Vía marítima del San Llorienzo

La vía marítima del San Llorienzo (n'inglés St. Lawrence Seaway, y en francés la Voie Maritime du Saint-Laurent) ye un sistema d'escluses y canales, asitiáu en Canadá ya Estaos Xuníos, que permite a los barcos mercantes viaxar dende l'océanu Atlánticu hasta los Grandes Llagos, siendo l'estremu occidental de la vía el puertu de Duluth (Minnesota), nel estremu occidental del llagu Superior. La vía recibe'l so nome del ríu homónimu, que desagua l'agua de los Grandes Llagos, a partir del llagu Ontario, nel océanu Atlánticu. Llegalmente la vía marítima estiéndese dende Montreal hasta'l llagu Erie, ya inclúi la canal de Welland, completada en 1932, que xune'l llagu Erie col llagu Ontario.

Vía marítima del San Llorienzo
vía de agua (es) Traducir
Llocalización
PaísBandera de Canadá Canadá
ProvinciaBandera de Ontario Ontario
Coordenaes 43°41′00″N 77°57′00″W / 43.683333°N 77.95°O / 43.683333; -77.95
Vía marítima del San Llorienzo alcuéntrase en los EE.XX.
Vía marítima del San Llorienzo
Vía marítima del San Llorienzo
Vía marítima del San Llorienzo (los EE.XX.)
Historia y usu
Xestión St. Lawrence Seaway Development Corporation (en) Traducir
St. Lawrence Seaway Management Corporation (en) Traducir
Orixe del nome Ríu San Llorienzo
Llargor 370 mi
Encruces Vía navegable de los Grandes Lagos (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata
Vista d'una de les escluses de la vía marítima.

La parte fluvial de la vía marítima nun ye una canal continua: compónese de dellos tramos navegables del propiu ríu, un conxuntu de 15 escluses y una serie de canales artificiales que permiten salvar dellos rápidos del ríu y embalses, amás de lliberar pa otru tipu de tráficu (de pasaxeros, recreativu) en puntos concretos como la ciudá de Montreal. La construcción de les 8 escluses nueves (la canal de Welland tien 7), qu'emplegó a 22.000 trabayadores, duró de 1954 a 1959, y fizo posible salvar los 168 m de diferencia d'altor qu'hai ente la ciudá de Montreal y el nivel del llagu Erie[1]. El primer viaxe al so traviés fízolu'l rompexelos D'Iberville el 25 d'abril de 1959, y la so inauguración oficial ficiéronla la reina Sabela II del Reinu Xuníu, xefa d'estáu de Canadá, y el presidente d'Estaos Xuníos Dwight D. Eisenhower el 26 de xunu d'esi mesmu añu.

Anguaño'l sistema, que tien una estensión de 3.700 km (2.038 milles náutiques) dende la desembocadura del ríu San Llorienzo hasta l'estremu occidental del llagu Superior, mueve alredor de 200 millones de tonelaes de carga al añu al traviés de los 44 puertos integraos na so rede de tresportes[1]. Al traviés de les sos escluses pueden pasar barcos d'hasta 225,5 m de llargu, 23,77 m d'anchu y 8,08 m de caláu a plena capacidá de carga[1]. El pasu por cada esclusa lleva unos 45 minutos, y el tiempu de navegación dende l'estremu occidental del sistema hasta l'océanu ye de 8,5 díes[1].

La xestión del sistema realízase a través d'una institución binacional, nomada Great Lakes St. Lawrence Seaway System, na qu'aconceyen l'axencia federal estauxunidense Great Lakes St. Lawrence Seaway Development Corporation, dependiente del Departamentu de Tresporte d'esi país, y la entidá pública ensin ánimu de lucru Great Lakes St. Lawrence Seaway Development Corporation, que xestiona la fastera canadiense, que la propiedá de so ye del gobiernu federal de Canadá[2].

Mapa de la vía marítima del San Llorienzo.

Referencies

editar
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 The Seaway, información sobre la construcción de la canal na páxina web del Great Lakes St. Lawrence Seaway System.
  2. About us, información sobre la xestión de la canal na páxina web del Great Lakes St. Lawrence Seaway System.

Enllaces esternos

editar