Wikipedia

Colloradona

Mazana de sidra D.O.P. Asturies

Plantía:Ficha de cultivarColloradona[1] ye una variedá cultivar de pumar (Malus domestica)[2] Esta mazana ye orixinaria d'Asturies y ye una de les 76 variedaes de mazana que s'inclúin na D.O.P. Sidra d'Asturies. Ta cultivada na coleición de pumares asturianos del SERIDA.[3][4]


Sinónimos editar

  • "Colloraona"

Característiques editar

El pumar de la variedá 'Colloradona' tien una puxanza media. Figura de la estructura de ramificación (sistema de formación n'exa): 2 a 3. Tipu de fructificación: II-III Dómina d'entamu de floriamientu (permediu periodu 2005-2009): Entemediu-temprana (principios a mediaos d'abril)[5]

Dómina d'entamu de floriamientu (permediu periodu 2005-2009): De floriamientu entemediu a temprana de principios a mediaos d'abril. La 'Colloradona' ye una de les mazanes menos cultivaes nes finques manzaneras D.O.P. sidra d'Asturies, pos anque ye mazana grande colorada d'un sabor duce-amargosu bien granible, sicasí tien una maduración bien temprana.[5][6]

La variedá de mazana Colloradona tien un frutu de diámetru medianu (71-75 mm), altor 58 mm; rellación altor-diámetru, abondo esplanada (0,76-0,85); posición diámetro máximu escontra'l pedúnculu o nel mediu; acostillao interior de la cubeta ocular ye de débil a mediu; coronamiento final de la mota (o perfil de la cubeta) llixeramente onduláu.[3][5][6]

El frutu tien predominiu de forma truncada cónica.[3][7]

Cuévanu del pedúnculu: pocu fonda col anchor de la cubeta peduncular ancha, siendo la rellación de la cubeta ocular-cubeta peduncular troncocónica. Cantidá de "russeting" na cubeta peduncular media.[3][6]

Pedúnculu con llargor medianu (16-20 mm). Con espesura del pedúnculu delgáu.[3]

Apertura de güeyu, zarráu y dalgún daqué abiertu. Tamañu de güeyu medianu. Fondura de la cubeta ocular pocu fonda y l'anchor de la cubeta ocular ye media. Coronamiento final de la mota (perfil cubeta) llixeramente onduláu. y la cantidá de "russeting" na cubeta ocular ausente o bien baxa a baxa.[3]

La testura de la epidermis ye llisa y dalgunos daqué rugosa con estáu ceroso de la epidermis ausente o débil, y la pruina de la epidermis ausente o débil; coloración de fondu mariellu ablancazáu o mariellu verdoso; siendo el color de superficie coloráu escuro, con una intensidá de color escuro; tipu del color de superficie son plaques continues con estríes. Siendo la cantidá de "russeting" nos llaterales ausente o baxa a bien baxa.[3][6]

Densidá de lenticelas ye de numberoses a medianamente numberoses; siendo'l tamañu de les lenticelas con predominiu de grande y medianu; con aureola blanca; con el color del nucleu de la lenticela marrón y dalgunes blancu.[3]

Color de la magaya blancu o crema y apertura de lóculos (en corte tresversal) zarraos y dalgunos daqué abiertos.

Maduración produzse de la primera a segunda decena d'ochobre.[5]

Variedá de sabor duce llixeramente amargosu, por tanto con un conteníu medio en fenoles pero, por tener una maduración bien temprana, ye pocu cultivada. Utilizase na producción de sidra.[5][6]

Rendimientos de producción editar

Tien una entrada en producción bastante precoz. Algama un bon nivel granible >30 t/ha. Nivel d'alternanza bastante eleváu.[5]

Rendimientu en mostiu (l/100 kg): 66,1 ± 2,4. Azucres totales (g/l): 109,9 ± 10,5. Acidez total (g/l H2SO4): 1,2 ± 0,3. pH: 4,4 ± 0,1. Fenoles totales (g/l ac. Tánico): 1,8 ± 0,5. Grupu tecnolóxicu: Dulce amargosu.[5][8]

D.O.P. Sidra d'Asturies editar

La Denominación d'Orixe Protexida (D.O.P.) sidra d'Asturies tien d'ellaborase puramente con mazanes procedentes de parceles asturianes inscrites nel Conseyu Regulador de la Denominación d'Orixe”, que ye l'organismu oficial que según l'artículu 10 del reglamentu (CEE 2081/92) acreditáu pa certificar qu'una sidra cumpla los requisitos establecíos nel so reglamentu pa ser “Sidra d'Asturies”.[3]

Na actualidá (2018) cuenta con 31 llagares, 322 cosecheros y 843 hectárees rexistraes y auditadas.[3]

