Blanquina
Plantía:Ficha de cultivarBlanquina[1], ye'l nome d'una variedá cultivar de pumar (Malus domestica) Esta mazana ye orixinaria d'Asturies y ye una de les 76 variedaes de mazana que s'inclúin na D.O.P. Sidra d'Asturies.[2]Ta cultivada na coleición de pumares asturianos del SERIDA.[3]
Sinónimos
editarCaracterístiques
editarEl pumar de la variedá 'Blanquina' tien una puxanza elevada. Figura de la estructura de ramificación (sistema de formación n'exa): 7. Tipu de fructificación: II[4]
Dómina d'entamu de floriamientu (permediu periodu 2005-2009): Entemediu-tardida (principios de la tercera decena d'abril)[4]
La variedá de mazana Blanquina tien un frutu de tamañu pequeñu a medianu.,[2][4]
Forma troncocónica daqué esplanada.[2]
Cuévanu del pedúnculu: Amplia y medianamente fonda. Cantos llevemente ondulaos. Fondu llimpiu o tomentoso, aislladamente apaez dalgunu con nidia chapa ruginosa.[2]
Pedúnculu medianu o llargu y delgáu. Presenta « russeting » na cubeta peduncular y dacuando de tipu xaspiáu nes proximidaes de la cubeta ocular, güeyu zarráu o llixeramente abiertu.[2]
Color mariellu ablancazáu, testura cerosa.[2]
Dómina de maduración a finales de la primera a segunda década d'ochobre.[4]
Variedá de sabor acedo. Utilizase na producción de sidra.[4]
Rendimientos de producción
editarProducción: Entrada en producción lenta, cuando algama la plena producción ésta ye >25 t/ha. Nivel d'alternanza bastante eleváu.[4]
Rendimientu en mostiu (l/100 kg): 69,6 ± 2,7. Azucres totales (g/l): 91,1 ± 3,6. Acidez total (g/l H2GUO4): 4,7 ± 0,5. pH: 3,4 ± 0,2. Fenoles totales (g/l ac. Tánico): 0,8 ± 0,2. Grupu tecnolóxicu: Ácidu.[4]
D.O.P. Sidra d'Asturies
editarLa Denominación d'Orixe Protexida (D.O.P.) sidra d'Asturies tien d'ellaborase puramente con mazanes procedentes de parceles asturianes inscrites nel Conseyu Regulador de la Denominación d'Orixe”, que ye l'organismu oficial que según l'artículu 10 del reglamentu (CEE 2081/92) acreditáu para certificar qu'una sidra cumpla los requisitos establecíos nel so reglamentu para ser “Sidra d'Asturies”.[2]
Na actualidá (2018) cuenta con 31 llagares, 322 cosecheros y 843 hectárees rexistraes y auditadas.
Sensibilidaes
editarBaxa a media a motudu y bien baxa a chancro, oidio y monilia.[4]
Ver tamién
editar- Mazanes de sidra d'Asturies
- Fenología
- Apomixia
- Floriamientu, polinización y cuaye n'árboles frutales
- 'Sidra'
- Malla espaldera o pa entutorar
- Fruticultura
- Inxertu
- Portainjertos Malling
Referencies
editar- ↑ https://desidras.com/manzana/blanquina/
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Variedades de manzanas D.O.P. Sidra de Asturias. Archivado del original el 2020-01-27. https://web.archive.org/web/20200127100109/http://sidradeasturias.es/catalogo.php?var=4. Consultáu'l 2020-02-12.
- ↑ Digital.csic.es/bitstream/Coleición de cultivares autóctonos asturianos y del arco Atlántico de manzanos (Malus xdomestica) del Banco de Germoplasma de Villaviciosa Pág. 35. http://digital.csic.es/bitstream/10261/44503/1/S%C3%A1nchezC_TC_2007.pdf.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 Descripción de las variedades de manzana de la D.O.P. Sidra de Asturias. SERIDA D. L.: AS.- 5.480/09. Archivado del original el 2021-02-27. https://web.archive.org/web/20210227070841/http://www.serida.org/pdfs/4071.pdf. Consultáu'l 2020-02-12.
Bibliografía
editar- Rivera Núñez, Diego; Obón de Castro, Concepción. Frutos secos, oleaxinosos, frutales de güesu, almendrales y frutales de pebida . Volum 1. Editum, 1997, p.152–153. ISBN 8476847440 [Consulta: 19 febreru 2012].
- El manzano autóctono de Navarra. Universidad Pública de Navarra.
- Henri Kessler, Pomologie romande illustrée. -yos 50 meilleures variétés de fruits pour la culture avec reproduction en couleurs d'après échantillons cultivés au pays, 1949.[1]
- Willi Votteler: Verzeichnis der Apfel- und Birnensorten, Obst- und Gartenbauverlag, München 1993, ISBN 3-87596-086-6
- André Leroy, Dictionnaire pomologique, tomes 3 et 4, 1867.
- Les deux tomes de « Le Verger Français », 1947, 1948.