Wikipedia

Claudia Giannetti

Claudia Giannetti (sieglu de XX, Belo Horizonte (en) Traducir) ye una teórica ya investigadora d'orixe italobrasilanu, especializada n'arte contemporáneo, media art y arte, ciencia y teunoloxía, residente en Barcelona dende 1988. Ta considerada como una de les especialistes más relevantes nel campu del arte electrónico y dixital o media art del ámbitu internacional. La so producción teórica enmarcó conceutos como arte interactivo, arte dixital o metaformance. En 1993 foi creadora, xunto con Thomas Nölle, del primer espaciu n'España especializáu n'arte electrónico. Ye comisaria d'esposiciones y d'eventos culturales en distintes instituciones internacionales.[1]

Claudia Giannetti
Vida
Nacimientu Belo Horizonte (en) Traducir, sieglu de XX
Nacionalidá Bandera de Brasil Brasil
Residencia Barcelona
Estudios
Estudios Universidá de Barcelona
Oficiu teórica, comisaria d'arte
Cambiar los datos en Wikidata

Trayeutoria editar

Nació en Belo Horizonte, Brasil. La so formación interdisciplinar (Música, Ciencies Económiques/Empresariales, Historia del Arte y Estética) sirvió de base pa establecer pontes transdisciplinares ente distintes árees de conocencia. Doctorar n'Historia del Arte y Estética na Universidá de Barcelona.

Desenvolvió la so docencia n'universidaes españoles y portugueses, ente elles la Facultá de Belles Arts de la Universidá de Barcelona (1996-1998) y nel Institutu Universitariu del Audiovisual de la Universidá Pompeu Fabra. Ente 2009 y 2017 foi profesora caderalga invitada na Universidá de Évora en Portugal. Paralelamente imparte clases, seminarios y conferencies n'universidaes y museos de diversos países. Escurrió y dirixó'l primer plan d'estudios de llicenciatura d'España dedicáu al Arte electrónico y Diseñu dixital (1998). Concibió y empobináu másters na Universidá Ramon Llull/Esdi, institución de la que tamién foi profesora: Máster en Comisariado y Práutiques Culturales n'Arte y Nuevos Medios (2003-2006) –el primer master en comisariado del mundu dedicáu a esta especialidá; Máster Internacional en Sistemes Interactivos (2002-2006); Máster en Creación y comunicación audiovisual pa medios interactivos (2003-2004). En 2010, concibió y dirixó'l primer cursu de doctoráu nel sur d'Europa especializáu nos ámbitos d'Artes, Ciencies y Teunoloxíes; Investigación artística, media y estudios culturales; Metamedia & design, na Universidá de Évora, Portugal.[2]

Arte electrónico & Media art editar

Nel añu 1993, creó y dirixó la Associació de Cultura Contemporània L'Angelot, en Barcelona, consideráu'l primer espaciu n'España especializáu n'Arte Electrónico o media art.[3] Dende la editorial d'esti centru publicó numberosos llibros, ente ellos el Arte na Era Electrónica. Perspectives d'una nueva estética (xineru de 1997): "Microchips, satétites y infovías —señala— faen la so entrada masiva na nuesa cultura. Esti procesu d'asimilación mediática supón cambeos fondos non yá de les maneres de creación, sinón sobremanera de los conceutos y paradigmes estéticos, implicaciones y tresformamientos na era dixital." [4]

Desenvolvió una parte importante de la so trayeutoria profesional en redol al arte y teunoloxía y l'arte electrónico o media art, contribuyendo especialmente a la definición de nuevos conceutos, ente ellos el términu media art que según Giannetti engloba les distintes acepciones (incluyendo la de “arte dixital”), siendo una práutica nel contestu de la creación artística contemporánea qu'emplega les teunoloxíes electróniques y /o dixitales (audiovisuales, computerizadas, telemátiques).

