Wikipedia

Anne Tyng

arquiteuta estauxunidense (1920–2011)

Anne Griswold Tyng (14 de xunetu de 1920, Jiangxi – 27 d'avientu de 2011, Greenbrae (es) Traducir) foi una Arquiteuta y Profesora Norteamericana. Ye más conocida por haber collaboráu con Louis I. Kahn nel so despachu en Filadelfia a lo llargo de 29 años. Foi profesora na Universidá de Pennsylvania por 27 años, impartiendo la Cátedra Morfoloxía Arquitectónica. Foi miembru del Institutu Americanu d'Arquiteutos, y de l'Academia Nacional de Diseñu.

Anne Tyng
Vida
Nacimientu Jiangxi[1], 14 de xunetu de 1920[2]
Nacionalidá Bandera de Estaos Xuníos d'América Estaos Xuníos
Muerte Greenbrae (es) Traducir, 27 d'avientu de 2011[3] (91 años)
Estudios
Estudios Radcliffe College (es) Traducir
University of Pennsylvania School of Design (en) Traducir
Escuela de Graduados de Diseño de Harvard (es) Traducir
Alumna de Walter Gropius
Joseph Hudnut
Marcel Breuer
Oficiu arquiteuta, profesora
Emplegadores Louis Isadore Kahn (es) Traducir
Universidá de Pennsylvania
Trabayos destacaos Trenton Bath House (en) Traducir
Galería de Arte de la Universidad Yale (es) Traducir
Instituto Salk (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Mocedá

editar

Los padres de Tyng , Ethel Atkinson (née Arens) y Walworth Tyng, proveníen de families Puritanes de Nueva Inglaterra y yeren misioneros Episcopales en China cuando Tyng nació en 1920 en Lushan, provincia de Jiangxi.[4][5] Mientres la so mocedá pasaba hores tallando ciudaes na piedra nidia qu'arrodiaba la casa de branu de la so familia. Vivió en China hasta los 14 años.

Dende bien nuevu, Tyng amosó un sentíu desenvueltu poles matemátiques y el diseñu. La so invención del Xuguete Tyng a la edá de 27, que consiste nun xuegu de construcción d'unes poques pieces pequeñes de madera tremada qu'al combinase dexen la creación d'una tremera de muebles que pueden dir d'un bancu a una mecedora; ilustra la so maestría sobre la forma.[6]

Educación

editar

Tyng recibió'l so títulu de llicenciatura pola Universidá de Radcliffe en 1942. Darréu estudiu con Walter Gropius y Marcel Breuer na Escuela de Graduaos n'Arquiteutura de la Universidá de Harvard, llogrando en 1944 el grau de Maestra n'Arquiteutura, siendo una de les primeres muyeres en llogralo.[7] Tyng foi la única muyer qu'en 1949 presentó l'exame pa llograr la llicencia pa exercer l'oficiu, teniendo problemes mientres el mesmu con el esaminadores al negase a aplica-y l'exame.

Llogró'l grau de doctor pola Universidá de Pennsylvania en 1975 cola disertación: "Simultaneous Randomness and Order: the Fibonacci-Divine Proportion as a Universal Forming Principle." (Aleatoriedad y Orde simultáneos: La divina proporción de Fibonacci como principiu formal universal.)[8] Los Archivos Arquiteutónicos de la Universidá de Pennsylvania caltienen la coleición de los sos escritos.

Trabayu

editar

Tyng yera una teórica de l'arquiteutura con una pasión pola matemátiques y el so trabayu pioneru n'arquiteutura foi una malla espacial o estereoestructura, na que xunió diversos patrones xeométricos pa crear una estructura llixera, enllena de lluz y inhabitable.

Interesóse particularmente nos sólidos platónicos y nel pensamientu Jungiano. La so tesis pa llograr el grau de doctor "Aleatoriedad y orde simultáneu", amuesa'l so interés pola simetría xerárquica y les formes orgániques.

Con rellación al so trabayu de campu, foi la primer muyer en recibir una beca de la Fundación Graham en 1965 pol so proyeutu "Anatomía de la forma: la divina proporción nos sólidos platónicos". Al realizar l'ampliación de la casa de la granxa de los sos padres en Maryland, foi unu de los primeros arquiteutos en construyir un techu tradicional inclináu utilizando armadures tridimensional.[9] Primeramente Tyng trabayó en Nueva York nel despachu de Konrad Wachsmann y darréu nes firmes de diseñu industrial: Van Doren, Nowland & Schladermundt y en Knoll Asociaos.

