Alcazarquivir

Alcazarquivir
Alministración
Monarquía constitucional	Marruecos
Rexón	Tánger-Tetuán-Alhucemas (es)
Provincia	Provincia de Larache
Tipu d'entidá	conceyu de Marruecos
Nome oficial	القصر الكبير (ar)
Nome llocal	‫القصر الكبير‬ (ar); ⵍⵇⵚⵔ ⵍⴽⴱⵉⵔ (tzm)
Xeografía
Coordenaes	35°00′N 5°54′W / 35°N 5.9°O
	Alcazarquivir Alcazarquivir (Marruecos)
Altitú	21 m
Demografía
Población	126 617 hab. (2014)
Porcentaxe	25.49% de Provincia de Larache
Viviendes	29 514 (2014)
	ksarelkebir.ma

Alcazarquivir (árabe: القصر الكبير Al-Qaṣr Al-Kabīr; en trescripción francesa, Ksar-el-Kébir) ye una ciudá del norte de Marruecos, cercana a Larache, asitiada nel cursu mediu del ríu Lucus. El nome significa «gran palaciu» o «gran alcázar».

Atópase arrodiada per llombes, a 25 metros d'altitú y unos 178 km de Ceuta, na llanura atlántica. El ríu Lucus atopar a pocos quilómetros de la ciudá, y nel so cursu topa'l banzáu Wad Majazin, unu de los más grandes de Marruecos.

Historia

La historia de la ciudá arrinca colos fenicios y los cartaxineses, que s'establecieron na zona mientres el I mileniu e.C.; dempués pasó a integrase na provincia romana de Mauritania Tinxitana, como una plaza fuerte sol nome de Oppidum Novum.^[2] Nos primeros años del cristianismu tuvo obispu. Nel añu 720, resurde como zoco Ketama, siendo llugar de camín de caravanes y exércitos en direición a Al-Ándalus o Fez. Al rematar la Reconquista convertir n'asentamientu de les poblaciones musulmana y xudía que fuxen d'Al Andalus, cuntando con un bon plantel de sabios y místicos refuxaos.

L'acontecimientu históricu más sobresaliente asocedíu ye la Batalla d'Alcazarquivir o de los trés reis, na que perecieron Sebastián I de Portugal, l'ex sultán Mulay Ahmed (Muhammad Al-Mutaxakkil) y el nuevu sultán saadita Abu Marwan Abd al-Malik I, que marcaría'l fin de los intentos portugueses por conquistar Marruecos.

Les guerres civiles del sieglu XIX marquen la escayencia de la ciudá, hasta quedar en 1911 integrada nel Protectoráu español de Marruecos. Ye convertida en base militar de los Regulares, y tres la independencia tresformar en nucleu agrícola de la contorna del Lucus-Gharb, con mercáu comarcal los domingos. Incluyir nel trazáu ferroviariu Rabat-Fez-Tánger.

Referencies

↑ ^1,0 ^1,1 Afirmao en: Censo marroquí de 2014.
↑ H.G. Niemeyer (1982). Phoenizier im Westen, Mainz, páx. 438

Enllaces esternos

[a7ab3a1a0a2394990840744de6a154905baabfbc-1] 1,0 ^1,1 Afirmao en: Censo marroquí de 2014.

[2] H.G. Niemeyer (1982). Phoenizier im Westen, Mainz, páx. 438

[1]

[2]