Copa FIFA Confederaciones 2013

La Copa FIFA Confederaciones 2013 foi la IX edición del tornéu qu'arreya a los campeones de cada confederación de Fútbol, al campeón del mundu y al país que lu entama. Celebrar en Brasil, organizador de la Copa Mundial de Fútbol de 2014. La competición empecipió'l 15 de xunu col partíu ente Brasil y Xapón nel Estadiu Nacional de Brasilia. La final xugó'l 30 de xunu nel Estadiu Maracaná, onde resultó campeona la seleición de Brasil.

Copa FIFA Confederaciones 2013
Xeneral
Deporte fútbol
Sede Brasil
Estáu Brasil
Data de principiu 15 de xunu de 2013
Data de fin 30 de xunu de 2013
Edición 9
Organizador FIFA
Ganador seleición masculina de fútbol de Brasil
Eventu final Final de la Copa FIFA Confederaciones 2013 (es) Traducir
Estadístiques
Participantes 8
Partíos disputaos 16
Asistencia total 804 659
Cronoloxía
Copa FIFA Confederaciones 2009 Copa FIFA Confederaciones 2013 Copa FIFA Confederaciones 2017
Otros datos
Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata

Sedes editar

Seis ciudaes fueron aprobaes como ciudaes anfitrionas. La decisión final de la cantidá de sedes (cuatro a seis) a utilizar foi asignada en función de la situación d'entós, a mediaos de payares de 2012. Ciudaes como São Paulo nun participaron debíu al atrasu na construcción o remodelación de los sos estadios, que se tarrecía entá nun tean llistos para 2014.[1]

  Belo Horizonte   Brasilia   Recife
Estadiu Mineirão Estadiu Mané Garrincha Arena Pernambuco
Capacidá: 60 000 Capacidá: 72 800 Capacidá: 46 200
     
  Rio de Janeiro   Salvador   Fortaleza
Estadiu Maracaná Estadiu Fonte Nova Estadiu Castelão
Capacidá: 80 000[2] Capacidá: 55 000 Capacidá: 67 050
     

Equipos participantes editar

 
Equipos participantes na Copa FIFA Confederaciones 2013.

Los ocho participantes d'esti tornéu fueron oficialmente convidaos pola FIFA. Estos correspuenden a los anfitriones, los actuales campeones de la Copa del Mundu y los seis titulares de los campeonato de les confederaciones de la FIFA.

Los ocho participantes d'esti tornéu fueron convidaos oficialmente pola FIFA. Estos correspondíen a los campeones de los diversos torneos continentales, amás del anfitrión del tornéu y del vixente campeón delmundial. Esti postreru foi España, y al ser campeón de la Eurocopa 2012, l'otru país finalista, Italia, representó a la UEFA.[3]

En cursiva, los equipos debutantes na copa.

Suramericana de Fútbol|Conmebol (Suramérica)]] Asiática de Fútbol|AFC (Asia)]] de Fútbol d'Oceanía|OFC (Oceanía)]]
Confederación Equipu Vía de clasificación
Anfitrión   Brasil Organizador de la Copa Mundial de Fútbol de 2014
  España Campeón de la Copa Mundial de Fútbol de 2010
UEFA (Europa)   Italia Finalista de la Eurocopa 2012[n 1]
  Uruguái Campeón de la Copa América 2011
Concacaf (Norte, Centroamérica y Caribe)   Méxicu Campeón de la Copa d'Oru de la Concacaf 2011
  Xapón Campeón de la Copa Asiática 2011
CAF (África)   Nixeria Campeón de la Copa Africana de Naciones 2013
  Tahití Campeón de la Copa de les Naciones de la OFC 2012

Sorteo editar

El sortéu de la competición llevar a cabu en São Paulo, Brasil el día 1 d'avientu de 2012. Les cabeces de serie del tornéu fueron Brasil nel Grupu A y España nel Grupu B.[4]

Bombu 1 Bombu 2 Bombu 3

  Brasil (anfitrión, asignáu al Gr. A)
  España (campeón del mundu vixente, asignáu al Gr. B)

  Italia (asignáu al Gr. A)[5]
  Uruguái (asignáu al Gr. B)[5]

