Escudu de Cataluña
L'escudu de Cataluña ta formáu por cuatro barres de color gules sobre campu d'oru. Corona real cerrada nel timbre.
Escudu de Cataluña | |
---|---|
Datos | |
Estáu | España |
Propietariu | Cataluña |
Historia
editarYera l'escudu d'armes de los condes del condáu de Barcelona. La primera apaición foi nel añu 1150 nun sellu de Ramón Berenguer IV, anque anteriormente ya había apaecío como símbolu preheráldicu nes tumbes de Ramón Berenguer II y de de la so bisgüela, Ermessenda de Carcassona, que foi muyer de Borrell I.
L'escudu tien una corona real porque, gracies al matrimoniu contrayíu cola casa real d'Aragón, pasa a ser símbolu de la corona d'Aragón, ye dicir, que l'escudu dexa de representar a un llinaxe condal pa representar a una casa real.
Les cuatro barres van dar llugar a munchos otros símbolos. Nel añu 1261 Jaume I, dio-yos un sellu a los prohomes de la ciudá de Mallorca que combina estes cuatro barres con un castiellu, lo que güei pasó a ser la bandera de les Islles Baliares. Tuvo aniciu paecíu la bandera de la Comunidá Valenciana, que combina les cuatro barres con una franxa d'azur.
Lleenda
editarLa lleenda d'esti escudu vien del sieglu XIV atribuye-y unos anicios más antiguos, cercanos al sieglu IX. Según la leyenda, les cuatro barres son el resultáu del pasu de los cuatro deos ensangrentados de Carlos el Calvu sobre l'escudu d'oru de Guifré'l Pilós como recompensa por haber lluchao con valentía.