Tyng camudar a Filadelfia y llogró un trabayu nel despachu Stonorov y Kahn, en 1945. El so fascinación poles formes xeométriques complexes tuvo una fuerte influyencia en diversos proyeutos del despachu, principalmente nos cinco cubos qu'entiende la Casa de Bañu de Trenton y el techu triangular de Galería d'Arte de la Universidá de Yale (1951-53). Dizse tamién que'l conceutu pal diseñu de la "City Tower" (1953) de Kahn foi en gran parte la so invención, pero cuando'l modelu exhibir nel Muséu d'Arte Moderno de Nueva York, Kahn nun rexistro'l so nome na cédula de creitos.[10] Collaboró nel diseñu de la Casa Eserhick (1956), l'Institutu Salk (1959-55) y na Sala Erdman del Colexu Bryn Mawr (1960-65)

En 1968 Anne Tyng empieza a dar clases na Universidá de Pennsylvania. Los sos cursos yeren una estensión de los sos escritos ya investigaciones, que enfocábense nel orde xeométricu y la escala humana. En 1975 foi escoyida como miembru de l'AIA. Continuu impartiendo clases na Universidá de Pennsylvania hasta 1995.

Tyng diseñó una Casa de Cuatro Columnes na Islla Mount Desert en Maine. Utilizando tueros y texas de cedru, buscaba que la casa asemeyara surdir de la redolada natural. La casa taba estructurada en cuatro columnes, tomando como inspiración una cama de cuatro postes, mesmes que taben formaes por un fexe de cuatro tueros y el pisu cimeru taba ocupáu pola recámara principal.[11]

Otra obra qu'amuesa'l so estilu ye la Casa Tyng na Plaza Fitler en Filadelfía, antigua residencia de l'arquiteuta y la cual remocicó na década de lo sesentas. La casa ye una construcción del sieglu XIX afecha por Tyng y según describi Ingrid Schaffner, otrora dueña de la mesma, como una máquina compacta pa vivir[12]. Per fuera la casa asemeya a les construyíes a los llaos, pero al mirar el tercer pisu en forma de mansarda reparar la diferencia con elles. Esti tercer pisu esta cubiertu por un techu piramidal de madera con diverses ventanes triangulares qu'allumen espacios como l'área de trabayu de Tyng. El diseñu interior de la casa resulta interesante, al ser una casa bien pequeña, Tyng aprovecha l'espaciu d'una manera eficiente polo que la cama de la recámara principal queda nun tapanco al que s'apuerta por una escalera-llibreru de madera.[13]

En 1976 Tyng foi una de les trés muyeres escoyíes pa representar a Estaos Xuníos nel Primer Congresu Internacional d'Arquiteutes que se llevó a cabu en Ramsar, Irán. El so trabayu foi espuestu en diverses instituciones siendo dalguna d'elles: La divina Proporción nos sólidos platónicos (1964), Muyeres nel diseñu del ambiente (1974), Dos en Dos nel octágono (1979), Dibuxos visionarios n'Arquiteutura y Planeación (1979-82) y La escepcional: Muyeres na Arquiteutura Americana 1888-1988 (1988).[14]

En 1989, Tyng publicó l'ensayu, "De Musa a Heroína, Escontra una Identidá Creativa Visible," el cual yera un estudiu del desarrollu del papel creativu de la muyer na arquiteutura. Nél, escribe, "El pasu de musa a heroína llograr bien poques. La mayoría de les muyeres qu'estudien arquiteutura casóse con arquiteutos. En poco tiempu la muyer esta detrás del home, l'arquiteuta en sociedá col so maríu xeneralmente ye pocu visible xunto al (mayoritariamente un pocu detrás d'él) l'héroe". Coles mesmes, menta "La mayor torga pa una Arquiteuta güei día ye'l desarrollu psicolóxicu necesariu pa lliberar el so potencial creativu."[15]

La influyencia de Tyng na obra de Louis Kahn finalmente foi reconocida cuando'l Institutu d'Arte Contemporáneo de Filadelfia realizó una esposición retrospectiva del so trabayu en 2010.

Conexón con Kahn

editar

Tyng mentar en munches fontes como socia y musa de Kahn. Nuna carta d'encamientu pa la Fundación Graham, Buckminster Fuller llamólu, "la estratega xeométrica de Kahn." Dempués d'una rellación de nueve años con Kahn, resulta embarazada y, debíu al escándalu potencial tornó una Beca Fullbright, partiendo na seronda de 1953 a Roma. Mientres l'añu que pasó n'Italia nació la so fía, Alexandra Tyng.

