Agapito Pombo Salgado
Agapito Pombo Salgado (1900, As Encrucilladas – ochobre de 1978), más conocíu por Agapito, foi un gaiteru gallegu afincáu'n Caborana (Ayer).
Agapito Pombo Salgado | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | As Encrucilladas, 1900 |
Nacionalidá | España |
Residencia | Caborana |
Muerte | ochobre de 1978 (77/78 años) |
Oficiu | gaiteru |
Biografía
editarAgapito ñació n'As Encrucilladas, aldea de la parroquia de San Salvador de Toldaos – Triacastela (Lugo). Quedó güérfanu con 10 años tando'l cargu, en primer llugar de los sos güelos Andrea Agustina y José, y una tía llamá Castora,; más alantre failo'l so tíu José, que vivía'n Viveiro. José, fixo'n viaxe d'adelantáu con Agapito p'atopar trabayu por tierres asturianes; alcontráronlu nuna empresa minera'n Morea, onde s'allugaron de posaeros nuna vivienda na Casanueva, barriu de Morea.
Casóse'n 1921 con Marselinda González González (Carmen) (1900- 1979) y asítiense na zona minera de Caborana (Ayer) fixando la so residencia na casa que Josefa, madre de Marselinda fixo na Reguera. D'este casamientu ñacieron 7 fíos, quedando anguaño un.
Nos años 30 Agapito merca un coche de segunda man y faise taxista con lo qu'algama cuartos pa sacar alantre a la familia.
A últimos de los años cuarenta Agapito trabayaba como tratorista na empresa minera Hullera Española. Yera un trabajador incansable cuando munchos ids facía xorná doble tresportando vagones d'escombru que salíen del Pozo San Jorge faste les escombreres. Una nueche que llovió medró'l ríu llevando l'escombru y dexó la vía'l descubiertu; nun de los viaxes Agapito nun arreparó na situación y baxó roando'l río col trator y les vagonetes; un golpe cola palanca'l cambiu de marches del trator rompió-y un güesu de la cadera; tres varies operaciones nel sanatoriu de Bustiello y más tarde n'Uviéu dexáronlu con una minusvalía qu'arrastró'l restu la so vida obligándo-y a llevar un alza nel so zapetu de seis centímetros.
Xubílase nel 60, y teniendo más vagar la so vida camuda. Si enantes acompangaba la so llabor na empresa minera cola fabricación de madreñes pa los mineros y abondes igües pa los vecinos, agora garra la so gaita que ya tocaba de guaje na so tierra natal y ingresa nos coros y danzas de la Seición Femenina de Morea. A la par se aníciase na construcción de gaites, primero nel so taller vieyu hasta la so destrucción por un encendiu nel añu 1970 y llueu nel nuevu. Raru yera'l día qu'en so taller de la Reguera nun salieren los acordes de las gaites, ya fuese como ensayu, preba de gaites nueves o con collacios. La so enfermeá de la glaucoma na vista, asina como varies apoplexíes sucesives finaron cola so vida n'Ochobre de 1978.
En 1995 y a títulu póstumu faise-y un homenax nel teatru Campoamor d'Uviéu pol so trabayu en favor del folclor astur. Foron collaboraores los Escelentísimos Ayuntamientos d'Uviéu y Ayer, Asociación de Ames de Casa de Caborana, y vieyos componentes del grupu de Coros y Danzas de la Seición Femenina de Moreda.
Referencies
editarEnllaces esternos
editarbiografía d'Agapito cuntá pol so fíu, José Manuel Pombo González.