Na so trayeutoria profesional dirixó diversos museos ya instituciones culturales en dellos países. De 1998 a 2007 foi direutora del centru d'investigación, formación y producción con nueves teunoloxíes, el MECAD\Media Centre of Art & Design (Barcelona); de 2006 a 2008 trabayó como direutora artística del Canariasmediafest, Festival Internacional d'Artes y Cultures Dixitales de Gran Canaria. Foi direutora del importante centru alemán Edith-Russ-Haus for Media Art (Oldenburg).[5] [6] Asesora y direutora artística del Fórum Eugénio de Almeida (Évora, Portugal). En 2008 asumió la seición d'arte y teunoloxía denominada por ella Expanded Box na Feria Internacional d'Arte Contemporáneo ARCO'08. Foi consultora esperta d'instituciones internacionales tales como'l Gobiernu Suizu nel Experts Group for the Evaluation of the Swiss Federal Information Society Strategy (2000-2001); na UNESCO, nel Grupu Internacional de valoración del proyeutu Digi-Arts, en París dende'l 2002; formó parte del Comité del Beijing International New Media Arts Symposium en China ente los años 2004 y 2005; la Fundação Eugénio de Almeida, en Portugal, ente otros.[7]

Foi miembru del xuráu de diversos premios internacionales d'arte y nueves teunoloxíes, como nel Festival de Videu de Navarra; el Festival Vid@rte de Videu y Artes Electróniques na ciudá de Méxicu; Premios Ciutat de Barcelona; en Grecia nel Medi@terra Art & Technology Festival Athens; según nel centru especializáu en nueves teunoloxíes d'Alemaña'l International Media Art Award ZKM Karlsruhe; y nel festival de Linz Prix Ars Electronica (Austria); Dixital Art DDAA –d.velop dixital Art Award, Berlin (Alemaña); premios de videu del Goethe Institut de Múnich; etc.[8]

Dende 1998 hasta 2007, foi direutora y editora de MECAD Electronic Journal, una revista en llinia pionera n'España sobre arte, ciencia y teunoloxía.

Concibió y foi direutora de la formación pionera n'España en caltenimientu dixital: Cursu d'Especialización nel Caltenimientu del Patrimoniu Artísticu y l'Usu de les Nueves Teunoloxíes,  lleváu a cabu nel CCCB Centre de Cultura Contemporània de Barcelona entamáu por MECAD en collaboración col Ministeriu de Cultura (Madrid).[9]

Esposiciones comisariadas editar

Nel so llabor como curadora independiente, hai comisariado más de 130 esposiciones y eventos internacionales d'arte contemporáneo en museos ya instituciones, tales como: nel Centre Georges Pompidou, Paris; -y Fresnoy Studio nacional des arts contemporains, Francia;  ZKM Center for Art and Media de Karlsruhe, Alemaña; en Factoría (Cuba),  etc. Nel añu 1995 comisarió nel Muséu Nacional Reina Sofía de Madrid la esposición Sincroníes d'Eugenia Balcells. Dalgunes de les esposiciones internacionales dedicaes al arte y les teunoloxíes son consideraes anguaño yá históriques, tales como: la retrospectiva videográfica de Nam June Paik nel Palau de la Virreina, Barcelona (1994); la primera retrospectiva videográfica de Carles Santos nel L'Angelot, Barcelona (1995); la primer muestra internacional nel mundu de Arte en CD-ROM (L'Angelot, 1996) ; la primer muestra n'España y una de les primera nel mundu de net art titulada Lo humano y lo invisible, L'Angelot (avientu de 1996) . En 1997, foi direutora del Primer Congresu Internacional “Arte na era electrónica: perspeutives d'una nueva estética”, CCCB – Centre de Cultura Contemporània de Barcelona.  Foi comisaria d'una de les primeres muestres d'arte interactivo online y offline Link_Age, exhibida en Xixón, Madrid, Méxicu y São Paulo (2001). En 1999 comisarió, xunto con Peter Weibel, Jeffrew Shaw y Toshiharu Ito, la emblemática esposición Net Condition   sobre arte na rede, con trabayos qu'artistes pioneros realizaren con Internet como preséu, presentada simultáneamente nel ZKM Center for Art and Media Karlsruhe, Alemaña, en MECAD Sabadell, nel InterCommunication Center Toquio, Xapón; y en Graz, Austria.[10]

