San Fermín d'Amiens (272Pompaelo (es) Traducir – 25 de setiembre de 303Amiens) foi un misioneru cristianu, primer obispu d'Amiens, que la so ilesia mandó construyir. Ye consideráu patrón d'Amiens, Lesaka, y copatrón de Navarra xunto con San Franciscu Xavier. Ye veneráu'l 7 de xunetu, que'l so cultu celébrase, a nivel llocal, col empiezu de les fiestes de San Fermín, en Pamplona, España.

Fermín d'Amiens
obispo de Amiens (es) Traducir


Diócesis: Diócesis de Amiens (es) Traducir
Vida
Nacimientu Pompaelo (es) Traducir272
Nacionalidá Antigua Roma
Muerte Amiens25 de setiembre de 303 (30/31 años)
Causa de la muerte decapitamientu
Estudios
Llingües falaes castellanu
Oficiu sacerdote católicu
Llugares de trabayu Castronuevo
Santoral
25 de setiembre y 7 de xunetu
Creencies
Relixón Ilesia Católica
Cambiar los datos en Wikidata

Lleenda

editar

Según la lleenda, nació nel sieglu III, en Pompaelo (l'actual Pamplona). Yera fíu d'un senador paganu de nome Roblo, probablemente un altu funcionariu de l'alministración romana de Pamplona y de una noble dama de nombre Eugenia. La predicación d'Honestu, quien colara a la península en siendo milagrosamente lliberáu de la so prisión en Carcassonne, trescaló a los sos padres, quien sicasí non se convirtieron hasta oyer a san Saturnino de Tolosa.[1] El santu bautizaría a Fermín y a los sos padres nel llugar que güei se llama popularmente pocico de San Cernin.

 
esquierda

Baxu tutelar d'Honestu'l mozu Fermín aprendió la relixón y l'arte de la evanxelización. A los 18 años foi unviáu a Tolosa, onde sería ordenáu. En predicando en Navarra, coló a la Galia (actual Francia), y asitióse en Amiens. Dempués d'entamar la ilesia llocal, foi nomáu obispu a los 24 años. La oposición oficial a la doctrina cristiana ganólu la cárcel, onde, en negándose a cesar la so prédica, foi degolláu.

En 1186 l'obispu Pedro de París llevó d'Amiens a Pamplona una reliquia de la cabeza de Fermín.

Anguaño'l so santoral celebra'l 7 de xunetu. En Pamplona conmemorar con unes fiestes de fama internacional, los Sanfermines, nes que destaquen los encierres.

Ye amás patronu de les cofraderíes de boteros, vinateros y panaderos.[ensin referencies][fonte cuestionable]

Galería

editar

Referencies

editar
  1. Maurice de Sachy. Histoire de les evesques d'Amiens. Abbeville, 1760. Páxina 31 y ss.

Enllaces esternos

editar