  Méxicu
  Xapón
  Tahití
  Nixeria

Árbitros editar

Confederación Árbitru !Asistentes
AFC   Ravshan Irmatov   Abdukhamidullo Rasulov
[[Archivu:|20x20px|border|link=|Bandera de Kirguistán]] Bakhadyr Kochkarov
  Yuichi Nishimura   Toru Sagara
  Toshiyuki Nagi
CAF   Djamel Haimoudi   Redouane Achik
  Abdelhak Etchiali
CONCACAF   Joel Aguilar   William Torres
  Juan Runfa
CONMEBOL   Diego Abal   Hernán Maidana
  Juan Pablo Belatti
  Enrique Osses   Carlos Astroza
  Sergio Román
UEFA   Felix Brych   Mark Borsch
  Stefan Lupp
  Björn Kuipers   Sander van Roekel
  Erwin Zeinstra
  Pedro Proença   Bertino Miranda
  Tiago Trigo
  Howard Webb   Michael Mullarkey
  Darren Cann

Símbolos editar

 
Adidas Cafusa, balón oficial del tornéu.

Balón oficial editar

El balón oficial del campeonatu foi'l Adidas Cafusa. L'esféricu foi presentáu'l 1 d'avientu de 2012 mientres el sortéu de la competición. Adidas Cafusa cunta colos colores de la bandera del anfitrión del tornéu, con especial enfoque nel mariellu, verde y blancu, el nome del balón derivar de tres símbolos representativos de la cultura brasilana: antroxu, fútbol y samba, acuñando y combinando la primera sílaba d'estos.

L'usu del Adidas Cafusa representó la segunda ocasión que s'usa un balón esclusivu pa la Copa FIFA Confederaciones, a pesar de que primeramente s'usó na Copa Mundial de Clubes de la FIFA 2012.[6]

Resultaos editar

Clasificaron pa les semifinales los dos primeros de cada grupu. En casu d'empate de puntos, tomar en cuenta la diferencia de goles.

Grupu A editar

Equipu width=5% Pts PX PG PE !width=5% PP GF GC Dif
  Brasil 9 3 3 0 0 9 2 7
  Italia 6 3 2 0 1 8 8 0
  Méxicu 3 3 1 0 2 3 5 -2
  Xapón 0 3 0 0 3 4 9 -5


15 de xunu de 2013, 16:00 Llocal

3:0 (1:0)

  Xapón Estadiu Nacional de Brasilia, Brasilia
Informe Asistencia: 67 423 espectadores
Árbitru:   Pedro Proença
16 de xunu de 2013, 16:00 Llocal

1:2 (1:1)

  Italia Estadiu Maracanã, Rio de Janeiro
Informe Pirlo   27'
Balotelli   78'
Asistencia: 73 123 espectadores
Árbitru:   Enrique Osses


19 de xunu de 2013, 16:00 Llocal

2:0 (1:0)

  Méxicu Estadiu Castelão, Fortaleza
Informe Asistencia: 50 791 espectadores
Árbitru:   Howard Webb
19 de xunu de 2013, 19:00 Llocal

4:3 (1:2)

  Xapón Arena Pernambuco, Recife
Informe Honda   21' (pen)
Kagawa   33'
Okazaki   69'
Asistencia: 40 489 espectadores
Árbitru:   Diego Abal


22 de xunu de 2013, 16:00 Llocal

2:4 (0:1)

  Brasil Estadiu Fonte Nova, Salvador
Informe Dante   45'+1'
Neymar Jr.   55'
Fred   66'   89'
Asistencia: 48 874 espectadores
Árbitru:   Ravshan Irmatov
22 de xunu de 2013, 16:00 Llocal

1:2 (0:0)

  Méxicu Estadiu Mineirão, Belo Horizonte
Informe J. Hernández   54'   66' Asistencia: 52 690 espectadores
Árbitru:   Felix Brych

Grupu B editar

Equipu width=5% Pts PX PG PE !width=5% PP GF GC Dif
  España 9 3 3 0 0 15 1 14
  Uruguái 6 3 2 0 1 11 3 8
  Nixeria 3 3 1 0 2 7 6 1
  Tahití 0 3 0 0 3 1 24 -23


16 de xunu de 2013, 19:00 Llocal

2:1 (2:0)

  Uruguái Arena Pernambuco, Recife
Informe Suárez   88' Asistencia: 41 705 espectadores
Árbitru:   Yuichi Nishimura
17 de xunu de 2013, 16:00 Llocal

1:6 (0:3)

  Nixeria Estadiu Mineirão, Belo Horizonte
Informe Abarganar   5' (a.g.)
Oduamadi   10'   26'   76'
J. Tehau   69' (a.g.)
Echiéjilé   80'
Asistencia: 20 187 espectadores
Árbitru:   Joel Aguilar


20 de xunu de 2013, 16:00 Llocal

10:0 (4:0)

