Diferencies ente revisiones de «Ectopistes migratorius»
Contenido eliminado Contenido añadido
m -áos >> -aos |
m -as >> -es |
||
Llinia 16:
| species_authority = [[Carlos Linneo|Linnaeus]], [[1766]]
}}
La '''palombu migratoriu''', '''palombu de la Carolina''' o '''palombu pasaxeru''' ('''''Ectopistes migratorius''''') yera una [[especie]] de [[Aves|ave]], güei [[estinción|extinta]], que pertenecía al orde de les [[Columbiformes]], el mesmu grupu nel que se clasifiquen les [[tórtola|tórtoles]]
== Característiques ==
Los palombos migratorios teníen el tamañu y aspeutu xeneral comunes ente los sos parientes vivos. El plumaxe yera azul en cabeza y envés, acoloratáu nel pechu y blancu nel banduyu. Los güeyos taben arrodiaos de plumaxe acoloratáu a manera de "gafes", y sobre les nales había dellos llixos negros. Tamién yeren negres les plumes de los estremos de nales y cola.
Les femes yeren menores que los machos y de colores más apagaos. L'azul, bien pálidu, namá taba presente néstes na cabeza y parte de les nales, siendo'l restu del envés cobrizu o leonado. Les pates yeren acolorataes y desprovistes de [[pluma|plumes]]
== Vezos ==
Llinia 31:
Una vegada na zona de anidación, los animales dedicaben un par de díes al cortexu y el apareamiento. El machu desvelaba les sos intenciones volando en círculos sobre la fema y depués intentando estregar el so pescuezu sobre'l d'ella. En casu d'amosase receptiva, el machu construyía un nial con cañes pequenes y dempués d'apariase, la fema depositaba un únicu güevu nel so interior. Tres esto, la pareya se turnaba pa guarar el güevu mientres 13 díes, al cabu de los cualos faía eclosión, y depués alimentaba al so únicu pitucu ente 15 y 17 díes más. L'únicu alimentu que'l pequeñu recibía mientres esi tiempu yera [[lleche de palombu]], alimentos semidigeridos y almacenaos polos sos padres nel [[buche]], que depués yeren regurgitados a la cría. Con esti nutritivu alimentu, los pitucos crecíen tan rápido qu'a los dos selmanes yá-yos salíen plumes y namá unos díes dempués d'esto abandonaben el nial ya independizábense. Pa comunicase ente elles, los palombos migratorios usaben una colección de soníos roncos similares a un "¡kek!" que significaba distintes coses según lo fuerte, modulado o repitíu que se pronunciara. En contaes ocasiones emitíen tamién un nidiu arrullu.
L'alimentación yera bien variada y producíase por igual nos árboles, parrotales y suelu. Los alimentos inxeríos más frecuentemente yeren [[Nuez (frutu d'el nozal)|nueces]], [[baya|bayes]]
== Estinción ==
Llinia 37:
[[Archivu:Bird lore (1913) (14562557107).jpg|240px|thumb|Palombu migratoriu en [[cautividá]], fotografía de [[1898]].]]
[[Archivu:Pigeon migrateur MHNT.jpg|thumb|Güevu de ''Ectopistes migratorius'']]
Pasó de ser l'ave más abondosa de Norteamérica a tar extinta. Estes aves fueron cazaes de forma masiva dende'l principiu, col fin d'aprovechar la so grasa, [[pluma|plumes]]
El cayente aumentó al par que se destruyíen tamién los montes onde habitaba esta especie pa destinalos a l'agricultura. El comportamientu de cría d'estes aves yera bien especializáu y foi la causa biolóxica que provocó la so estinción definitiva. Na dómina de cría, los palombos viaxeros axuntar en grandes colonies y poníen los sos niales tan xuntos que munches vegaes los árboles quebrar sol so pesu. Los llugares de cría dependíen de la ufierta d'alimentos y fuéronse llindando a midida que progresaba baltar de los montes. Sicasí, les pareyes guaraben un únicu güevu en cada periodu de cría, polo que la esistencia de la especie quedó amenazada cuando la mortalidá de los padres foi cimeru al ritmu de cría. A pesar de la rápida crecedera del pollu del palombu migratoriu, el fechu de que solo hubiera un [[güevu (bioloxía)|güevu]] por niarada foi determinante por que la población nun pudiera refaese a midida que matábense más y más exemplares. Para [[1880]] la situación yá yera irreversible, polo que s'intentó empecipiar dellos programes de cría en cautividá que fracasaron en tolos casos, probablemente por cuenta de la estrecha dependencia ente la migración y la reproducción nesta especie, que torgaba la so cría en [[xardín zoolóxicu|zoolóxicos]]. En [[1896]] producióse l'asaltu a la postrera gran colonia de cría, matándose 250 000 exemplares nun solu día que constituyíen el númberu total de los adultos na zona. Les críes, güevos y [[nial]]s fueron abandonaos a la chorna del sol y los [[depredación|depredadores]]. Curiosamente, los palombos migratorios cazaes entós nun llegaron nunca al mercáu porque'l tren que les tresportaba descarriló y los sos cuerpos quedaron esparnaos y abandonaos al so alredor.
| |||