Diferencies ente revisiones de «Sílaba»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Robó: Troquéu automáticu de testu (-\bde \[\[([^\]]*?\|[A|a|E|e|I|i|O|o|U|u].*?)\]\] +d'\1) |
m Robó: Troquéu automáticu de testu (- namá + namái ) |
||
Llinia 4:
Fonológicamente, les sílabas pueden clasificase según dellos criterios:
* '''Sílabas átones/tóniques'''. Les sílabas pueden recibir o non más fuerza según faigamos fincapié nel so [[pronunciación]]. Atopamos, pos, sílabas [[Sílaba átona|átones]] o [[sílaba tónica|tóniques]] (pronunciaes llixeramente más fuerte que les anteriores). N'español, casi toles palabres tienen una única sílaba tónica. A manera d'exemplu les palabres: ''resul'''tan'''te, ye'''drú'''jula, avi'''zor''', '''án'''xel'' (marcada en negrina cursiva la sílaba tónica y en cursiva les átones). Bien raramente tienen dos (palabres acabaes en ''-mente'', como ''autu'''má'''tica'''men'''te'').
* '''Sílabas abiertes/zarraes''' o '''llibres/trabaes'''. Otra distinción importante en delles llingües ye si la sílaba tien o escarez de coda silábica. Les sílabas ensin coda denominar abiertes o llibres y les que tienen coda denominar zarraes o trabaes. Na mayoría de [[llingües indoeuropees]] modernes, el núcleu silábicu
* '''Sílabas curties/llargues''' o '''llixeres/pesaes'''. En delles llingües —como'l [[llatín]], el [[griegu antiguu|griegu clásicu]], el [[idioma xaponés|xaponés]] o'l [[sánscritu]]— esisten estructures entemedies ente'l fonema y la sílaba. Típicamente les unidaes entemedies denominar [[mora (llingüística)|mores]]. Xeneralmente, nestes llingües cada sílaba puede estremase nun ciertu númberu de mores. Les sílabas d'una sola mora denominar curties o llixeres, y les sílabas de más d'una mora son llargues o pesaes. Nes llingües mentaes el númberu de mores, esto ye, el qu'una sílaba seya curtia o llarga (llixera o pesada) tien repercusiones na posición del [[Acentu prosódicu|acentu]].
Llinia 22:
\end{cases}</math>
||left}}
Esta ye la estructura qu'apaez nes sílabas de palabres patrimoniales del español (en préstamos y extranjerismos podríen apaecer leves violaciones de la mesma). Los términos ente paréntesis indiquen elementos opcionales, que pueden tar ausentes nuna determinada sílaba particular. La sílaba más complicada que puede tenese n'español, dase
Delles restricciones de les llingües pueden espresase por aciu la fórmula silábica. Por casu en [[idioma italianu|italianu]] la coda ye nula, ente que nes llingües semítiques l'ataque nun puede ser nulu. Esto resumir nes fórmules silábiques:
Llinia 63:
=== Convenciones ortográfiques ===
La división silábica tien especial importancia nel escritu yá que n'español sí se dexa estremar les sílabas d'una palabra cuando ésta nun quepe nel [[renglón]] n'usu. Anque, dacuando, les llendes silábiques pueden ser difusos y esisten enclinos a provocar [[diptongu|diptongos]] o [[hiatu (fonoloxía)|hiatos]] según la velocidá cola que se fale. Ye'l casu de palabres como ''continuu'' [konˈti.nwo] (dacuando pronunciáu [konˈti.nuˌo]sobremanera por falantes de [[idioma catalán|catalán]], onde los diptongos crecientes
La división silábica de les palabres suelse anotar con [[guion ortográficu|guiones]] ( - ) y dependiendo del númberu de sílabas les palabres puede ser:
| |||