  Tahití Estadiu Maracaná, Rio de Janeiro
Informe Asistencia: 71 806 espectadores
Árbitru:   Djamel Haimoudi
20 de xunu de 2013, 19:00 Llocal

1:2 (1:1)

  Uruguái Estadiu Fonte Nova, Salvador
Informe Lugano   19'
Forlán   51'
Asistencia: 26 769 espectadores
Árbitru:   Bjorn Kuipers


23 de xunu de 2013, 16:00 Llocal

0:3 (0:1)

  España Estadiu Castelão, Fortaleza
Informe Alba   3'   88'
Torres   62'
Asistencia: 51 263 espectadores
Árbitru:   Joel Aguilar
23 de xunu de 2013, 16:00 Llocal

8:0 (4:0)

  Tahití Arena Pernambuco, Recife
Informe Asistencia: 22 047 espectadores
Árbitru:   Pedro Proença

Segunda fase editar

Nos alcuentros de segunda fase, si un partíu remataba empatáu al completase los 90 minutos de xuegu, xugaríense dos tiempo extra de 15 minutos cada unu. Si la igualdá calteníase, definiríase'l ganador, con tiros dende'l puntu de penalti.

Semifinales Final
 26 y 27 de xunu  30 de xunu
Mineirão, Belo Horizonte
   Brasil  2  
   Uruguái  1  
 
Maracaná, Rio de Janeiro
       Brasil  3
     España  0
Tercer llugar
Aderaldo Plácido Castelo, Fortaleza Fonte Nova, Salvador de Bahia
   España (p)   0 (7)    Uruguái   2 (2)
   Italia   0 (6)      Italia (p)  2 (3)


Semifinales editar

26 de xunu de 2013, 16:00 Llocal

2:1 (1:0)

  Uruguái Estadiu Mineirao, Belo Horizonte
Informe Cavani   48' Asistencia: 57 483 espectadores
Árbitru:   Enrique Osses
27 de xunu de 2013, 16:00 Llocal 0:0
(7:6 pen)
  Italia Estadiu Castelao, Fortaleza
Informe Asistencia: 56 083 espectadores
Árbitru:   Howard Webb
    Tiros de penalti  

Xavi  
Iniesta  
Piqué  
Ramos  
Mata  
Busquets  
Navas  

 

  Candreva
  Aquilani
  De Rossi
  Giovinco
  Pirlo
  Montolivo
  Bonucci


Tercer llugar editar

30 de xunu de 2013, 13:00 Llocal 2:2 (2:2; 0:1) (pro)
(0:0 pro)

(2:3 pen)
  Italia Arena Fonte Nova, Salvador de Bahia
Informe Astori   24'
Diamanti   73'
Asistencia: 43 382 espectadores
Árbitru:   Djamel Haimoudi
    Tiros de penalti  

Forlán  
Cavani  
Suárez  
Cáceres  
Gargano  

 

  Aquilani
  El Shaarawy
  De Sciglio
  Giaccherini

Final editar

30 de xunu de 2013, 19:00 Llocal

3:0 (2:0)

  España Estadiu Maracaná, Rio de Janeiro
Informe Asistencia: 73 500 espectadores
Árbitru:   Bjorn Kuipers


 
Campeón
Brasil
4ᵘ títulu

Estadístiques editar

Tabla de rendimientu editar

Nota: les tables de rendimientu nun reflexen la clasificación final de los equipos, sinón qu'amuesen el rendimientu de los mesmos atendiendo a la ronda final alcanzada.

Equipu Pts PX PG PE !width=5%|PP GF GC Dif Rend
1   Brasil 15 5 5 0 0 14 3 11 100%
2   España 10 5 3 1 1 15 4 11 66.67%
3   Italia 8 5 2 2 1 10 10 0 53.33%
4   Uruguái 7 5 2 1 2 14 7 7 46.67%
5   Nixeria 3 3 1 0 2 7 6 1 33.33%
6   Méxicu 3 3 1 0 2 3 5 -2 33.33%
7   Xapón 0 3 0 0 3 4 9 -5 0%
8   Tahití 0 3 0 0 3 1 24 -23 0%

Goliadores editar

(d'alcuerdu a la páxina oficial de la competición)
Xugador Seleición    
Fernando Torres   España 5 273'
Fred   Brasil 5 423'
Abel Hernández   Uruguái 4 90'
Neymar Jr.   Brasil 4 412'
Nnamdi Oduamadi   Nixeria 3 135'
David Villa   España 3 136'
Javier Hernández   Méxicu 3 270'
Edinson Cavani   Uruguái 3 390'
Luis Suárez   Uruguái 3 404'

