Coronado Chávez
José Coronado Chávez (8 de payares de 1807, Tegucigalpa – 22 de xunu de 1881, Comayagua) foi políticu, militar col grau de Xeneral de División y electu Cuartu Presidente constitucional del Estáu d'Hondures nel periodu de 1845 a 1847.
Coronado Chávez | |||||
|---|---|---|---|---|---|
6 xunu 1847 -
8 xineru 1845 - 1r xineru 1847 | |||||
| Vida | |||||
| Nacimientu | Tegucigalpa, 8 de payares de 1807 | ||||
| Nacionalidá |
 Hondures | ||||
| Muerte | Comayagua, 22 de xunu de 1881 (73 años) | ||||
| Oficiu | políticu, carpinteru | ||||
 | |||||
Coronado Chávez yera fíu d'una indíxena de nombre María Mercedes Chávez, home de trubiecu bien humilde qu'aprendió l'oficiu de carpinteru, se enroló nel exércitu ensin tener instrucción d'academia militar, esguilando rangos. Depués internóse nel ambiente político nacional, llogrando ser Presidente del país.[1]
Vida política
editarEn 1839 ye nomáu Ministru Xeneral del Estáu d'Hondures. Nesi mesmu añu siendo encargáu del Exércitu ye unviáu a Olancho p'apangar unos llevantamientos, en carta de fecha 15 d'abril unviada al Intendente de Olancho, manifiéstase: "Nun pudiendo axuntar nesi departamentu la tropa que se pidió, ordenóme contesta-y, que tantu en vitud de lo que Ud. indícame, como de lo espuesto pola municipalidá y comandante d'esa ciudá, n'agasayo de la tranquilidá pública, comunicó que se suspenda la orde que se pide a dicha xente...[2]"
En 1843 ye nomáu Ministru de Rellaciones Esteriores, na alministración del Xeneral Francisco Ferrera. más tarde, en 1844 ye Secretariu d'Estáu, na mesma alministración de Ferrera; y nel mesmu añu 1844 a 1845 foi ombrado como Ministru Presidente n'ausencia del presidente Xeneral Francisco Ferrera.
José Coronado Chávez tomo la presidencia un 8 de xineru de 1845; Chávez nun tenía instrucción cimera, yera d'oficiu carpinteru, pero foi'l primer mandatariu hondureñu n'alcordar por aciu Decretu emitíu en fecha 10 de marzu de 1846, brindar sofitu a l'Academia Lliteraria de Tegucigalpa primer centru d'estudios cimeros d'Hondures y que dempués pasára a ser la Universidá del Estáu y plena autorización pa conferir Títulos.
Mientres el so gobiernu asocedió la Guerra con El Salvador, Chávez sofitó al xeneral Francisco Malespín nel so intentu de recuperar la presidencia, el conflictu concluyo col "Tratáu de Sensenti" en 1847. D'orientación conservador, Coronado Chávez acompañaría al xeneral Francisco Ferrera nel exiliu, viviendo n'El Salvador hasta'l so regresu a Hondures, onde finaría na so última residencia en Comayagua.[3]
Los miembros del gabinete de gobiernu del presidente Coronado Chávez fueron:
| Gabinete de Gobiernu | ||
|---|---|---|
| cargu | Nome | Periodu |
| Ministru de Rellaciones | José María Cisneros/José Santos Guardiola | 1845-1845/1846-1847 |
| Ministru de Guerra | Francisco Ferrera | 1845-1846 |
| Xefe de Seición | Francisco Cruz Castro | 1845-1846 |
| Ministru de Facienda | Mariano Aguiluz | 1845–1846 |
| Ministru Xeneral | José Francisco Zelaya y Ayes | 1845–1847 |
| Xefe de Seición | Francisco Fajardo | 1845–1847 |
L'Asamblea Llexislativa hondureña en cesión celebrada'l 19 de marzu de 1846, declaro a José Coronado Chávez, como "Padre Conscripto" (Padre de la Patria) como homenaxe póstumu al so llabor.[5]
El xeneral José Santos Guardiola presentar en Tegucigalpa el 21 de payares de 1848 y desconociendo l'autoridá de l'Asamblea Nacional Llexislativa, y cola sida de rebaxar los sueldos de comandantes militares y d'establecer la "Contribución Única" comi impuestu y asina solicitando la detención del xeneral Francisco Ferrera y Coronado Chávez, por aciu acusaciones polítiques.
Obres
editarEn 1774 asocedió un terremotu que solmenó'l "Valle de Comayagua" coles mesmes el caserío Valle de les Piedres, destruyéndolo tou y la ilesia llocal, de la que solo queda una paré de pies, nel añu de 1814 los vecinos empiecen cola reconstrucción de la Catedral, gran parte de la iniciativa d'esta obra deber al esfuerciu del sacerdote José Felicites Jalón, ente los obreros atopaba un jovén Coronado Chávez quién foi unu de los aprendizes de la carpintería.[6]
La Ilesia de La Mercé, asitiada na ciudá colonial de Comayagua amuesa un retablu del altar mayor ellaboráu por Coronado Chávez, alredor del añu de 1820.[7]
La Ilesia Catedral Inmaculada Concepción allugada en Juticalpa, departamentu d'Olancho, terminada na so totalidá nel añu de 1847; contién unu de los retablos y altar mayor construyíu por Coronado Chávez.[8]
Referencies
editar- ↑ Biografía Coronado Chávez Biografiasyvidas.com
- ↑ Carta de Coronado Chávez al Intendente de Olancho, 15 d'abril de 1939. Orixinal del Archivu Nacional d'Hondures
- ↑ Historia d'Hondures/ Coronado Chávez [1]
- ↑ [2](Consultáu 8/xineru/2014)
- ↑ Castellanos, Luis Roberto y Ramiro Colindres Ortega, Cronoloxía de la patria: intereses y reseñes históriques d'Hondures, Graficentro Editores, 1998. (páxina 83) Consultáu Universidá de Michigan U.S.A.
- ↑ Machuca, Alexis. La Paz: semblanza histórica d'una ciudá y la so xente, Secretaría de Cultura y Turismu, Direición Xeneral de Cultura, Departamentu de Publicaciones, Tegucigalpa, Hondures. 1983. (Páxina 28) Universidá de Virginia, U.S.A.
- ↑ Artículu: Inauguren salones parroquiales na Mercé, fecháu 6 d'avientu de 2012. El Heraldo (Hondures),mercé
- ↑ Artículu. Rica hestoria de la Catedral Inmaculada Concepción. fecháu 14 de setiembre de 2012. Selmanariu FIDES. catedral inmaculada-concepcion/
| Predecesor: Conseyu de Ministros d'Hondures de 1845 |
 Presidente d'Hondures 1845-1847 |
Socesor: Francisco Ferrera |
Datos: Q887873
