Boxéu rusu
Boxéu rusu (rusu - Кулачный бой, Kulachniy Boy) ye un antiguu deporte de combate rusu asemeyáu al boxéu modernu. Esiste dende los tiempos del Rus de Kiev (primer estáu rusu), pero nel sieglu XX perdió muncha popularidá.
 Representación de la modalidá “parede a parede” (Stenka na Stenku) de boxéu rusu. | |
| Tamién | Kulachniy Boy |
|---|---|
| Enfoque | Boxéu a puñetazu llimpiu |
| Contautu/durez | Contautu plenu, duru por demás |
| País d'orixe | Rusia |
| Deporte olímpicu | Non |
 | |
Historia
editarLos primeros informes sobre esti deporte indiquen que foi desendolcáu al rodiu del sieglu XIII. Enantes de la cristianización del Rus de Kiev, les competiciones de boxéu diben davezu arreyaes a celebraciones dedicaes al dios supremu Perún. Por mor d'ello, l'obispu metropolitanu Cirilo dictó nel 1274 una de les munches regles del so mandáu, amenazando cola escomunión a tou boxeador que nun cantara un rezu o un himnu nel entierru de cualquiera que morriera nun combate a puños. El mesmu gobiernu nunca sofitó'l boxéu, masque tampoco nunca lu torgó.
Los boyardos rusos usaron el deporte como entretenimientu de mases, y llamaron a competir a los meyores lluchadores.
Los combates cuasi siempre teníen llugar en día feriáu y en llugares públicos. Pel iviernu facíense sobre xelu. Primero lluchaben los más neños, y siguidamente cada pareya diba xubiendo n'edá hasta llegar finalmente a los boxeadores de más nomadía.
El boxéu torgóse per aciu de dos órdenes de 1684 y 1686, anque'l deporte siguió esistiendo.
Toles rexones teníen los sos héroes nel boxéu, pero la rexón qu'históricamente contó colos más famosos foi Tula.
Hai constancia documental de qu'a Pedro'l Grande prestaba-y organizar combates de boxéu “al envís d'amosar l'habilidá del pueblu rusu”.
Nel 1751 tuvo llugar un combate masivu nuna cai de San Petersburgu, del que s'enteró la emperatriz Sabela I de Rusia. De resultes la emperatriz torgó la organización de combates de boxéu nel territoriu de Moscú y de San Petersburgu.
Nel reináu de Catalina la Grande la popularidá del boxéu xorreció otra vuelta, y al paecer el conde Orlov foi un gran boxeador, qu'inclusive retó a lluchadores famosos pa comparase con ellos.
Nel 1832 Nicolás I de Rusia torgó dafechu los combates de boxéu por ser “folixes dañibles”.
Heriedu
editarIn 1941 l'especialista soviéticu más importante en Boxéu, K.V. Gradopolov, escribió un llibru sobre la forma correuta de combatir colos puños. En tal llibru apurrió un exerciciu nuevu llamáu "boxéu de grupu", y dixo que yera un deporte rusu antiguu (falaba en realidá de la versión "Stenka na Stenku": “parede a parede”).
Regles y tipos
editarA diferencia del boxéu modernu, en cada rexón rusa había regles estremaes. En dellos sitios lluchábase colos brazos desnudos, mientres que n'otros tapaben los puños coles mangues. En dalgunos casos los participantes facíen la trampa de poner fierro perbaxo les mangues.
Hai tres tipos de boxéu rusu: el primeru ye'l tipu d'enfrentamientu individual, el combate unu a unu; el segundu ye un combate por equipos llamáu tamién “parede a parede”; el terceru, o, "catch drop", yera'l menos prauticáu. Del combate individual hai delles versiones. Una ye como'l boxéu modernu, onde'l boxeador golpia al contrariu onde quier o pue. La otra versión ye cuando los lluchadores se turnen para cutise entre sí. Nun se permitía safase d'un puñetazu, devolvelu cuando nun tocaba o esquitar; namái se podía usar les manes pa protexese. La victoria algamábase en pocos casos: cuando cayía ún de los lluchadores, a la primer sangre, o cuando ún de los lluchadores se daba.
