Lope Íñiguez (c. 1050-1093) foi'l segundu señor de Vizcaya, dempués de la muerte del so padre, Íñigo López, en 1076.[1]

Lope Íñiguez
Vida
Nacimientu circa 1050
Nacionalidá Reinu de Castiella
Muerte 1093 (42/43 años)
Familia
Padre Íñigo López, señor de Vizcaya
Madre Toda Ortiz
Fíos/es Diego López I de Haro (es) Traducir
Hermanos/es Fortún Íñiguez (es) Traducir
Pueblu Casa de Haro (es) Traducir
Oficiu guerreru
Seudónimos El Rubio
Cambiar los datos en Wikidata
Monesteriu de San Millán de Suso beneficiariu de donaciones del conde Lope Íñiguez y onde foi soterrada la so esposa Ticla.

Biografía

editar

Como fíu primoxénitu d'Íñigo López, asocedió al so padre como tenente y señor de Vizcaya. Antes d'esa fecha, ente 1061 y 1067 exerció los cargos palatinos de offertor, fertorarius, stabularius y tallator na corte del rei Sancho Garcés IV de Pamplona.[2] En 1063 figura na documentación del Monesteriu de San Prudencio de Monte Laturce, confirmando como tenente en Nájera. Dempués apaez en numberoses ocasiones confirmando dellos diplomes, ente ellos unu en 1074 nel Monesteriu de Valvanera, roborando una donación del rei Sancho Garcés IV, como tenente en Alberite.

En 1076, el rei Sancho Garcés IV, llamáu «el de Peñalén», foi asesináu polos sos hermanos, y Sancho Ramírez d'Aragón y el rei Alfonso VI de Llión y de Castiella partiéronse'l reinu del fináu rei.[2] Lope Íñiguez, xunto col so padre, el so suegru y otros magnates, xuró fidelidá al rei Alfonso VI.[3][4] Fízose cargu de les tenencies d'Álava (1081), Vizcaya y Guipúzcoa (1082),[4][5] ente que'l gobiernu de les tierres rioxanes, incluyendo la plaza de Nájera, foi encamentáu al conde García Ordóñez,[6][7] xenru del rei Sancho'l de Peñalén.[8] Yá fináu Lope Íñiguez y dempués de la muerte de García Ordóñez na batalla de Uclés en 1108, Diego, el fíu primoxénitu del conde Lope Íñiguez, recuperó la importante tenencia de Nájera y de Grañón en 1109.[7] Lope Íñiguez, tamién participó en 1085 na conquista de Toledo.

Matrimoniu y descendencia

editar

Contraxo matrimonio antes de 1069 con Ticlo Díaz, fía del importante magnate castellanu Diego Álvarez d'Oca.[2][9] Una hermana de Ticlo, llamada Elvira, foi la esposa del conde Gonzalo Salvadórez, con quien Lope Íñiguez caltuvo una rellación estrecha polos intereses que teníen de mancomún según el sofitu de dambos al rei castellanu.[10] Los fíos d'esti matrimoniu fueron:[lower-alpha 1]

  • Diego López, quien-y asocedería nel señoríu.[12] Llamóse igual que'l so güelu maternu, nome que se perpetuó ente los sos descendientes.[7]
  • Sancho López, señor de Poza.[13][lower-alpha 2]
  • Toa López (m. avientu de 1121),[15] esposa de Lope González,[12] fíu de Gonzalo Álvarez y Leguntia González, tenente en Estíbaliz[lower-alpha 3] y en Buradón. Toa recibió sepultura nel monesteriu de Santa María la Real de Nájera según consta nuna donación fecha pola so fía María a dichu monesteriu.[16] Una fía d'esti matrimoniu foi la esposa d'un Fortún Sánchez.
  • Sancha López[12]
  • Teresa López. Contraería dos matrimonios. Unu con un Lope, teniendo un fíu llamáu García López, y l'otru con García Sánchez, que dellos xenealoxistes llamen de Zurbano.[17][lower-alpha 4]
  1. Ticlo fixo una donación al Monesteriu de San Millán de la Cogolla en 1093, que foi confirmada polos sos fíos Diego López, Sancho, Toa, Sancha y Teresa según por Lope González, maríu de Toa.[11]
  2. Sancho, fíu de Lope Íñiguez, lideró una espedición que nun foi esitosa, en 1094, un añu dempués de la muerte del so padre, per Álava y La Rioxa contra'l rei Sancho Ramírez d'Aragón.[14]
  3. El gobiernu militar d'Álava taba estremáu en dos places d'armes: Estíbaliz, onde apoderaba Lope González, mientres Divina yera gobernada por Diego Sánchez. Nun foi hasta que finó Lope González, l'home de Toa, que'l so cuñáu Diego López I de Haro tomó posesión de la tenencia d'Álava.[15]
  4. En 1096, Teresa ufierta al Monesteriu de San Millán de la Cogolla el so palaciu y posesiones en Azqueta en casu de morrer na so proyeutada pelegrinación a Roma. Facer pola so alma y la del so home, García Sánchez, en documentu confirmáu pol so fíu García López xunto col conde García Ordóñez y otru señores.[18]

Referencies

editar

Bibliografía

editar
  • Canal Sánchez-Pagín, Xosé María (1995). «La Casa de Haro en Llión y Castiella mientres el sieglu XII: Nueves conclusiones». Anuariu d'Estudios Medievales (Conseyu Cimeru d'Investigaciones Científiques, CSIC: Institución Milá y Fontanals. Departamentu d'Estudios Medievales) (25):  páxs. 3-38. ISSN 0066-5061. 
  • Ledesma Rubio, María Lluisa (1989). Cartulariu de San Millán de la Cogolla (1076-1200). Zaragoza: Anubar Ediciones. ISBN 84-7013-235-0.
  • Rodríguez R. de Lama,, Ildefonso (1992). Coleición diplomática medieval de La Rioxa, Tomu II: Documentos (923-1168). Institutu d'Estudios Rioxanos. ISBN 84-87252-97-4.


Predecesor:
Íñigo López
Señoríu de Vizcaya
1077-1093
Socesor:
Diego López I de Haro