Esmaragdo de Saint-Mihiel

Esmaragdo de Saint-Mihiel (circa 760, República d'Irlanda – 826) foi un monxu benedictín y lletráu de dómina carolinxa, depués abá de Saint-Mihiel.

Esmaragdo de Saint-Mihiel
abá Abadía de Saint-Mihiel, Francia (es)
Vida
Nacimientu	República d'Irlanda, circa 760
Nacionalidá	Reinu de Francia
Muerte	826 (65/66 años)
Estudios
Llingües falaes	llatín
Oficiu	escritor, monxu
Creencies
Relixón	cristianismu
Orde relixosa	Orde de San Benitu

Biografía

Desconozse ónde nació; hai quien afirma que provenía de la Hispania visigoda. Pola década de 780, quiciabes protexíu pol obispu Teodulfo d'Orleans, foi ecónomu en Aquitania y depués nomáu abá de San Michel dende'l reináu de Carlomagno. Ente los años 807 y 809 participó de forma activa con Teodulfo y Arno de Salzburgu nos alderiques teolóxicos sobre la revesosa clausa Filioque. A pidimientu de Carlomagno, Esmaragdo trabayó n'especial en allegar argumentos bíblicos a favor del Filioque, acordies col conceyu de Aix en 809. Sol reináu de Ludovico Pío, apaez dacuando como missus dominicus. En 816 ye él quien prepara'l gran sínodu de reforma relixosa. Les sos estreches rellaciones con Ludovico dexáron-y llograr cinco diplomes pa la so monesteriu de Saint-Mihiel (fechaos en 816, 824 y 826). Participó tamién nel alderique sobre la esclavitú y la servidume con un puntu de vista orixinal: reclama l'abolición de la esclavitú oponiéndose a Alcuino de York, Rabano Mauro ya inclusive a les posiciones más conciliadores de Jonás d'Orleans o Agobardo de Lyon.

Obres

• Liber in partibus Donati sobre los ocho partes del discursu, a partir del Ars major de Donato.
• Via Regia, en 32 capítulos, unu de los primeros exemplos del xéneru lliterariu de la instrucción de príncipes na Edá Media.
• Acta Collatinis Romanae.
• Commentaria In Regula Sanchi Benedicti.
• Diadema Monachorum.
• Vita Operaque, un testu sobre Esmaragdo que s'atopa con otres obres sos na Patrologia Llatina de Jacques Paul Migne.

Ediciones

• Les Obres completes de Esmaragdo, salvo la so gramática y los Carmina, fueron publicaes por Migne nel so Patrologia Llatina, volume CII, disponible en llinia Documenta Catholica Omnia.
• Commentaire du Prologue à la Règle de saint Benoît, edición de Alfred Spannagel y Dom Pius Engelbert, Paris, Cerf, 2006.