Arator
Arator (sieglu de V, Liguria – 543, Roma) foi un poeta llatín cristianu del sieglu VI d. C., nacíu en Liguria.
Arator | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Liguria, sieglu de V |
Nacionalidá | Antigua Roma |
Muerte | Roma, 543 |
Estudios | |
Llingües falaes | llatín[1] |
Oficiu | escritor, poeta, abogáu |
Estudió en Milán so la proteición de los obispos Laurentius y Ennodius y exerció como abogáu. Treslladóse a Rávena por deséu de Parthenius, sobrín d'Ennodius. Tratáu con respetu por Teodoricu y protexíu por Casiodoru, entró al serviciu de la corte gótica y el rei Atalaricu fízolu conseyeru. Más tarde, el papa Vixiliu nomólu subdiáconu en Roma.
Escribió una paráfrasis n'hexámetros de les Actes de los apóstoles, De Actibus Apostolorum, en dos llibros[2], el primeru dedicáu a San Pedru y el segundu a San Pablu, y unvióla al papa Vixiliu el 6 d'abril de 544. Esti poema edificante, con reminiscencies de Virxiliu, Lucanu y Estaciu, foi bien lleíu na Edá Media y contién alegoríes coraxoses y especulaciones sobre la mística de los númberos.
Referencies
editar- ↑ Afirmao en: Mirabile: Digital Archives for Medieval Culture. Llingua de la obra o nome: italianu. Editorial: SISMEL – Edizioni del Galluzzo.
- ↑ http://www.cervantesvirtual.com/obras/autor/arator-59875