Diferencies ente revisiones de «Disprosiu»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Bot: Troquéu automáticu de testu (-Listaref +llistaref) |
mSin resumen de edición |
||
Llinia 110:
El disprosiu natural ta compuestu de 7 [[isótopu|isótopos]]: <sup>156</sup>Dy, <sup>158</sup>Dy, <sup>160</sup>Dy, <sup>161</sup>Dy, <sup>162</sup>Dy, <sup>163</sup>Dy, y <sup>164</sup>Dy. Toos ellos considérense estables, a pesar de que <sup>156</sup>Dy aparra por [[desintegración alfa]] con una [[vida media]] de más de 1×10<sup>18</sup> años. De los isótopos naturales, <sup>164</sup>Dy ye'l más abondosu correspondiendo a un 28%, siguíu por <sup>162</sup>Dy con un 26%. El menos abondosu ye <sup>156</sup>Dy con 0.06%.<ref name="nubase">{{cita publicación|título=Nubase2003 Evaluation of Nuclear and Decay Properties|publicación=Nuclear Physics A|volume=729|páxines=3–128|editorial=Atomic Mass Data Center|añu=2003|doi=10.1016/j.nuclphysa.2003.11.001|autor=Audi, G.|bibcode=2003NuPhA.729....3A|last2=Bersillon|first2=O.|last3=Blachot|first3=J.|last4=Wapstra|first4=A.H.}}</ref>
Ventinueve [[radioisótopo]]s fueron sintetizaos, con mases atómiques que varien ente 138 y 173. El más estable d'ellos ye <sup>154</sup>Dy con una vida media d'aprosimao 3{{
== Hestoria ==
|