Beatriz de Día o Condesa de Día (circa 1140Montélimar – circa 1175Provenza) foi la más famosa del pequeñu grupu de trobairitz (trovadores) que componíen música secular nos sieglos XII y XIII.[2][3] Foi fía del Conde Isoardo II de Dia, ciudá asitiada nel departamentu de Drôme.

Beatriz de Día
Vida
Nacimientu Montélimarcirca 1140
Llingua materna occitano antiguo (es) Traducir
Muerte Provenza1175 (34/35 años)
Estudios
Llingües falaes occitano antiguo (es) Traducir[1]
Oficiu trobairitz (es) Traducir, poeta, escritoracompositora
Movimientu poesia trovadoresca (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Conózsela namás como la Comtessa de Dia ("Condesa de Día") nos documentos contemporáneos, pero sábese con certidume que'l so nome yera Beatriz y ye probable que fore fía del Conde Isoardo II de Día (un pueblu asitiáu al nordeste de Montélimar nel sur de Francia). Acordies cola so vida, taba casada con Guillem o Guilhem de Poitiers, Conde de Vienne pero taba namorada del trovador Raimbaut d'Orange (1146-1173), al que-y dedicó dalgunes de les sos obres.[4]

Los poemes de Beatriz yeren acompañaos davezu pola música d'una flauta. Cinco de les sos composiciones sobrevivieron.[5]

El so cantar n'occitanu A chantar m'er de so qu'eu non volria ye la única pieza trovadoresca d'autoría femenina de la que la so música sobrevive intacta.[6] La música d'A chantar atópase namái nel -y manuscript di roi, una coleición de cantares copiaos alredor de 1270 pa Carlos d'Anjou, l'hermanu de Lluis IX.[7]

  • Ab joi et ab nuevu m'apais
  • A chantar m'er de so qu'ieu non volria
  • Estât ai en greu cossirier
  • Fin ioi me don'alegranssa

"A chantar m'er de so qu'eu non volria"

editar

Esta ye la trescripción moderna del cantar calteniendo'l testu na llingua provenzal (Langue d'Oc).

 
A chantar m'er en notación moderna, solo'l primer versu.

Referencies

editar
  1. Biblioteca Nacional de Francia. «catálogo general de la Biblioteca Nacional de Francia» (francés). Biblioteca Nacional de Francia. Consultáu'l 2 xunetu 2023.
  2. Sackler Center for Feminist Art, The Dinner Party database . Brooklyn Museum
  3. Schulman. The Rise of the Medieval World 500-1300.
  4. Bruckner, Matilda Tomaryn. (1995). Songs of the Women Troubadours.
  5. Troubadour Music at the Music Encyclopedia.
  6. Elizabeth Aubrey. "Comtessa de Dia", Grove Music Online.
  7. Pendle, Karin. Women and Music: A History.