Consuelo Fernández

.

Consuelo Fernández
Vida
Nacimientu Villa de Cura1797
Nacionalidá Bandera de Venezuela Venezuela
Muerte 1814 (16/17 años)
Cambiar los datos en Wikidata


Consuelo Fernández (Villa de Cura, 1797 - ibíd. 1814) yera la hermana d'un militar parte de les fuercies de José Félix Ribas, y que trató de sollertar a Félix Ribas sobre tomar de Caracas per parte de los realistes.

Historia

editar

Sábese que vivió al pie del so padre y el so hermanu nel pueblu de [Villa de Cura] a quién curiaba, el so hermanu partió un día pa xunise a les tropes de José Félix Ribas, dexándola sola al pie del so padre; mientres la Guerra d'Independencia de Venezuela, depués de que'l xeneral español José Tomás Boves ganara a Vicente Campo Elías en 1814, esto da-y pasu p'abellugase na Villa; unu de los coroneles de Boves empezó a cortexar a Consuelo, ésta aprovecho la situación pa estrayer información de los próximos movimientos de la fuercies realistes. Al afayar que Boves atacaría La Victoria (Venezuela), sollertó al so hermanu, quién formaba parte del exércitu de José Félix Ribas, al traviés d'una carta, que encamienta a un home, por que la faiga llegar al so hermanu. Sicasí, l'home ye prindáu nel viaxe y Consuelo ye delatada, colo que ye culpada de "insurxente revolucionaria" y encarcelada.

Consuelo ye encarcelada'l 10 de febreru de 1814 na población de Villa de cura,nel estáu Aragua,foi testigu d'unu de tantos echos qu'a les lluches independentistes de Venezuela.El coronel propón-y contraer matrimoniu y arrenunciar a la causa independentista, p'asina ser llibre al pie del so padre, Consuelo negóse “Amás del mio llau enxamás podré xunir me a lo que m'inspira tantu despreciu, ¡Viva la patria viva la llibertá¡” y foi condergada a muerte. [1][2]

“El sarxentu Boves que s'atopa acuarteláu en Villa de Cura, preparar a invadir La Victoria, avísalo al Xeneral Ribas, y colen lo más aína que puedan a salvanos.Unu de los tenientes llamáu coronel Pérez, que me vio esti día na Ilesia, atrever a pidir la mio mano a pá.Figúrate con qu'indignación nun refugamos esa proposición, pos la to sabes qu'ente los patriotes y los realistes hai un abismu insondable. Te bendiz, la to hermana Consuelo”

[3]

Referencies

editar