Asistentes editar

(d'alcuerdu a la páxina oficial de la competición)
Xugador Seleición    
Walter Gargano   Uruguái 3 280'
Nicolás Lodeiro   Uruguái 2 117'
David Villa   España 2 136'
Brown Ideye   Nixeria 2 201'
Yasuhito Endo   Xapón 2 258'
Ahmed Musa   Nixeria 2 270'
Oscar   Brasil 2 405'
Neymar Jr.   Brasil 2 412'

Premios y reconocencies editar

Bota d'oru editar

El máximu goliador del campeonatu recibió'l gallardón de la Bota d'Oru. En casu d'igualdá de goles, tener en cuenta les asistencies del xugador, y n'último casu los minutos apostaos.

Datos según la páxina oficial del tornéu.
Xugador Seleición      
  Fernando Torres   España 5 1 273'
  Fred   Brasil 5 1 423'
  Neymar Jr.   Brasil 4 2 412'

Balón d'Oru editar

El Balón d'Oru adidas foi pal meyor futbolista del tornéu. La FIFA, por aciu el so Grupu d'Estudios Téunicos (GET), anunció la llista de candidatos el 29 de xunu. A partir d'entós, y hasta qu'acabó'l partíu de la final, los representantes de los medios de comunicación y los fans pudieron votar pa escoyer al ganador.[7]
Los candidatos fueron: Andrés Iniesta y Sergio Ramos de España; Neymar y Paulinho de Brasil; Andrea Pirlo de Italia; y Luis Suárez de Uruguái.

Xugador Seleición
  Neymar Jr.   Brasil
  Andrés Iniesta   España
  Paulinho   Brasil

Guante d'Oru editar

El Guante d'Oru Adidas foi pal meyor arqueru del tornéu, designáu pol Grupu d'Estudios Téunicos de la FIFA.[8]

Xugador Seleición
Júlio César   Brasil

Premiu Fair Play editar

El Premiu Fair Play de la FIFA estremó al equipu col meyor rexistru disciplinariu de la competición. Namái pudieron optar a él los qu'algamaron la fase eliminatoria.[8]

Seleición
  España

Xugador del partíu editar

Tres cada partíu apostáu, escoyóse un xugador como'l meyor del alcuentru. Pa determinar al ganador del Premiu Budweiser Xugador del Partíu», abrióse una votación nel sitiu oficial del tornéu pa ser depués contabilizada pol Grupu d'Estudios Téunicos de la FIFA.

Datos según la páxina oficial del tornéu.
Fase de grupos - Fecha 1 Fase de grupos - Fecha 2 Fase de grupos - Fecha 3 Segunda fase
Xugador Partíu !width=15%|Xugador Partíu !width=15%|Xugador Partíu !width=15%|Xugador Partíu
  Neymar Jr.   3:0     Neymar Jr.   2:0     Neymar Jr.   2:4     Júlio César   2:1  
  Andrea Pirlo   1:2     Shinji Kagawa   4:3     Javier Hernández   1:2     Iker Casillas   0:0  
  Andrés Iniesta   2:1     Fernando Torres   10:0     Jordi Alba   0:3     Edinson Cavani   2:2  
  Nnamdi Oduamadi   1:6     Diego Forlán   1:2     Abel Hernández   8:0     Neymar Jr.   3:0  

Otres reconocencies editar

Equipu ideal de los aficionaos editar

La FIFA estableció un sistema de votos por que los aficionaos escoyeren al once y al entrenador ideal al traviés de la so Web. Los candidatos a meyor porteru fueron Iker Casillas, Manuel Neuer y Przemysław Tytoń. Los candidatos a meyor llateral esquierdu fueron Ashley Cole, Philipp Lahm y Jordi Alba. Los candidatos a los dos puestos de central fueron Joleon Lescott, Daniel Agger, Sergio Ramos, Pepe, Mats Hummels y Kyriakos Papadopoulos. Los candidatos a llateral derechu fueron Mathieu Debuchy, Vassilis Torossidis y Theodor Gebre Selassie. Los candidatos a interior esquierdu fueron Michael Krohn-Dehli, David Silva y Václav Pilař. Los candidatos a mediocentro fueron Giorgos Karagounis, Steven Gerrard y João Moutinho. Los candidatos a interior derechu fueron Jakub Błaszczykowski, Alan Dzagoev y Petr Jiráček. Los candidatos a mediapunta fueron Andrea Pirlo, Andrés Iniesta y Bastian Schweinsteiger. Los candidatos pa los dos puestos de delanteros fueron Andriy Shevchenko, Antonio Cassano, Zlatan Ibrahimović, Mario Gómez, Cristiano Ronaldo y Mario Mandžukić. Los candidatos a meyor entrenador fueron Roy Hodgson, Joachim Löw y Fernando Santos.El meyor once y entrenador escoyíu foi'l siguiente:

