Bettino Craxi
Benedetto "Bettino" Craxi (24 de febreru de 1934, Milán – 19 de xineru de 2000, Hammamet (es) 
) foi un políticu italianu y unu de los máximos esponentes del Partíu Socialista Italianu (PSI). Foi Primer Ministru d'Italia de 1983 a 1987 na primer etapa del pentapartito italianu.
Carrera política editar
Permaneció mientres la mayor parte de la so vida na PSI, onde xubió bien rápido. En 1968 foi escoyíu diputáu y darréu foi nomáu vicesecretariu nacional.
En 1976, en plena crisis interna de la PSI, ye escoyíu secretariu xeneral en sustitución de Francesco de Martino. Empecipia asina la so perllarga etapa al mandu de los socialistes italianos, magar ser consideráu un "secretariu de transición" pola vieya guardia socialista.
En 1983 ye escoyíu Primer Ministru col sofitu del pentapartito formáu pol PSI, la Democracia Cristiana, el Partíu Socialista Democráticu Italianu (PSDI), el Partíu Republicanu Italianu (PRI) y el Partíu Lliberal Italianu (PLI). Ente los sos principales polítiques destacaron la firma d'un nuevu concordatu cola Santa Sede en 1984, la entrada d'Italia nel G7 y una nueva política d'impuestos.
Entrín y non, la corriente de Craxi apoderaba dafechu na PSI, salvu pola corriente más izquierdista dirixida por Riccardo Lombardi, qu'acusaba a Craxi de derechiega. Esta dominación cuasi absoluta dexó a Craxi llevar a la PSI a les sos posiciones moderaes dientro de la socialdemocracia.
La so cayida llegó en 1992 mientres el procesu xudicial llamáu Manes Llimpies, qu'intentó acabar cola corrupción imperante na política italiana. Craxi, señaláu ente los corruptos, tuvo que dimitir del so cargu nuna PSI que nun tardaría en sumir.
Craxi colar a Tunicia fuxendo de la xusticia italiana, y morrió nel añu 2000 na ciudá de Hammamet.
Unitá Socialista editar
En 1989, cola cayida del muriu de Berlín y la consiguiente crisis nel Partíu Comunista Italianu (PCI), Craxi propón la unión de tol socialismu nuna bandera común. Proponía la unión de la PSI, el PSDI y un PCI qu'abandonaba progresivamente el comunismu. Asina se buscaba crear una única fuercia socialista.
Por culpa de la recesión económica y, sobremanera pola crisis de corrupción de la década de 1990 n'Italia la idea nun llegó nunca a realizase, anque dexó l'acercamientu de posiciones ente los políticos. Asina, munchos d'ellos terminaron en Demócrates d'Izquierda, partíu herederu de los comunistes.
Referencies editar
- ↑ 1,0 1,1 Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
- ↑ Afirmao en: Encyclopædia Britannica Online. Identificador Encyclopædia Britannica Online: biography/Bettino-Craxi. Apaez como: Bettino Craxi. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
- ↑ URL de la referencia: http://www.ordens.presidencia.pt/?idc=154.
- ↑ Identificador del Boletín Oficial del Estado: BOE-A-1985-5497.
Enllaces esternos editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Bettino Craxi 
.
| Predecesor: Francesco de Martino |
Secretariu xeneral del Partíu Socialista Italianu 1976-1993 |
Socesor: Giorgio Benvenuto |
| Predecesor: Amintore Fanfani |
 Presidente del Conseyu de Ministros d'Italia 1983-1987 |
Socesor: Amintore Fanfani |
Datos: Q192818- Multimedia: Bettino Craxi
