el partíu d'octavos de final del Masters de Madrid en que participaba l'español Fernando Verdasco, La 2 decidió nun retresmitir la segunda semifinal del Festival del Cantar d'Eurovisión 2009. Nel so llugar, ufiertar con retrasu al términu del partíu, y emplegó un xuráu de reserva en llugar del televoto pa decidir a quién apurríen los puntos de dichu concursu. La EBU, organizadora del festival, anunció que TVE sería sancionada por violación de les regles del concursu,[3][4] una y bones TVE taba obligada a emitir siquier una de los dos semifinales en direutu (lo cual tampoco asocediera na primer semifinal, por cuenta de la retresmisión del Alderique sobre l'Estáu de la Nación). La non retresmisión de la semifinal del festival per parte de TVE fizo que la participación española tuviera un resultáu económica negativu, con 20.000 euros de perdes, que podríen habese ganáu si la segunda semifinal d'Eurovisión emitiérase en direutu en llugar del tenis y el públicu pudiera votar.[5]

Ver tamién editar

Referencies editar

  1. As (24 de xunu de 2012): La ATP prohibe la tierra azul de Madrid en 2013
  2. «¿Caros los 34 millones de Masters de Tenis? Non, 'gracies al turismu'». El Mundo. Consultáu'l 22 de mayu de 2012.
  3. «Spain to face sanctions over late broadcast» (n'inglés). EBU statement (ESCtoday.com). 15 de mayu de 2009. http://www.esctoday.com/news/read/14060. Consultáu'l 15 de mayu de 2009. 
  4. (n'inglés) Spain: Countries chosen by back-up jury revealed. ESCtoday. 15 de mayu de 2009. http://www.esctoday.com/news/read/14054. Consultáu'l 15 de mayu de 2009. 
  5. TVE gasta 285.000 euros n'Eurovisión 2009 ya ingresa 265.000 euros

Enllaces esternos editar