En 2008, foi la comisaria de la primera gran esposición sobre arte y teunoloxía n'España, titulada El discretu encantu de la teunoloxía – Artes n'España, producida pol MEIAC Muséu Estremeñu ya Iberoamericanu d'Arte Contemporáneo y con itinerancia al ZKM Zentrum für Kunst und Medientechnologie Karlsruhe, Alemaña, y la Neue Galerie Graz, Austria (2009).  Entamada xunto col Ministeriu de Cultura Español y la Xunta d'Estremadura, en dicha esposición pudo vese 119 obres, al traviés de les que se reconstruyó les aguaes de la producción del arte, la ciencia y la teunoloxía desenvueltes n'España. Con tal motivu Giannetti editó'l llibru El discretu encantu de la teunoloxía – Artes n'España,  qu'apigura opiniones n'artículos de destacaos artífices de la historia del arte dixital, como'l teóricu Peter Weibel, Roberta Bosco y Stefano Caldana, y los españoles Román Gubern, Simón Colen Fiz, o l'artista Antoni Muntadas ente otros; dicha publicación foi producida pol MEIAC de Badayoz y SEACEX.[11]

Foi comisaria de la seición d'Arte y Teunoloxía denominada Expanded Box na Feria Internacional d'Arte Contemporáneo ARCO'08 (Madrid), y direutora del Foru d'Espertos de ARCO Madrid pa la curaduría, el caltenimientu y el coleicionismu de media art.  En CaixaForum dirixó en xunu del 2005 l'alcuentru: Arte y Media. Primer Alcuentru Iberoamericanu de Nuevos Enclinos n'Arte y Teunoloxía, axuntando a artistes, teóricos, comisarios de media art iberoamericanos na Fundación La Caixa (Barcelona).  En 2006, foi direutora del alcuentru Transgresión: Disipación o reinvención? Diálogos sobre la sostenibilidá de la tecnocultura nel CCCB - Centru de Cultura Contemporánea de Barcelona.  

Tamién trabayó col ZKM Center for Art and Media de Karlsruhe, Alemaña; el Fórum Eugénio de Almeida en Évora, Portugal; la VI Mostra d'Arte Dixital, Rio de Janeiro. [12] Participa nos alcuentros d'arte y ciencia col titulo Mythologies et pedagogies du numerique nel Centro George Pompidou (París, Francia) 2005. [13]Centru Nacional de les Artes (Méxicu D.F.)[14] Nel espaciu Centru Centro Cibeles de Madrid participa nel el simposio Cibercultura y arte de los nuevos medios nel añu 2012. [15][16][17]

Otres esposiciones comisariadas fueron presentaes en Edith-Russ-Haus for Media Art (Oldenburg, Alemaña), Factoría Habana (Cuba) Festival Videobrasil (São Paulo, Brasil) 2006 Fundación Telefónica (Madrid), Le Fresnoy Studio nacional des arts contemporains (Tourcoing, Francia), Medi@terra International Art and Technology Festival (Atenes, Grecia), Neue Galerie Graz (Austria), Netherlands Media Art Institut Montevideo (Amsterdam, Holanda); etc.[18][19][20][21][22]

Investigaciones editar

Giannetti centró les sos investigaciones y trabayu intelectual na cultura y arte contemporaneu, la rellación ente arte, ciencia y teunoloxía, la estética actual, la hestoria del media art, l'impautu sociocultural de los media, les humanidaes dixitales, y el caltenimientu dixital.[23]

Dalgunos de les temes encetaes, fueron: Estética de lo dixital; Vida Artificial, Realidá Virtual, Intelixencia Artificial; Media Culture & Dixital Humanities; Telecommunications Art, Net art, network; La crisis de la imaxe téunica (Premiu Espais a la Crítica d'Arte); Fotografía contemporánea y media; Estética y globalización;  Metaformance; los media y la socialización 'link' ; L'arte de compartir: arte participativo y interactivo; Ecoloxía de la imaxe. Presentó'l so llibru Ecoloxía de la imaxe y de les media (2017) nel centru de producción del arte tecnolóxico nel centru d'esperimentación Media Lab Prau de Madrid.

