Cantiles de Bandiagara

Cantiles de Bandiagara (tierra de los Dogón)
Patrimoniu de la Humanidá — UNESCO
	Vista parcial del derribadoriu.
Llugar	Malí
Criterios	Mixto: v, viii
Referencia	516
Inscripción	1989 (XIII Sesión)
Área	África

Los Cantiles de Bandiagara, en Malí, ye una quebra xeolóxica d'aproximao 200 km d'estensión. Alcontrada ente la sabana y la planicie del ríu Níxer. Foi declaráu Patrimoniu de la Humanidá pola Unesco nel añu 1989.

Sirvía como abellugu natural pa los dogón, les sos parés serrapatoses de roca ufiertaben proteición y abrigu, por camuflar perfectamente les cases de los dogón. Construyíes d'amiestu de magre, paya y escrementu de bovín, yeren ya inda lo son cuasi indistinguibles na distancia. Esi mimetismu, nada casual, nuna rexón belicosa, yera ideal. Elevaes xunto a les parés más altes del derribadoriu, estes viviendes solo yeren accesibles al traviés de la esguilada de la roca (dalgunes inda lo son), sobremanera aquelles que sirvíen d'oxetu pa la ocupación inicial. El terrén, equí y ellí espardíu de piedres sueltes, enzancaben la esclavización de los sos miembros por grupos de caballería. Dende lo alto del derribadoriu la vista privilexada señalizaba l'aproximamientu de l'amenaza, cuando inda podía ser evitada, o'l so impautu embrivíu.

Historia editar

Vista del cantil de Bandiagara.

Los dogón llegaron a la escarpe escontra'l sieglu XV, el periodu d'espansión del Imperiu de Malí, pero'l llugar taba habitáu por otros pueblos. Hai rexistros d'habitantes nel cantil dende 3000 años e. C. Los telem, que fueron asimilaos polos dogón por influencies recíproques o obligaos a movese, dexaron —amás d'otros— el gran legáu de los covarones. Nelles atopa'l llugar más sagráu pa los dogón, allugando sepultures nos puntos más verticales del derribadoriu. Fueron alzaes nos puntos más inaccesibles, solo al algame de los más hábiles escaladores per mediu de cuerdes feches de la fibra del baobab.

Na zona tien estudiu Miquel Barceló.

Ver tamién editar

Dogón

Referencies editar

Enllaces esternos editar

Ficha del llugar na Unesco, (en francés), (n'inglés).