Ecorrexón terrestre estepa patagónica

La ecorrexón terrestre estepa patagónica (NT0805) ye una xeorrexón ecolóxica terrestre asitiada nes sierres, pandos y llanures del sur del Conu Sur suramericanu. Incluyir ente los pacionales, sabanes, y carbes templaes del neotrópico de la ecozona Neotropical.[1]

Ecorrexón terrestre estepa patagónica
Alministración
Tipu d'entidá ecorrexón
Xeografía
Demografía
Cambiar los datos en Wikidata
La copetona común (Eudromia elegans) ye una especie abondosa nesta ecorrexón.

Carauterístiques xenerales y distribución de la Ecorrexón terrestre estepa patagónica

editar
 
El sector septentrional d'esta ecorrexón.
 
El foín culpeo o coloráu patagónico (Lycalopex culpaeus magellanicus) ye un cánidu común nesta ecorrexón.
 
El calafate (Berberis microphylla), ye un arbustu carauterísticu d'esta ecorrexón.
 
El huroncito patagónico (Lyncodon patagonicus), un mamíferu carauterísticu d'esta ecorrexón.
 
El cuis nanu (Microcavia australis) ye una especie abondosa nesta ecorrexón.

Esta ecorrexón alcuéntrase na Patagonia esteparia septentrional y central. En Chile distribuyir en sectores orientales de la Rexón Aysén del Xeneral Carlos Ibáñez del Campo. Na Arxentina atopar dende'l sur de Mendoza, el centru del Neuquén, el centru y oeste del Río Negro, gran parte del Chubut y el norte y centru de Santa Cruz, llegando pel sur hasta'l ríu Coyle nel sector austral d'esa provincia.

Longitudinalmente entiende dende les mariñes del mar Arxentín del océanu Atlánticu pel este hasta los montes subantárticos que s'atopen nel pedemonte oriental de la cordal de los Andes.

Escontra'l sur llenda cola Ecorrexón terrestre pacionales patagónicos, ente qu'escontra el nordés facer cola del monte de llanures y pandos. Una ancha franxa d'esta postrera interponer ente'l cuerpu principal de la ecorrexón estepa patagónica y otra zona que suel ser incluyida nella: la península Valdés.

L'ecosistema natural ye una dilatada estepa arbustiva, con arbustos polo xeneral baxos, en forma de coxín, dexando enforma suelu desnudu enderredor. Nes quebras el arbustal ye más trupu y los exemplares adquieren mayor porte. Son llindaos los sectores dafechu yerbáceos, estepes de coironales, gramínees de fueyes dures y punchantes.[2]

En idioma galés, llingua de la colonización galesa n'Arxentina, la estepa denominar Y Paith.[3]

Carauterístiques xeográfiques

editar

Relieve y suelos

editar

La topografía d'esta rexón ecolóxica inclúi montes y sierres baxes, pandos y llanures. Los suelos son variables pero xeneralmente son predresu-arenosos, probe en materiales finos y materia orgánico. Tamién hai píedras grandes

Clima y suelu

editar

El clima va de templáu a fríu, siendo bien secu. Les nevaes ivernices pueden ser severes; cuasi nun hai nengún periodu llibre de xelaes. La temperatura mengua col aumentu de la llatitú, ente que les agües, y n'especial el so rendimientu, aumenten escontra'l sur y l'oeste. Soplen mientres tol añu fuertes vientos del cuadrante oeste.

El clima más carauterísticu ye'l «Desértico Patagónico». Nes mariñes atlántiques, y xuntu en cantu oriental del cordal andín preséntase'l clima «Patagónico semiárido». En dellos sectores ente'l cordal andín y el gordón de los Patagónides atópase'l clima Mediterraneu Fríu». A lo cimero de les pandos preséntase'l «clima alpín».Con especial referencia a los climes d'América Llatina, Península Ibérica, Ex colonies Ibériques, y les sos potencialidaes agropecuaries

Ver tamién

editar

Referencies

editar
  1. Worldwildlife.org Ecorrexones terrestres.
  2. Olson, D. M., Y. Dinerstein, Y. D. Wikramanayake, Burgess N. D., Powell G. V. N., Underwood C. Y., J. A. D'Amico, Itoua I., Strand H. Y., Morrison J. C., Loucks C. J., Allnutt T. F., T. H. Ricketts, Kura Y., Lamoreux J. F., Wettengel W. W., P. Hedao and Kassem K. R. (2001). Terrestrial ecoregions of the world: A new map of life on Earth. BioScience 51.
  3. «Y Paith - Estepa Patagónica - Patagonian Steppe». Andes Celtig / Google Maps.