Al respective de les investigaciones n'equipu, llevó a cabo proyeuto tales como'l primer proyeutu européu de videu-streaming online: Playing Field – Streaming Media Online (2002-2003), que puede ser consideráu l'antecedente de YouTube (trés años antes). Enseigner/Produire: -y numérique dans l'art foi otra producción que participó como co-organizadora xunto con investigadores transdisciplinares del Centre Pompidou de Paris, MECAD, Le Fresnoy y AFAA. Para UNESCO París desenvolvió y dirixó'l proyeutu Media Art Internacional, que trazó'l primera ampliu panorama de la producción d'arte y teunoloxía n'América Llatina, Caribe, Africa, Países Árabes y Asia (UNESCO, París, 2003-2004, con sofitu de MECAD).[24]

Publicaciones editar

Llibros editar

  • Media Culture (Barcelona, 1995); [25]
  • Arte na Era Electrónica – Perspectives d'una Nueva Estética (Barcelona, 1997); [26]
  • Work in Progress – ACC L'Angelot 1993–1997. (Barcelona, 1997);   
  • Ars Telematica – Telecomunicación, Internet y Ciberespaciu (Lisboa y Barcelona, 1998);
  • ArteVisión – Una historia del arte electrónico n'España (ed.). (Barcelona, 2000) – en CD-ROM (Premiu Möbius);   
  • Estética Dixital – Sintopía del arte, ciencia y teunoloxía (Barcelona, 2002; Nueva York/Viena, 2004; Karlsruhe/Alemaña, 2005; Belo Horizonte, 2006; Lisboa, 2012); [27]
  • Vilém Flusser und Brasilien (Colonia, 2002);
  • Ästhetik des Digitalen – Ein intermediärer Beitrag zu Wissenschaft, Medien- und Kunstsystemen (Viena/New York, 2004);  
  • La razón caprichosa nel sieglu XXI – Los avatares de la sociedá posindustrial y mediática (Les Palmes de Gran Canaria, 2006);
  • El discretu encantu de la teunoloxía. Artes n'España (ed.), llibru y catálogu, (Badayoz/Madrid, MEIAC/Ministeriu de Cultura, 2008);
  • AnArchive(s) - A Minimal Encyclopedia on Archaeology of the Arts and Media. Idea por Siegfried Zielinski, ed. por Claudia Giannetti, compilado por Eckhard Fürlus. bi-llingual German/English (Oldenburg/Cologne). ISBN 978-3-00-046018-0;
  • Ecoloxía de la imaxe y de les media. Arte y teunoloxía: práutiques y estétiques (Lisboa: Licorne, 2017; edición en portugués ya inglés).

