Diferencies ente revisiones de «Teatru de l'Antigua Grecia»
Contenido eliminado Contenido añadido
m us>>os |
m Robó: Troquéu automáticu de testu (-\[\[\b([a-zA-ZáéíóúÁÉÍÓÚñÑ]+)(a\b)\]\]s\b +\1es) |
||
Llinia 43:
==== Les Leneas ====
Estes fiestes celebrar n'Atenes mientres el mes de [[Gamelión]] (el mes de les bodes), que correspuende aprosimao al nuesu mes de xineru, mes que recibía'l nome de [[Leneo]] nel ámbitu de les [[poles|ciudaes]] [[xonia|xonies]]
{{cita|El rei atiende, de primeres, cola collaboración de los comisarios
que votara'l pueblu col brazu n'alto, a los misterios;
Llinia 67:
{{cita|Y entá son de más estraña mena pa ser cuntaos ente los filósofos los que gusten de les audiciones, que nun vendríen de ciertu pola so voluntá a estos discursos y entretenimientos nuesos, pero que, como si arrendaren les sos oreyes, cuerren d'un sitiu a otru pa oyer tolos coros de les Fiestes Dionisias ensin dexase nenguna tras, sía de ciudá o d'aldega.}}
Un nuevu testimoniu sobre'l conteníu d'estes fiestes puede vese na comedia ''[[Los acarnienses]]'' de Aristófanes,<ref>vv. 241-279.</ref> onde'l personaxe Diceópolis [[parodia]] la [[procesión]] de la fiesta, mientres entona un cantar a [[Falu]], personificación de la fertilidá, a quien la so [[esclavitú na Antigua Grecia|esclavu]] Jantias lleva como [[estandarte]]. Haber de suponer que pasaxes d'esti tipu son los que tuvo d'utilizar [[Aristóteles]] cuando nel so ''[[Poética (Aristóteles)|Poética]]''<ref>IV, 1449a.</ref> fálanos de que nos sos oríxenes la comedia remontar a estes [[comparsa|comparses]]
==== Les Dionisíacas ciudadanes (Grandes Dionisíacas) ====
Pero les fiestes más célebres, les fiestes atenienses por antonomasia, fueron les llamaes Dionisias Ciudadanes o Grandes Dionisias, instituyíes n'honor del dios Dioniso, que la so imaxe yera treslladada dende la ciudá de [[Eléuteras]] ([[Beocia (rexón histórica)|Beocia]]) a Atenes. Sábese qu'en dómina de [[Pisístrato]] ([[sieglu VI a. C.|sieglu VI a. C.]]), el festival había yá alcanzáu notable fama y que la so celebración coincidía col nuesu mes de marzu, dómina en que'l saléu y los viaxes faíense más cómodos y seguros cola llegada de la primavera. La ciudá d'Atenes engalanar pa recibir a embaxadores y aliaos, homes de negocios y políticos a quien l'Estáu condecoraba por dalgún serviciu especial emprestáu en beneficiu d'Atenes. La procesión d'una estatua de Dioniso percorría les cais de la ciudá, acompañada d'un desfile de [[antorcha|antorches]]
Polo que se refier a les representaciones dramátiques que teníen llugar mientres estos díes, sábese que [[Aristóteles]] ocupar de rexistrales debidamente por escritu en redol a los años [[330 a. C.|330 a. C.]] D'asemeyáu tenor son les [[didascalias]], inscripciones topaes na falda de la [[Acrópolis]], onde quedaron asitiaos los títulos de les traxedies representaes nes Dionisias, les comedies de les Dionisias y de les Leneas, los nomes de los [[arconte]]s, los nomes d'el autores de les pieces dramátiques, etc. Una de les principales inscripciones ta incompleta, y delantre del nome de [[Tosquilo]] (que la so primer victoria nos concursos fechar nel [[484 a. C.|484 a. C.]]) falten unos diez llínees que teníen de referise a'l autores de traxedia de les Dionisias.
Llinia 135:
==== La respuesta del auditoriu ====
Les obres puestes n'escena revelen una complexidá de pensamientu y unes sotileces lliteraries que nun paecen tar al algame de cualesquier. Los argumentos de los drames tán basaos nos pormenores de la lleenda heroica y, a pesar del espardimientu qu'ésta algamó gracies a l'actividá de los [[rapsoda|rapsodes]]
Los estudiosos alluguen series duldes al respeutu. ¿Nun sería'l teatru un espectáculu d'élite por fuerza compartíu con tola masa social ateniense poles imposiciones polítiques y relixoses?. Aristófanes alude en repitíes ocasiones al desagradecimientu d'el espectadores prestos siempres a xiblar a los poetes vieyos y a la volubilidad y mal gustu del públicu. En ''[[Les aves]]'' burllar de la incapacidá de los asistentes, al nun tener nales pa escapar del teatru y poder volver nel momentu fayadizu cuando la comedia terminaba.
Llinia 145:
Nel teatru griegu, a diferencia del de Shakespeare, por casu, apenes importa la personalidá de los personaxes y son los problemes, la moralidá y les acciones los qu'algamen el primer planu.<br />
Ye bien probable que dada la variedá del auditoriu, n'ocasiones los poetes dirixiérense namá a un sector más formáu, a que la so apreciación diríen destinaes ciertes sotileces poétiques. Hai que mentar l'anécdota que narra cómo se salvaron d'una muerte bederre nes [[latomía|latomíes]]
Esistía amás un altu grau de propaganda y de concienciación cívica en tolos festexos qu'arrodiaben les representaciones teatrales, tantu al entamu del certame como una vegada rematáu ésti. La ceremonia d'apertura de los festivales convertir nuna gran manifestación del poderíu ateniense y nuna promoción de los deberes ciudadanos. Esponíase ante'l espectadores llegaos de toes partes del mundu griegu'l tributu unviáu polos aliaos d'Atenes, faíase desfilar a los güérfanos de los cayíos pela ciudá, que la so educación y armamentu fueren costeados pola comunidá, y proclamábense los honores d'aquellos que beneficiaren a la polis de dalguna forma.
| |||