Vigilio de Trento
Vigilio de Trento (Vigilius Tridentinus) (Roma, 355 - Val Rendena, 405) foi un eclesiásticu romanu, evanxelizador del valle del Adigio y tercer obispu de Trento que sufrió martiriu nel segundu consuláu del xeneral Estilicón. Ye veneráu como santu por diversu confesiones cristianes.
Vigilio de Trento | |||
|---|---|---|---|
 | |||
Diócesis: diócesis de Trento (es)  | |||
| Vida | |||
| Nacimientu | Roma, 355 (greg.) | ||
| Nacionalidá | Antigua Roma | ||
| Muerte |
Valle Rendena (es) , 405 (greg.)[1] (49/50 años) | ||
| Familia | |||
| Madre | Saint Maxentia | ||
| Estudios | |||
| Llingües falaes | llatín[2] | ||
| Oficiu | sacerdote | ||
| Santoral | |||
| 26 de xunu | |||
 | |||
Biografía editar
Yera fíu de Maxencia, y hermanu de Claudiano y Magoriano, que tamién fueron canonizaos. Colos sos padres coló de Roma a Trento, y estudió teoloxía y filosofía n'Atenes, onde conoció a Juan Crisóstomo. Foi otra vegada a Roma y volvió a Trento escontra'l 380, onde foi escoyíu obispu en 385, a instancia de los obispos Valeriano de Aquileia y Ambrosio de Milán.
Foi misioneru y predicó a la rexón del Trentín y el valle del Adigio, hasta'l llagu de Garda, y foi construyendo numberoses ilesies. Unvió a Val di Non y Val di Sole los misioneros Sisinio, Martiriu y Alejandro, que fueron martirizados el 29 de mayu de 397 en Sanzeno, y n'honor de los cualos Vigilio escribió De Martyrio SS. Sisinnii, Martyrii et Alexandri, en dos cartes, una empobinada a Simpliciano, obispu de Milán, y otra a Juan, obispu de Constantinopla. Tamién dirixó a Genadio un tratáu tituláu Gesta sui temporis apud barbaros martyrum.
Mientres predicaba acompañáu de dellos presbíteros, llegó a Val Rendena y celebró la misa; entós llanzó al ríu Sarca una estatua del dios Saturnu, lo que desamarró la roxura de los paganos, que lo atacaron y matar, según la lleenda, a palos. Dellos historiadores piensen que'l martiriu nun ye más qu'una lleenda piadosa.
Veneración editar
El so cuerpu foi soterráu na catedral de Trento, qu'él mesmu fixera edificar. El camín que siguió'l so cuerpu ye'l llamáu Sentiero di San Vigilio o San Vili.
La so fama espublizar por Italia y el so socesor nel obispáu, Eugipio, tituló la catedral trentina nel so honor. Ye unu de los patronos del Trentín i el Alto Adigio, de los mineros y de la archidiócesis de Trento.
Bibliografía editar
- Armando Mariña, San Vigilio: vescovo y patronu di Trento, Trento 1975;
- Réginald Grégoire, L'Anaunia y i suoi martiri. XVI centenariu dei martiri d'Anaunia 397-1997, in "Bibliotheca Civis" 10, 1997;
- L'immagine di san Vigilio, tra storia e leggenda, Catalogo della mostra tenuta a Trento nel 2000 a cura di Domenica Primerano; Trento 2000;
- Giuseppe Giachi, San Vigilio martire in Rendena: viaggio attraverso gli affreschi dei Baschenis nella chiesa di Pinzolo, Pinzolo 2005;
Enllaços externs editar
Referencies editar
- ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Identificador GND: 100675859. Data de consulta: 17 ochobre 2015. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ «idRef» (francés). Agencia Bibliográfica de Enseñanza Superior. Consultáu'l 22 mayu 2020.
Enllaces esternos editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Vigilio de Trento 
.
Datos: Q194395- Multimedia: Vigilius of Trent
