Pedro de Pisa
Pedro de Pisa (probablemente (es) sieglu de VIII, Pisa – probablemente (es) sieglu de VIII, Lombardía) foi un gramático y eclesiásticu italianu de l'Alta Edá Media.
Pedro de Pisa | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Pisa, probablemente (es) sieglu de VIII[1] |
Muerte | Lombardía, sieglu de VIII[1] |
Estudios | |
Llingües falaes | llatín[2] |
Oficiu | gramáticu, poeta |
Creencies | |
Relixón | Ilesia Católica |
Biografía
editarSiendo profesor en Pavía nel añu 776 el Reinu lombardu foi conquistáu pol rei francu Carlomagno y Pedro foi llamáu a la corte d'Aquisgrán pa enseñar llatín xunto a Alcuino de York, el abá Fulrado y otros. Hacia l'añu 790 volvió a Italia, onde morrió nueve años dempués.
Ye unu de los eruditos responsables del llamáu «renacencia carolinxa» y los sos escritos apúrrennos una visión vívida de la corte de Carlomagno.
Referencies
editar- ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: Diccionario biográfico de los italianos. Dizionario biografico degli italiani: pietro-da-pisa. Data de consulta: 8 xunetu 2020. Llingua de la obra o nome: italianu. Data d'espublización: 1960.
- ↑ Identificador CONOR.SI: 330357347. Afirmao en: CONOR.SI.
- Vauchez, Dobson, Lapidge, Walford (eds) Encyclopedia of the Middle Ages Routledge 2001.