Sensibilidaes editar

Sensibilidá a hongos: Bien baxa a monilia, y a chancro; media a baxa al oidio; media al motudu.[9][5][8]

Ver tamién editar

  • Mazanes de sidra d'Asturies
  • Bancu Nacional de Germoplasma de la Estación de Villaviciosa
  • Fenología
  • Apomixia
  • Floriamientu, polinización y cuaye n'árboles frutales
  • 'Sidra'
  • Malla espaldera o pa entutorar
  • Fruticultura
  • Inxertu
  • Portainjertos Malling

Referencies editar

  1. ↑ https://desidras.com/manzana/coloradona/
  2. ↑ D. Potter, T. Eriksson, R. C. Evans, S. Oh, J. E. E. Smedmark, D. R. Morgan, M. Kerr, K. R. Robertson, M. Arsenault, T. A. Dickinson & C. S. Campbell. «Phylogeny and classification of Rosaceae» (n'inglés, PDF). Plant Systematics and Evolution 266 (1-2):  páxs. 5-43. doi:10.1007/s00606-007-0539-9. http://biology.umaine.edu/Amelanchier/Rosaceae_2007.pdf.  Nótese que esta publicación es anterior al Congreso Internacional de Botánica de 2011 que determinó que la subfamilia combinada, a la que este artículo se refiere como Spiraeoideae, debía denominarse Amygdaloideae.
  3. ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 Variedades de manzanas D.O.P. Sidra de Asturias. http://www.sidradeasturias.es/catalogo.php?var=4. Consultáu'l 27 d'avientu de 2019.  Error de cita: La etiqueta <ref> ye inválida; el nome «dopsidraastu» ta definíu delles vegaes con distintu conteníu
  4. ↑ Digital.csic.es/bitstream/Coleición de cultivares autóctonos asturianos y del arco Atlántico de manzanos (Malus xdomestica) del Banco de Germoplasma de Villaviciosa Pág. 35. http://digital.csic.es/bitstream/10261/44503/1/S%C3%A1nchezC_TC_2007.pdf. Consultáu'l 27 d'avientu de 2019. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 Descripción de las variedades de manzana de la D.O.P. Sidra de Asturias Raxao página 44. http://www.serida.org/pdfs/4071.pdf.  Error de cita: La etiqueta <ref> ye inválida; el nome «dopsidraasturi» ta definíu delles vegaes con distintu conteníu
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Desidras.com/manzana/coloradona, DOP sidra de Asturias. https://desidras.com/manzana/coloradona/.  Error de cita: La etiqueta <ref> ye inválida; el nome «“manzanacoloradona”» ta definíu delles vegaes con distintu conteníu
  7. ↑ Digital.csic.es/bitstream Tipos de la forma de los frutos de la manzana página 60. http://digital.csic.es/bitstream/10261/44503/1/S%C3%A1nchezC_TC_2007.pdf. Consultáu'l 27 d'avientu de 2019. 
  8. ↑ 8,0 8,1 Serida.org/publicacionesdetalle.. http://www.serida.org/publicacionesdetalle.php?id=5568. Consultáu'l 27 d'avientu de 2019. 
  9. ↑ Syngenta.es/moteado-en-manzano. https://www.syngenta.es/moteado-en-manzano. Consultáu'l 27 d'avientu de 2019. 

Bibliografía editar

  • Dapena, Y., Blázquez, M.D. 2009. Descripción de les variedaes de mazana de la D.O.P Sidra d'Asturies. SERIDA. 69 pp. [disponible online: @http://www.serida.org/pdfs/4071.pdf].
  • Dapena, Y., Blázquez, M.D., Fernández, M. 2006. Recursos fitogenéticos del Bancu de Germoplasma de Pumar del SERIDA. Tecnoloxía Agroalimentaria 3: 34-39. [disponible online: @http://www.serida.org/pdfs/1524.pdf].
  • El manzano autóctono de Navarra.
  • Rivera Núñez, Diego; Obón de Castro, Concepción. Frutos secos, oleaxinosos, frutales de güesu, almendrales y frutales de pebida . Volum 1. Editum, 1997, p.152–153. ISBN 8476847440 [Consulta: 19 febreru 2012].
  • Henri Kessler, Pomologie romande illustrée. -yos 50 meilleures variétés de fruits pour la culture avec reproduction en couleurs d'après échantillons cultivés au pays, 1949.[1]
  • Willi Votteler: Verzeichnis der Apfel- und Birnensorten, Obst- und Gartenbauverlag, München 1993, ISBN 3-87596-086-6
  • André Leroy, Dictionnaire pomologique, tomes 3 et 4, 1867.
  • Les deux tomes de « Le Verger Français », 1947, 1948.

Enllaces esternos editar

  1. ↑ lire sur pomologie.com.
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Colloradona&oldid=4134569»