Datos na páxina oficial de la competición.
Porteru !width=20%|Defenses Mediocampistes Delanteros Entrenador
  Júlio César   David Luiz
  Thiago Silva
  Sergio Ramos
  Dani Alves
  Andrés Iniesta
  Andrea Pirlo
  Paulinho
  Neymar
  Fernando Torres
  Fred
  Felipe Scolari
 
Equipu Ideal de la Copa Confederaciones 2013

Castrol EDGE Index editar

 
Sergio Ramos, ganador del Premiu Castrol EDGE Index.

Los meyores futbolistes del índiz Castrol EDGE de la Copa Confederaciones 2013 fueron los siguientes:

Datos na páxina oficial de la competición.
Xugador Seleición Puntos
  Fred   Brasil
9,57
  Sergio Ramos   España
9,47
  Jordi Alba   España
9,38
David Luiz   Brasil
9,30
Thiago Silva   Brasil
9,23
Andrés Iniesta   España
9,16
Marcelo Vieira   Brasil
9,10
Gerard Piqué   España
9,04
Luiz Gustavo   Brasil
8,98
Neymar Jr.   Brasil
8,92

Gol del tornéu editar

Por aciu una votación ente los usuarios rexistraos na páxina web FIFA.com, foi escoyíu'l gol de Luis Suárez pa Uruguái nel primer partíu de primera fase ante España como'l meyor del tornéu. El gol de Suárez consistió nun potente tiru llibre con rosca dende unos 18 metros, que dexó ensin opciones a Iker Casillas, colándose'l remate pela escuadra izquierda del arcu.

En segundu llugar foi escoyíu'l gol del so compatriota, Diego Forlán, ante Nixeria pol segundu alcuentru de la fase de grupos, ente que la última posición del podiu ocupar el tercer gol de la final, anotáu por Neymar pa Brasil, na victoria ante España.[9]

Xugador Seleición Rival Minutu !width=10%|Resultáu parcial Resultáu final
  Luis Suárez   Uruguái   España 88' 1:2 1:2
  Diego Forlán   Uruguái   Nixeria 51' 2:1 2:1
  Neymar   Brasil   España 44' 2:0 3:0

Notes y referencies editar

Notes editar

  1. La plaza otorgar al campeón européu pero nesti casu España allega como campeona mundial, polo que la plaza foi adquirida per Italia al clasificase a la final del campeonatu européu.

Cobertoria televisiva editar

La cobertoria foi fecha polos siguiente canales televisivos de tol mundu:

Suramérica editar

Norteamérica editar

Centroamérica editar

Europa editar

Referencies editar

  1. estadios_45WWixba7CKZIuA47GXXh/ Mundial Brasil 2014: situación de 'sollerta' na construcción de los estadios
  2. Diário O Estáu de São Paulo
  3. FIFA.com (ed.): «Eliminatories». Archiváu dende l'orixinal, el 8 de xunu de 2012. Consultáu'l 26 de mayu de 2012.
  4. «España va ser cabeza de serie de la Copa de les Confederaciones xunto a Brasil.». ESPN (28 de payares de 2012). Consultáu'l 30 de payares de 2012.
  5. 5,0 5,1 Italia nun podía xugar con España, porque yeren de la mesma confederación, por eso foi asignáu al Grupu A, mesmu casu para con Uruguái y Brasil.
  6. FIFA.com. «Presentáu'l adidas Cafusa». Consultáu'l 1 d'avientu de 2012.
  7. Páxina oficial de la FIFA (ed.): «Anunciaos los candidatos al Balón d'Oru adidas». Consultáu'l 29 de xunu de 2013.
  8. 8,0 8,1 Páxina oficial de la FIFA (ed.): «Premiu de la Copa FIFA Confederaciones 2013». Consultáu'l 29 de xunu de 2013.
  9. Gol del tornéu en FIFA.com

Enllaces esternos editar


Predecesora:
  Suráfrica 2009
Copa FIFA Confederaciones
IX edición
Socesora:
  Rusia 2017