Catálogos (seleición) editar

  • Reflectáforas: Eugenia Balcells, exposición “Sincroníes”, Madrid: Muséu Nacional Centru d'Arte Reina Sofía, 1995.
  • Epifanía, catálogu de Marcel.lí Antúnez Roca. Madrid: Fundación Telefónica, 1999.
  • Ensin Salida d'Emerxencia (ed.). llibro/catálogu. Sabadell, Muséu d'Art de Sabadell/MECAD, 2002.   
  • Pela ventana... fuera, catálogu del XIII Canariasmediafest – Festival Internacional d'Artes y Cultures Dixitales de Gran Canaria, Les Palmes de Gran Canaria, Gran Canaria Espaciu Dixital, 2008.
  • Harun Farocki: Spiel und Spielregeln, Oldenburg: Edith-Russ-Haus for Media Art, 2013.[28]
  • Something Other Than Photography: Photo & Media, Oldenburg: Edith-Russ-Haus for Media Art, 2013.[29]
  • Generation i.2 – Ästhetik des Digitalen im 21. Jahrhundert, Oldenburg: Edith-Russ-Haus for Media Art, 2013.
  • Inter[in]venção / Inter[in]vention – Collection ZKM Karlsruhe. Évora: Fórum Eugénio de Almeida, 2013.
  • Sükran Moral — B[r]yzanz. Oldenburg: Edith-Russ-Haus for Media Art, 2014.
  • Carlos Fadon Vicente – Cenários: de duetos y diários. Évora: Fórum Eugénio de Almeida, 2014, catálogu razonáu.
  • WhatsAppropriation. A arte de revisitar a arte (ed.), Llibro/Catálogu. Rio de Janeiro: Elo3, 2015.

Online editar

  • "Mecad Electronic Journal", una revista on-line sobre arte, ciencia y teunoloxía (1999-2007).
  • "Galería Virtual – Proyeutos de Net Art", MECAD (1999–2007).
  • "Netáforas – Muestra de diseñu online y offline", MECAD (2001).
  • "Media art internacional", Digi-arts/UNESCO y MECAD (2003–2004).
  • "Playing Field Project – Streaming Media Online", Netherlands Media Art Institut Montevideo, Amsterdam, MECAD (2003).
  • "Ästhetik des Digitalen / Aesthetics of the Digital", nel Portal Media Art Net, ZKM Center for Art and Media Karlsruhe & Goethe Institut (2005). medienkunstnetz.de
  • "Net_España - Un panorama de la media art n'España", MECAD, Ministeriu de Cultura, MEIAC (2006).