Coles mesmes, mientres la so estancia en Roma, Tyng estudió col inxenieru estructural y arquiteutu Pier Luigi Nervi y escribiendo selmanalmente a Kahn.[16] En 1960 la rellación amorosa de Kahn y Tyng termina, volviendo bien enterria la so rellación llaboral polo qu'en 1964 Tyng decide dexar la firma, onde fuera nomada socia.[13] A la edá de 82 años, Anne Tyng apaeció nel documental de Nathaniel Kahn "El mio Arquiteutu", onde con una conocencia direuta fala del trabayu y la so esperiencia con Louis Kahn. Tyng torna nel documental a la primer obra na que collaboro con Kahn, "Trenton Bath House" (La casa de baños de Trenton en Ewing Nueva Jersey), per primer vegada dende la terminación de la obra, atopando l'edificiu nun estáu d'abandonu y deterioru.[17] Como resultáu de l'atención que'l documental causo sobre la obra, l'edificiu foi dafechu restauráu en 2009.

Últimos años

editar

En 2005 la Dra. Tyng camudar a Greenbrae nel condáu de Marina en California, polo que dona'l so archivu a los Archivos d'Arquiteutura de la Universidá de Pennsylvania.

En 2011 la Fundación Graham realizó la exhibición "Anne Tyng: InhAbiTing geomeTry" (Anne Tyng: habitando la xeometría) na cual ilústrase la síntesis de la investigación realizada por Tyng a lo llargo de la so vida sobre xeometría avanzada y como esta deriva n'oxetos construyíos al traviés de la simetría, l'orde y la progresión dinámica que dexa'l tresformamientu xeométricu d'una forma n'otra.[18]

Acordies con lo publicao na revista Domus en 2011[10], Tyng atopábase trabayando nel proyeutu: "Arquiteutura inanimada escontra lo animao" del cual producía diariamente dibuxos onde amosaba nuevos descubrimientos xeométricos: el cubu en dos volúmenes, una figura capaz de rellacionase cola proporciones numbériques, la probabilidá y cualquier clase de coses más allá d'otru cubu.

Anne Griswold Tyng fina'l 27 d'avientu de 2011 na so casa de Greenbrae, California a los 91 años.

Referencies

editar
  1. ↑ URL de la referencia: https://www.design.upenn.edu/anne-grisold-tyng-collection-074. Data de consulta: 4 setiembre 2017.
  2. ↑ Afirmao en: SNAC. Identificador SNAC Ark: w6988s9z. Apaez como: Anne Tyng. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
  3. ↑ URL de la referencia: http://articles.philly.com/2012-01-07/news/30602107_1_anne-tyng-louis-i-kahn-architecture-school.
  4. ↑ Safron, Inga (7 de xineru de 2012). «Anne Tyng, 91, groundbreaking architect». The Inquirer Daily News. Consultáu'l 8 d'abril de 2018.
  5. ↑ Whitaker, William (2012). «Anne Griswold Tyng: 1920–2011». Domus. Consultáu'l 8 d'abril de 2018.
  6. ↑ (agostu 1950) Put-Together Toys from Plywood Parts.
  7. ↑ Pogrebin, Robin (7 de xineru de 2012). «Anne Tyng, Theorist of Architecture, Dies at 91». New York Times. https://www.nytimes.com/2012/01/07/arts/design/anne-tyng-architect-and-partner-of-louis-kahn-dies-at-91.html?_r=0. Consultáu'l 1 de febreru de 2014. 
  8. ↑ https://repository.upenn.edu/dissertations/AAI7524142
  9. ↑ Tyng, Anne Griswold (avientu 1, 1991). “Synthesis of a Traditional House with a Space-Frame.” International Journal of Space Structures 6(4) : 267–73. https://doi.org/10.1177/026635119100600403.
  10. ↑ 10,0 10,1 Weiss, Srdjan Jovanovic (18 de mayu de 2011). «Una vita geometrica». Domus (947). http://www.domusweb.it/it/interviste/2011/05/18/una-vita-geometrica.html. 
  11. ↑ The Drawing Board (agostu, 2011). «Four-Poster House». Maine Home + Design. Consultáu'l 8 d'abril de 2018.
  12. ↑ Morgan, Susan (1 de mayu de 2012). «Small Wonder». T-Magacín, New York Times. Consultáu'l 8 d'abril de 2018.
  13. ↑ 13,0 13,1 Jacobs, Carrie (12 de febreru de 2018). «Anne Tyng and Her Remarkable House». Washington, DC: Architect. The Journal of the American Institute of Architects. Consultáu'l 8 d'abril de 2018.
  14. ↑ «Anne Grisold Tyng Collection (074)».
  15. ↑ Perry Berkeley, Ellen (edit) (1989). Architecture: A Place for Women. Smithsonian. ISBN 978-0874742312.
  16. ↑ (1997) Louis Kahn to Anne Tyng: The Rome Letters, 1953-1954. Rizzoli. ISBN 0-8478-2009-2.
  17. ↑ Kahn, Nataniel (2006). My Architect: A Son's Journey. ASIN: B0006Q93EM
  18. ↑ «Anne Tyng: Inhabiting Geometry».

Enllaces esternos

editar


Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Anne_Tyng&oldid=4217405»