Julio César Tello Rojas (11 d'abril de 1880Provincia de Huarochirí (es) Traducir – 3 de xunu de 1947Lima), foi un destacáu médicu y antropólogu peruanu. Ye consideráu'l padre de l'arqueoloxía peruana. Descubrió les cultures Chavín y Paracas ya impulsó y creó'l Muséu d'Arqueoloxía Peruana.

Julio César Tello
diputáu de Perú

29 avientu 1919 - 25 agostu 1946
direutor Museo de Arqueología y Antropología, Perú (es) Traducir

21 ochobre 1919 -
diputáu de Perú

12 ochobre 1913 - 9 avientu 1918
Vida
Nacimientu Provincia de Huarochirí (es) Traducir11 d'abril de 1880[1]
Nacionalidá Bandera del Perú Perú
Muerte Lima3 de xunu de 1947 (67 años)
Estudios
Estudios Universidá Nacional Mayor de San Marcos
Nivel d'estudios maestría
Llingües falaes castellanu[2]
Profesor de Toribio Mejía Xesspe
Rebeca Carrión Cachot
Oficiu antropólogu, arqueólogu, políticumédicu
Premios
Creencies
Partíu políticu Partido Nacional Democrático (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Biografía

editar

Fíu d'una modesta familia llabradora, Julio Cesar Tello Rojas nació na provincia limeña de Huarochirí. Los sos padres fueron Julián Tello García y María Asunción Rojas Erques. Dende pequeñu destacó por ser intelixente, por ello aseguráron-y ésitu na vida; moteyáron-y Sharuko (valiente). Los sos estudios primarios fízolos en Huarochirí y en 1893 treslladóse a Lima pa cursar secundaria nel colexu dirixíu por Pedro A. Labarthe, concluyéndola nel Colexu Nacional Nuesa Señora de Guadalupe.

En 1900 ingresó a la facultá de Medicina de la Universidá Nacional Mayor de San Marcos, au foi condiscípulu d'un fíu del pernomáu tradicionista don Ricardo Palma, polo que frecuentó la so casa, ganándose'l ciñu del vieyu escritor, que, na so condición de direutor de la Biblioteca Nacional de Perú, consiguió-y un puestu como conservador. Foi ellí onde-y nació a Tello la molición pola ciencia y la investigación, especialmente l'arqueoloxía y l'antropoloxía. El so acercamientu al mundu prehispánicu prodúxose a partir de la llectura d'un estudiu de les llingües indíxenes de Sebastián Barranca. En 1906 ufiertó la so primer conferencia en redol a unos cranios prehistóricos desenterraos en tumbes prehispániques de Yauyos. Pero primero de nada decidió rematar la so carrera y graduóse de bachiller en Medicina'l 16 de payares de 1908, cola so tesis «L'antigüedá de la sífilis nel Perú», un orixinal estudiu sobre dicha enfermedá.[4] Finalmente recibióse como Médicu Ciruxanu en 1909.

Ver tamién

editar

Referencies

editar
  1. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  2. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  3. URL de la referencia: https://www.minedu.gob.pe/palmas-magisteriales/pdf/palmas-magisteriales.pdf. Páxina de ficheru: 28. Data de consulta: 3 avientu 2024.
  4. Inserta en Revista Universitaria: añu III, vol.