Christine Kafando (25 d'avientu de 1972Dabou) ye una activista burkinesa contra'l SIDA. Foi la primer muyer de Burkina Fasu que dixo públicamente que ye seropositiva.[2]

Christine Kafando
Vida
Nacimientu Dabou25 d'avientu de 1972 (51 años)
Nacionalidá Bandera de Burkina Fasu Burkina Fasu [1]
Residencia Costa de Marfil
Bobo-Dioulasso
Estudios
Llingües falaes francés
Oficiu activistaeducadora
Premios
Cambiar los datos en Wikidata

La relevancia de Christine Kafando recái nel fechu de faer pública la so enfermedá y de convertise nuna luchardora contra'l VIH en Burkina Fasu.[3][4][5][6]

Biografía

editar

Christine Kafando, ye la octava fía d'una familia de 23 fíos. Estudiu na escuela primaria pública de Ousrou/Dabou (Costa de Marfil) antes d'estudiar nel Llicéu Modernu II de Dabou. De 1989 a 1992, siguió una formación d'educadora preescolar y empezó a trabayar n'escuela en preescolar. El so gran interés polos neños atopar a la so vuelta en Burkina Fasu en 1994, cuando s'incorporó al "Dispensaire Trottoir", asociación pola ayuda de neños de la cai y de les families desaposiaes de Bobo Dioulasso. Ocupó les funciones de responsable de la seición preescolar.

En 1997, afayó al so seropositividad, lo que tuvo grandes consecuencies sobre la so vida y el so compromisu social y profesional, comprometiéndose cola llucha contra la enfermedá, la marxinación, contra'l refugu y les discriminaciones a los enfermos.[2][3][4]

Trayeutoria como activista

editar

Dende xunu 1997, sabiendo que pa lluchar contra'l VIH fai falta qu'haya cooperación de diversos organismos y países, Christine Kafando acomuñar con persones na so mesma situación y fundó l'asociación Association Responsabilité Espoir Solidarité. L'oxetivu yera ameyorar la calidá de vida de les persones infestaes col VIH na provincia de Bobo Dioulasso. Desempeñó los cargos de secretaria y tesorera adxunta, aportando a la presidenta.[2][7][8]

A lo llargo de los sos años d'activismu desempeñó diversos cargos n'organismos tantu d'ámbitu nacional como internacional, ente otros cargos foi nomada: Presidente de la Rede de la Xunta pa una mayor participación de les persones que viven col VIH (REGIPIV) dende 2004; miembru fundador de l'asociación Responsabilité Espoir Solidarité (1996); Miembru de la Xunta del Conseyu Nacional de Llucha contra'l SIDA[5] y les Infeiciones de Tresmisión Sexual dende 2001, comisaria de la West Africa Commission on Drugs (WACD).[7]

En 1998, entra a formar parte d'una nueva unidá de cuidu de les persones con VIH, ocupando'l cargu de conseyera psicosocial, dientro del serviciu de medicina interna del hospital universitariu sanitariu y social de Bobo Dioulasso, baxu de la responsabilidá del doctor Sawadogo Adrien.[7]

El 23 de xineru de 2003 fúndase l'asociación "Espoir pour demain" ( Esperanza per mañana), que foi reconocida oficialmente'l 12 de mayu d'esi mesmu añu, con dos oxetivos fundamentales, d'un llau amenorgar los riesgos de tresmisión maternu-fetal de la infeición por VIH / SIDA; y por otru, ameyorar l'atención médica, nutricional y psicosocial tantu de la madre como del fíu seropositivos, amás de garantizar el sofitu y el siguimientu escolar d'estos neños. El cargu de presidenta de l'asociación recayó en Christine Kofando.[9]

Tamién implementó un proyeutu de movilización social pa consiguir una mayor implicación de los homes na resolución de los problemes de violencia contra les muyeres infestaes pol VIH o d'IST, proyeutu que tuvo financiáu por organizaciones franceses. L'actividá en Bobo Dioulasso desenvolver en 2004 cola creación de l'asociación APPEL en collaboración cola Association Espoir Demain".[10][11]