Ver tamién editar

Referencies editar

  1. ↑ Claudia Giannetti. L'Angelot: cómo llevar a cabu un proyeutu ensin morrer nel intentu. Publicáu nel llibru: L'Angelot: work in progress 1993-1997. Barcelona, ACC L'Angelot, 1997 http://www.artmetamedia.net/pdf/Giannetti_Angelot93_97YE.pdf. Consultáu'l 26 de marzu de 2018.
  2. ↑ lab@w3art.es, w3Lab,. «visuales_un.php w3art - la ::comunidá artística:: online». Consultáu'l 5 de xunu de 2018.
  3. ↑ Coleutiva inaugural L'Angelot. 29/10/1993. http://hemeroteca.lavanguardia.com/preview/1996/03/15/pagina-49/33737812/pdf.html?search=L%27Angelot.
  4. ↑ Claudia Giannetti (1997). «Arte na era electrónica. Perspectives d'una nueva estética». Barcelona: ACC Angelot/Goethe-Institut. Consultáu'l 7 de febreru de 2018.
  5. ↑ Arte na edá del siliciu. Cómo dise a Alemaña pa producir arte dixital. 04/02/2013. https://blogs.elpais.com/arte-en-la edá-siliciu/2013/02/como dise-a-alemania-pa-producir-arte-dixital.html
  6. ↑ Medienkunst “Ganz neue Welten” – Claudia Giannetti ist die neue Leiterin des Edith-Russ-Hauses in Oldenburg. TAZ, 9/07/2013. http://www.taz.de/!5063565/
  7. ↑ /, _Marcello Mercado Homepage_. «marcello mercado homepage» (inglés). Consultáu'l 5 de xunu de 2018.
  8. ↑ «JurorInnen 1987 – 2018 – Seite 2000 – Prix Ars Electronica» (alemán). Consultáu'l 5 de xunu de 2018.
  9. ↑ ffyh.unc.edu.ar, posgráu-cursos-toos en (Mie Nov 14 15:10:46 ART 2012). «UNC-FFYH-CURSU DE POSGRADO: "ESTÉTICA DIXITAL" - Dra. Claudia Giannetti». Consultáu'l 5 de xunu de 2018.
  10. ↑ «Claudia Giannetti | ZKM» (inglés). Consultáu'l 5 de xunu de 2018.
  11. ↑ «Artes n'España: El discretu encantu de la teunoloxía» (catalán). Consultáu'l 5 de xunu de 2018.
  12. ↑ «Claudia Giannetti | CCCB». Consultáu'l 6 de febreru de 2018.
  13. ↑ (en francés) [Rencontre Centre Pompidou : Mythologies et pédagogies du numérique]. Paris Art. 12 de xineru de 2008. http://www.paris-art.com/rencontre-centre-pompidou-mythologies-et-pedagogies-du-numerique/. Consultáu'l 6 de febreru de 2018. 
  14. ↑ «Máster universitariu n'animación 3D. Maestría n'animación 3D» (castellanu). Consultáu'l 6 de febreru de 2018.
  15. ↑ «vanguardia-del-arte-dixital-en-CentroCentro?vgnextfmt=default&vgnextoid=32a6759f6248b310VgnVCM2000000c205a0aRCRD&vgnextchannel=a12149fa40ec9410VgnVCM100000171f5a0aRCRD MADATAC 4: la vanguardia del arte dixital en CentroCentro - Conceyu de Madrid» (castellanu). Consultáu'l 6 de febreru de 2018.
  16. ↑ (n'inglés) El discretu encantu de la teunoloxía (Parte 2). Issuu. https://issuu.com/meiac/docs/ededlt_2. Consultáu'l 6 de febreru de 2018. 
  17. ↑ «El discretu encantu de la teunoloxía. Artes n'España. Center for Art and Media Karlsruhe (ZKM), Alemaña» (castellanu). Consultáu'l 29 de xineru de 2018.
  18. ↑ «Der diskrete Charme der Technologie - Ausstellung | Neue Galerie Graz» (alemán). Consultáu'l 31 de xineru de 2018.
  19. ↑ «imaxe-y-de-les media-presentacion-y-alderica Ecología(s) de la imaxe y de les media. Presentación y alderique - Medialab-Prado Madrid». Consultáu'l 31 de xineru de 2018.
  20. ↑ (n'inglés) V Festival Internacional de la Imaxe 2006. Issuu. https://issuu.com/imagenfest/docs/festival_5_-_2006. Consultáu'l 29 de xineru de 2018. 
  21. ↑ «Espejismo distintos (en Factoría Habana)» (inglés). Consultáu'l 29 de xineru de 2018.
  22. ↑ «EXIT Mail». Consultáu'l 29 de xineru de 2018.
  23. ↑ «suxetu-proyeutu-claudia-giannetti-i 1 METAFORMANCE – EL SUXETU-PROYEUTU Claudia Giannetti I» (inglés). Consultáu'l 5 de xunu de 2018.
  24. ↑ «Claudia Giannetti». Consultáu'l 5 de xunu de 2018.
  25. ↑ (2005) Estética, ciencia y teunoloxía: creaciones electróniques y numbériques (en castellanu). Pontificia Universidá Javeriana. ISBN 9789586837910. Consultáu'l 6 de febreru de 2018.
  26. ↑ «Claudia Giannetti | CCCB». Consultáu'l 31 de xineru de 2018.
  27. ↑ Giannetti, Claudia (2002). Estética dixital: sintopía del arte, la ciencia y la teunoloxía (en castellanu). L'Angelot. ISBN 9788492226566. Consultáu'l 1 de febreru de 2018.
  28. ↑ (en castellanu) Harun Farocki: Playing the Game - RTVE.es. 13 de mayu de 2013. https://www.rtve.es/television/20130513/harun-farocki-playing-the-game/662386.shtml. Consultáu'l 1 de febreru de 2018. 
  29. ↑ «Smething other than photography:Photo & Media - Announcements - y-flux» (inglés). Consultáu'l 1 de febreru de 2018.

Enllaces esternos editar


 
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Claudia_Giannetti&oldid=4069558»