Diferencies ente revisiones de «César Borgia»

'''César Borgia''' ([[Roma]], 13 de setiembre de 1475-Viana, 12 de marzu de [[1507]]), de nome orixinal valencianu Cèsar Borja, n'español '''César de Borja''', italianizó el so nome a Cesare Borgia). Foi un noble italianu d'orixe aragonés, [[duque]], [[príncipe]], [[conde]], [[Condottiere|condotiero]], [[confaloniero]], [[Diócesis de Pamplona|obispu de Pamplona]], con dieciséis años, arzobispu de Valencia, con diecinueve #añoaños, capitán xeneral del [[exércitu]] del [[Estados Pontificios|Vaticanu]] y cardenal con casi #veinteventi #años d'edá, mientres la Renacencia. Investido amás como duque en [[Francia]] con unos ventitrés años d'edá. La so divisa fíxose célebre: ''AUT CÆSAR AUT NIHIL'' («O César o nada»).

En 1486 foi destináu, xuntu con Lucrecia, baxu #tutela d'Adriana de Milá, prima alloñada del so padre. De güeyos castaños y pelirroxu, César foi un neñu engraciáu, que se convertiría nun home altu, fuerte con gran ambición, más qu'el so padre. Foi un rapazu atléticu mientres la so adolescencia, capaz de romper una llanza coles sos manos, acaballar hasta la galdidura de los caballos y allanzar toros. #El so pá destinó-y a la carrera eclesiástica, como yera tradicional pal segundu fíu de les families nobles, en cuantes que'l so hermanu Juan, nomáu [[Ducado de Gandía|duque de Gandía]], ocuparía'l cargu de capitán xeneral de los exércitos pontificios. Cargu que César allampaba pa sigo, pol poder y pola incompetencia del so hermanu nel mesmu. Estudió [[Teología|teoloxía]] y [[Derechu|lleis]] na [[Universidad de Perugia|universidá de Perugia]]; en Pisa, a los diecisiete años, César Borgia ye consagráu protonotario del papáu y nomáu [[Anexo:Arzobispos de Pamplona|obispu de Pamplona]] (1491). Antes de cumplir los venti años yá yera [[Anexo:Episcopologio de Valencia|arzobispu de Valencia]] y pocu dempués cardenal.