Adriana Portillo-Bartow
Adriana Portillo-Bartow (1953, Guatemala) ye una activista guatemaliana polos derechos humanos, especialmente pa quien por causa de la Guerra Civil de Guatemala perdieron a les sos families.[2]
Adriana Portillo-Bartow | |
|---|---|
| Vida | |
| Nacimientu | Guatemala, 1953 (70/71 años) |
| Nacionalidá |
 Guatemala |
| Estudios | |
| Llingües falaes | castellanu |
| Oficiu | activista polos derechos humanos |
| Premios |
ver
|
 | |
Activismu
editarTrabaya pola verdá y la xusticia polos crímenes cometíos contra dellos integrantes de la so familia, quien fueron víctimes de desapaición forzada mientres el conflictu armáu en Guatemala. Dientro de les víctimes atópense: les sos fíes, Rosaura Margarita Carrillo, de 10 años, y Glenda Corina Carrillo, de 9 años; el so padre, Adrián Portillo Alcántara, de 70 años; la so hermana, Alma Arxentina Portillo Muñoz, de 1 añu y mediu; la esposa del so padre, Rosa Elena Muñoz Llatín; y la so cuñada, Edilsa Guadalupe Álvarez Morales, de 18 años. La desapaición forzada de la familia Portillo asocedió'l 11 de setiembre de 1981, siendo'l Exércitu de Guatemala y la Policía Nacional, los entes d'Estáu señalaos como responsables d'estos crímenes de lesa humanidá. A pesar de les distintes aiciones y demandes de xusticia presentaes por Adriana Portillo-Bartow pa saber del paradoriu de la so familia, nun recibió respuesta por parte del Estáu de Guatemala[3] sobre esti delitu permanente qu'afectó la so vida y pol cual llucha pola xusticia y por saber la verdá sobre qué asocedió coles sos fíes y la so familia..
Demandes de Xusticia
editarLa familia Portillo presentó demandes d'investigación y xusticia en delles instancies nacionales ya internacionales, ente elles: Grupu de Trabayu sobre Desapaiciones Forzaes de les Naciones Xuníes (1987); Amnistía Internacional (1988); Departamentu d'Estáu y otres instancies de gobiernu de los Estaos Xuníos (1992); Comisión Presidencial de Derechos Humanos en Guatemala, COPREDHE (1997); Procuradoría de Derechos Humanos de Guatemala (1997); y Ministeriu Públicu de Guatemala (1999). Dende'l Proyeutu ¿Ónde tán los neños? Adriana Portillo-Bartow realiza aiciones y demandes pola verdá y la xusticia pa saber del paradoriu de la so familia y d'otres neñes y neños que fueron sumíos mientres el conflictu armáu en Guatemala.
Archivos Históricos
editarEn Guatemala, en xunetu del añu 2005 personal de la Procuradoría de los Derechos Humanos afayó dientro d'una de les instalaciones de la Policía Nacional Civil, un archivu que correspuende a la documentación históricu-alministrativa de lo que foi la Policía Nacional mientres el conflictu armáu internu. Güei el mancomún documental atopar so l'alministración del Archivu Históricu de la Policía Nacional, AHPN,[4] onde s'atopen miles de documentos de diversa índole, dientro d'ellos, documentos que pueden constituyise en prueba documental sobre les desapaiciones forzaes y otros fechos perpetaos poles fuercies de seguridá del Estáu de Guatemala; un archivu yá visitáu por Adriana Portillo-Bartow.[5] La Comisión pal Esclarecimiento Históricu documentó los crímenes cometíos contra la familia Portillo nel Casu Ilustrativu Non. 87, tituláu “Detención y desapaición forzada de seis miembros de la familia Portillo, incluyíes trés neñes” ante'l cual concluyó que “les desapaiciones forzaes de les persones nomaes constitúin pergraves violaciones a los derechos humanos ya ilustren los estremos de crueldá con que les Fuercies de Seguridá actuaron cola sida de la llucha contrainsurgente, faciendo víctimes de la so represión a neños de pocu tiempu y destruyendo col so remanar a families enteres. La participación de delles de les víctimes nuna organización guerrillera nun representa xustificación dalguna, de tipu xurídicu o moral, de los crímenes reseñaos. La falta de reconocencia oficial de los fechos representa una grave torga pal allugamientu del paradoriu de les víctimes y, a última hora, pa la reconciliación nacional” (Casu Ilustrativu Non. 87. CEH, Tomu VI).[6] El casu d'Adriana Portillo-Bartow atópase documentáu n'otros archivos, dientro d'ellos el Muséu d'Historia de Chicago, Estaos Xuníos, onde s'atopa l'audiu de la entrevista realizada n'inglés, por Peter Alter.[7]
Memoria y lliteratura
editarNel añu 2013 publicar en Guatemala una novela inspirada na historia de desapaición forzada de la familia Portillo Hernández, titulada “Los Imprescindibles” escrita pol escritor guatemalianu, orixinariu de Jutiapa, Luciano Castro Barillas. [8]
Referencies
editar- ↑ URL de la referencia: https://www.amnestyusa.org/about-us/grants-and-awards/ginetta-sagan-award/.
- ↑ Albrecht, Simon. «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2017-10-21. Consultáu'l 13 de payares de 2017.
- ↑ «so familia segunda-parte1/ Adriana Portillo y la desapaición forzada de la so familia segunda parte – – Prensa Comuñal» (castellanu). Consultáu'l 13 de payares de 2017.
- ↑ «Historia Archivu Históricu de la Policía Nacional». Consultáu'l 17 d'ochobre de 2017.
- ↑ «Despolvoriando la otra cara de la historia». Consultáu'l 17 d'ochobre de 2017.
- ↑ CEH, Comisión pal Esclarecimiento Históricu (1999) Guatemala Memoria del Silenciu, UNOPS, páx. 193-198. ISBN 99922-54-06-8.
- ↑ «Atestiguo oral d'Adriana Portillo-Bartow». Archiváu dende l'orixinal, el 2017-10-18. Consultáu'l 17 d'ochobre de 2017.
- ↑ «me duel-la vida-ensin-ti.html El Trubiecu del Sol: “CÓMO ME DUEL LA VIDA ENSIN TI”,…» (22 de payares de 2012). Consultáu'l 4 d'ochobre de 2017.
Enllaces esternos
editar
Datos: Q20644111