En 2004, ella foi designada coordinadora y presidente de la "Maison des associations de lutte contre -y SIDA" (Casa de les asociaciones de llucha contra'l SIDA), que regrupa a más de 110 asociaciones qu'obren sobre'l SIDA, paludismu y tuberculosis y dende poco sobre la hepatits B. Mas de 20 d'elles proponen pruebes voluntaries, y una atención médica, psicolóxica y social del VIH.[12]

Christine Kafando ye convidada en congresos y conferencies, rellacionaes cola llucha contra'l VIH, tanto a nivel tanto nacional como internacional.[13]

Reconocencies

editar

El llabor de Christine Kafando foi reconocida tantu nel so país como internacionalmente lo cual queda patente en se-y otorgáu'l rangu de Caballeru de la Orde Nacional del Méritu de Burkina Fasu y Caballeru de la Lexón d'Honor de la República Francesa.[7]

Referencies

editar
  1. 1,0 1,1 URL de la referencia: https://www.la-croix.com/Ethique/Sciences-Ethique/Sciences/Une-femme-debout-face-au-sida-_NP_-2011-11-28-741173. Data de consulta: 22 avientu 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 (en francés) Une femme debout face au sida. La Croix. 28 de payares de 2011. ISSN 0242-6056. https://www.la-croix.com/Ethique/Sciences-Ethique/Sciences/Une-femme-debout-face-au-sida-_NP_-2011-11-28-741173. Consultáu'l 20 d'avientu de 2017. 
  3. 3,0 3,1 «Burkina Fasu : Christine Kafando, séropositive depuis 22 ans, lutte pour les enfants infectés par le VIH - -y Comité des familles» (francés). Consultáu'l 20 d'avientu de 2017.
  4. 4,0 4,1 «Un agent de santé communautaire montre la voie au Burkina Fasu». Consultáu'l 20 d'avientu de 2017.
  5. 5,0 5,1 (en francés) drogar_a156065.html Christine Kafando, commissaire de la maison de l'Association de lutte contre -y Sida : "Des ressources de drogar financent des campagnes présidentielles". Leral.net | S'informer en temps réel. https://www.leral.net/Christine-Kafando-commissaire-de-la-maison-de-l-Association-de-lutte-contre--y-Sida-Des-ressources-de drogar_a156065.html. Consultáu'l 20 d'avientu de 2017. 
  6. «Presse». Consultáu'l 20 d'avientu de 2017.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 «Burkina Fasu – Lutte contre -y VIH-SIDA / Madame Christine Kafando (Présidente de l'Association Espoir pour Demain) : Une vie de don de soi». Consultáu'l 20 d'avientu de 2017.
  8. «BIOGRAPHIES DES COMMISSAIRES | Commission Ouest-Africaine de Drogue» (inglés). Consultáu'l 20 d'avientu de 2017.
  9. «A propos». Archiváu dende l'orixinal, el 2017-12-24. Consultáu'l 20 d'avientu de 2017.
  10. «Parrainage thérapeutique – Joëlle NICOLAS RANDEGGER» (francés). Archiváu dende l'orixinal, el 2017-12-24. Consultáu'l 20 d'avientu de 2017.
  11. «Parrainage thérapeutique d'enfants atteints par le VIH/SIDA et activité (...) - l'Appel» (francés). Consultáu'l 20 d'avientu de 2017.
  12. Randegger, Joëlle Nicolas (2012). «Petite histoire dans la grande histoire du VIH». Tresversal nº 65. https://plateforme-elsa.org/wp-content/uploads/2014/03/Petitehistoire.pdf. 
  13. (en castellanu) Llanzamientu del nuevu informe mundial de ONXSIDA. http://onusidalac.org/1/index.php/sala-de-prensa-onusida/item/2196-llanzamientu-del-nuevu-informe-mundial-de-onusida. Consultáu'l 20 d'avientu de 2017.