Claire de Dures
Claire, Duquesa de Dures (22 de marzu de 1777, Brest – 16 de xineru de 1828, Niza) foi una escritora francesa, conocida sobremanera dende 1823 pola so novela llamada Ourika, onde enceta les escases posibilidaes d'igualdá sexual y d'aspeutu físicu, a partir d'una moza negra, adoptada en París, que vivió antes y dempués de la Revolución. El so ecu foi tardíu.
Claire de Dures![]() | |
---|---|
![]() | |
Vida | |
Nacimientu |
Brest, 22 de marzu de 1777 [1] |
Nacionalidá |
![]() |
Llingua materna | francés |
Muerte |
Niza, 16 de xineru de 1828 [2] (50 años) |
Familia | |
Padre | Armand de Kersaint |
Casada con | Amédée-Bretagne-Malo de Durfort (27 payares 1797 - 16 xineru 1828) |
Fíos/es | |
Estudios | |
Llingües falaes | francés[3] |
Oficiu | salonnière, escritora |
Trabayos destacaos |
Ourika (en) ![]() Q3579711 ![]() Olivier ou le Secret (en) ![]() |
Seudónimu/os | Claire Lechat de Kersaint[4] |
![]() | |
![]() |
BiografíaEditar
Claire de Dures vivió Francia y Londres mientres la Revolución Francesa hasta 1789, y tornó a Francia en 1801 como Duquesa de Dures. Depués de la cayida del Imperiu, caltuvo un famosu salón lliterariu mientres la Restauración; y foi amiga íntima de Chateaubriand, a quien conoció gracies a la so amiga Nathalie de Noaïlles y al qu'ayudó de manera decisiva na so carrera política; la so correspondencia con ésti ye bien importante. Tuvo amás rellación con Madame de Staël y foi almirada por Goethe, Victor Hugo y Sainte-Beuve.[5]
Ourika foi publicada anónimamente en 1823, yera una del cinco noveles que Claire de Dures escribió nel añu anterior; namái otres dos más fueron publicaes en vida.
Claire de Dures enceta problemes complexos y revesosos, a partir de personaxes marxinaos por esa sociedá convulsa na que vivió. L'autora Foi reivindidada nestos últimos años pol so origininalidad y la so puxanza como escritora, llueñe del sentimentlismo de los sos coetaneos, y non yá poles feministes.
ObraEditar
- Olivier ou le secret (1822), novela *
Ourika (1823), novela.
- Édouard (1825), novela *
Pensées de Louis XIV, extraites de ses ouvrages et de ses lettres manuscrites. (1827), póstuma.
- -y Moine du Saint-Bernard, inconclusa.
- -yos Mémoires de Sophie, inconclusa.
BibliografíaEditar
- BARANTE, Prosper de, Souvenirs, Calmann Lévy, 1890.
- BARDOUX, Agénor, Madame de Dures, Calmann Lévy, 1898.
- BOIGNE, Adèle d'Osmond, comtesse de, Récits d'une tante, Émile-Paul Frères, 1921.
- CHASTENAY, Victorine de, Mémoiresv, Plon, 1896.
- CHATEAUBRIAND, François-René de, Mémoires d'outre-tombe, Penaud Frères, 1849-1850.
- PAILHÈS, Gabriel, La duchesse de Dures et Chateaubriand, d'après des documents inédits, Librairie académique Perrin, 1910.
- SAINTE-BEUVE, Charles-Augustin, Portraits de femmes, Didier, 1844.
- STENGER, Gilbert, Grandes dames du XIX siècle. Chroniques du Temps de la Restauration, Librairie académique Perrin, 1911.
- TICKNOR, George, Life, Letters and Journals, James R. Osgood and Company, 1876.
- VILLEMAIN, Abel-François, Souvenirs contemporains, Didier, 1854.
Traducciones al castellánEditar
- Ourika (Traducción de Lluis Maria Todó, Sestu pisu, Madrid, 2011.) ISBN 978-84-96867-79-6
ReferenciesEditar
- ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
- ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 29 abril 2014. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
- ↑ URL de la referencia: https://books.google.fr/books?id=jLdBAAAAcAAJ&lpg=PA228&ots=Z1WN4iVWg5&hl=fr&pg=PA228#v=onepage&f=false.
- ↑ Benedetta Craveri, Epílogu a Ourika, 2011
- John Fowles, prólogu a Ourika, 2011, pp. 11-24.
- Benedetta Craveri, Epílogu a Ourika, 2011, pp. 63-166.