Diferencies ente revisiones de «Dioses ctónicos»

'''Ctónicu''' (χθονιος ''pertenecientes a la tierra'') fai referencia na [[Mitoloxía Griega]] a los dioses o divinidaes del inframundu por oposición a lasles deidaes celestes; dacuando son nomaos como ''telúricos''.

La pallabra griega χθών (khthōn) refiérse típicamente al interior del suelu más qu'a la superficie del mesmu -como lo faríafairía [[gaia]]; ye un xuegu de pallabres por qu'al empar sinifica abondacia y tumba.

Pa los dioses ctónicos facíase los sacrifícios, d'animales, nel bothros o nel megaron (pozu y cámara fundida respeutivamente, mientres que nel cultu olímpicu facíase nel bomos ([altar]). Amás les ofrendes solíen ser dafechu amburaes o soterraes y nun repartíes ente los fieles, como pasaba nel cultu olímpicu.

Xeneralmente los dioses ctónicos teníen rellación cola fertilidá, malque compartíen dicha función colos dioses olímpicos (como [[Deméter (mitoloxía)|Deméter]] y la so fía [[Perséfone]] que tutelabantutelaben l'Agricultura, de forma olímpica la primera y ctónica la segunda). Amás yera tan poco clara la xebra que, davezu, dambes yeren oraes nel mesmu altar y col mesmu ritual.

AsinamesmuDel mesmu xeitu, había dioses olímpicos que tamién lo yeren ctónicos, talos como [[Zeus]] y [[Hermes]]; esistíen divinidaes como [[Asclepiu]] o [[Heracles]] que, dependiendo de la rexón, yeren dioses olímpicos o héroes ctónicos.

Na relixosidá antigua griega hai divinidaes de difícil ascripción, [[Hécate]], que siguía un ritual propiu y que nun yera siempre desinadadesignada como ctónica pero enxamasenxamás como divinidá olímpica; nestos casos dependiendo de las fontes queden ensin categoría na mitoloxía griega.