Clémence Ramnoux

filósofa francesa (1905–1997)

Clémence Ramnoux (22 de payares de 1905Langeais – 27 de mayu de 1997Lyon) foi una filósofa francesa, especialista nel pensamientu griegu presocráticu.

Clémence Ramnoux
Vida
Nacimientu Langeais[1]22 de payares de 1905[2]
Nacionalidá Bandera de Francia Francia
Muerte Lyon[1]27 de mayu de 1997[2] (91 años)
Estudios
Estudios École normale supérieure
Facultá d'Arte de París 1957) doctoráu : ciencies humanes
Direutora de tesis de Luc Brisson
Jean-Louis Vieillard-Baron
Llingües falaes francés[3]
Oficiu filósofaprofesora universitaria
Emplegadores Universidá de París Nanterre
Cambiar los datos en Wikidata

Trayeutoria

editar

N'estudiando nel institutu Condorcet, Clémence Ramnoux entró na Escuela Normal Superior de París, de lletres, en 1927; foi compañera d'estudios de Simone Pétrement, Jean Beaufret y Simone Weil. Llogró l'agregamientu de filosofía en 1931, y enseñó na secundaria.

Fixo depués el doctoráu n'Arxel, onde foi profesora ente 1958 y 1963. Participó, en 1965, na creación de la vanguardista Universidá de Nanterre, con Paul Ricœur y Jean-François Lyotard. Ellí enseñó pensamientu griegu, hasta retirase en 1975; ente'l so alumnos cuntó l'helenista y platónicu Luc Brisson.

Bibliografía

editar
  • Héraclite, ou l'Homme ente les mots et les choses, París, Les Belles Lettres, 1959; reed. en 1968.
  • La Nuit et les enfants de la Nuit dans la tradition grecque, París, Flammarion, 1959; reed. en Champs, 1994.
  • Mythologie, ou la Famille olympienne, París, Armand Colin, 1962.
  • Études présocratiques, París, Klincsieck, 1970.
  • Sur un monothéisme grec. 1984. (Sobre un monoteísmu griegu)
  • Parménide et ses successeurs immédiats, Mónaco, Rocher, 1979, reed. en 1991.
  • Études présocratiques II, suivi de Études mythologiques, ou De la légende à la sagesse, París, Klincksieck, 1983.
  • Le Grand Roi d'Irlande, Céret, L'Aphélie, 1991.

Referencies

editar
  1. 1,0 1,1 URL de la referencia: https://deces.matchid.io/search?advanced=true&bd=1905&ln=Ramnoux&fn=Clémence.
  2. 2,0 2,1 Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  3. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.

Enllaces esternos

editar