Begonia gracilis

especie de planta del xéneru Begonia
(Redirixío dende Begoña gracilis)

Begoña gracilis, ye una especie de planta perenne perteneciente a la familia Begoniaceae. Ye orixinaria de Méxicu.

Begonia gracilis
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Orde: Cucurbitales
Familia: Begoniaceae
Xéneru: Begoña
Seición: Begoña sect. Quadriperigonia
Especie: B. gracilis
Kunth
Consultes
[editar datos en Wikidata]
Ilustración

Descripción editar

Ye una yerba qu'algama un tamañu de 25 a 50 cm d'altor, xugosa y con llinies acolorataes nel tarmu. Les fueyes tienen forma d'ala, con cantos ondulaos. Les flores son de color rosáu, paecen amasueles abiertes, y arrexuntar na unión del tarmu cola fueya. Los frutos, cuando mozos son carnosos y terminen nun picu; les granes son pequeñes.

Distribución y hábitat editar

Orixinaria de Méxicu. Habita en climes semicálido y templáu ente los 2040 y los 2600 metros, acomuñada al monte mesófilu de monte; montes d'encina y de pinu.

Propiedaes editar

L'únicu rexistru que se tien d'ésta planta indica'l so usu como purgante, nel estáu de Morelos.

Hestoria

Nel sieglu XVI Francisco Hernández, comenta: "el raigañu, al ser machucada ya introducida con dalgún líquidu conveniente, purga los intestinos, refundia'l semen reteníu, sollivia los güeyos engafaos, evacua la orina y tolos humores pol conductu inferior".

Más información apaez hasta'l sieglu XX, cuando Maximino Martínez señalar como emetocatártico. La Sociedá Farmacéutica de Méxicu repite la información de Martínez.

Química

L'únicu trabayu químicu que se reporta na lliteratura ye una tesis realizada en 1944 na Universidá Autónoma de Guadalajara. Equí demuéstrase la presencia de dellos ácidos orgánicos, y el ácidu gálico, unidá precursora de taníns. Nesti estudiu detéctase la presencia d'alcaloides, flavonoides y saponines nel raigañu.[1]

Taxonomía editar

Begoña gracilis describióse por Carl Sigismund Kunth y espublizóse en Nova Genera et Species Plantarum (quarto ed.) 7: 184–185. 1825.[2]

Etimoloxía

Begoña: nome xenéricu, acuñáu por Charles Plumier, un referente francés en botánica, honra a Michel Bégon, un gobernador de la ex Colonia francesa d'Haití, y foi adoptáu por Linneo.

gracilis: epítetu llatín que significa "delgáu, espodáu".[3]

Sinonimia
  • Begoña diversifiolia Knowles & Westc.
  • Begoña diversifolia Graham
  • Begoña heterophylla Klotzsch
  • Begoña martiana Link & Otto
  • Begoña martiana var. gracilis (Kunth) Carrière
  • Begoña tuberosa Sessé & Moç.
  • Knesebeckia martiana (Link & Otto) Klotzsch[4]

Nome común editar

  • Alita d'ánxel, chipile, orejita de guajolote.[1]

Ver tamién editar

Referencies editar

Bibliografía editar

  1. Bailey, L. H. & E. Z. Bailey. 1976. Hortus Third i–xiv, 1–1290. MacMillan, New York.
  2. Breedlove, D. Y. 1986. Flora de Chiapas. Llistaos Floríst. Méxicu 4: i–v, 1–246.
  3. CONABIO. 2009. Catálogo taxonómico de especies de México. 1. In Capital Nat. Méxicu. CONABIO, Mexico City.
  4. McVaugh, R. 2001. Ochnaceae to Loasaceae. 3: 9–751. In R. McVaugh Fl. Novo-Galiciana. The University of Michigan, Ann Arbor.
  5. Nelson, C. H. 2008. Cat. Pl. Vasc. Honduras 1–1576.
  6. Shreve, F. & I. L. Wiggins. 1964. Veg. Fl. Sonoran Des. 2 vols. Stanford University Press, Stanford.
  7. Smith, L. B. & B. G. Schubert. 1961. Begoniaceae. In: P. C. Standley & L. O. Williams (eds.), Flora of Guatemala - Part VII, Number 1. Fieldiana, Bot. 24(7/1): 157–185.

Enllaces esternos editar

  • USDA, ARS, National Genetic Resources Program. Germplasm Resources Information Network - (GRIN) [Online Database]. [1]