La llucha "parede a parede" (con d'una docena a cientos de participantes según los sitios) facíase con regles mui estrictes y podía durar hores. Dambes "paredes" teníen un boxeador xefe, que yera a un tiempu comandante y direutor táuticu. Les "paredes" yeren formaciones reutes zarraes de 3 ó 4 en fondu. Faíense ataques repetíos que tentaben de sacar a la "parede" contraria del área de xuegu. Usábense táutiques básiques, como fender la formación usando pesos pesaos (que davezu se dexaben en reserva), arrodiar, retirase en falso y otres; pero polo xeneral la formación zarrada de la parede nunca fendía. La táutica tamién incluyía planiar la batalla. Los combates "parede a parede", cuando se facíen por entretenese, asemeyábense muncho al entrenamientu militar. Por exemplu'l célebre etnógrafu V. Gilyarovsky alcordábase de que cuando facía voluntariu'l serviciu nun reximientu d'infantería, los soldaos organizaben dacuando combates “parede a parede” contra obreros de fábriques.
La famosa fras rusa que reza: "Nun pegues a un home cuando ta en suelu", tien los raigaños nesti deporte.
El boxéu na cultura popular rusa
editar
Al caltenese'l boxéu tan popular col pasu los sieglos y formar parte de la vida del pueblu rusu, ta presente de cutiu na lliteratura y nel arte rusos.
La representación más famosa d'un boxeador rusu ta nel poema de Mikhail Lermontov “El Cantar del Mercadel Kalashnikov”. Nél el boxéu garra la forma d'un duelu d'honor ente un “oprichnik” (axente de policía del gobiernu) y un mercadel. Rescampla que, según Lermontov, dambos lluchadores usen guantes de boxéu ('rukavitsy': manoples reforzaes). Masque esto igual ye una llicencia poética, dizse nel poema que'l primer golpe qu'atotó Kalashnikov dobló una cruz grande de bronce que colgaba del pescuezu del otru, y el segundu frañó-y la vidaya, matándolu. Tamién se cuenta'l combate na ópera El Mercadel Kalashnikov, d'Anton Rubinstein (1880).
Nel sieglu XIX Sergei Aksakov presenció combates de boxéu célebres nel llagu xeláu de Kaban, en Kazán, y escribió dempués sobre ellos na so "Historia sobre la vida del estudiante". Unes décades más tarde, nel mesmu llagu, el futuru cantante d'ópera Feodor Chaliapin participó nun combate asemeyáu: "Per un llau tábamos nós, los rusos de Kazán, y enfrente taben los tártaros. Engarrémonos bien ensin preocupanos por nós mesmos, pero nunca rompiemos les regles antigües nin peguemos a naide que cayera, nin peguemos pataes, y nun llevábamos fierro perbaxo de les mangues". Más tarde'l xoven Chaliapin foi atacáu por causa d'una moza, pero gracies a saber boxéu ganó. Escribió: "Arreblagó pa cutime, y anque yo tenía mieu de la policía, aidóme aprender boxéu nos llagos xelaos de Kazán, y el perdió de forma vergonzosa".[1]
El poeta rusu Sergei Yesenin, nes sos notes autobiográfiques "Sobre mi mesmu" escribió que'l so güelu-y aprendiera boxéu.
Ún de los héroes del llibru "Lladrón", del novelista soviéticu Leonid Leonov diz: "Lo cierto ye que solamente cuando yera neñu, nes amarraces a puñetazos, atopé amigos de verdá... ¡y nunca m'equivoqué! Porque solamente nuna amarraza amuésase ensembre la naturaleza humana".
Hai quien diz que la nobleza rusa prefier les lluches a puñetazos a los duelos, pero dellos eruditos opinen que la nobleza taba realmente a la escontra de los combates de boxéu y prefería les armes.
Referencies
editarEnllaces esternos
editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Boxéu rusu.- Llucha a puñetazos na URSS
Datos: Q2343450- Multimedia: Russian fist fighting
