Caña horizontal

Caña horizontal
	Evolución estelar

La caña horizontal^[1] (RH, n'inglés horizontal branch) ye una de les fases tardíes de la evolución estelar de les estrelles de masa entemedio (0,5 M_Sol < M < 9-10 M_Sol) y baxa metalicidá. Esta fase recibe'l so nome porque les estrelles apaecen distribuyíes de forma cuasi-horizontal nuna diagrama color-magnitú nel que'l color utilizáu seya V-R ó B-V y la magnitú V, esto ye, son estrelles de magnitú visual cuasi constante pero con colores que pueden variar dende'l blancu hasta'l colloráu. Les estrelles de la caña horizontal más calientes suélense alcuéntrase a poca distancia de la secuencia principal ente que les más fríes atópense cerca de la caña de les xigantes coloraes. La magnitú visual absoluta de les estrelles de la caña horizontal suel tar ente 0,0 y 1,0, esto ye, la so lluminosidá ye d'aproximao 50 vegaes la del Sol.

Esti periodu na fase d'una estrella correspuende col quemáu d'heliu nel so nucleu y va precedíu pola fase de xigante colorada (onde s'ambura hidróxenu nuna capa alredor d'un nucleu inerte d'heliu). Compárese esto cola fase de secuencia principal, na que s'ambura hidróxenu nel nucleu.

Delles estrelles de la caña horizontal son variables RR Lyrae, que carauterícense por tener un periodu cercanu a un día. Estes estrelles úsense pa midir la distancia a oxetos na Vía Lláctea y en galaxes cercanes.

Ver tamién

Referencies

↑ Lee, Y.-W. et al. 1990, ApJ 350, 155

[Lee-1] Lee, Y.-W. et al. 1990, ApJ 350, 155

[1]