Diferencies ente revisiones de «Pelo»
Contenido eliminado Contenido añadido
m ca-->ques |
m plurales mal formaos |
||
Llinia 214:
Los sabios y filósofos d'Atenes y Roma reprendieron bien de cutiu l'usu de rizase los pelos y declamaron altamente contra los homes que se desdoraban con esti luxu amuyeráu. Tucídides mesmu nun quería que los mozu rizárense los pelos, nin que los llevaren alzaos sobre la frente formando un nuedu, como lo usaben les virxes o doncelles. [[Cicerón]], nel so [[arenga (oratoria)|arenga]] pronunciada dempués de la so vuelta al [[Senáu romanu|Senáu]], señaló a Pison como un home apurríu al viciu coles palabres ''cincinnatum ganeonem'', [[llibertín]] de los pelos greños. Reprendió'l mesmu defectu al cónsul Gabino, llamándo-y ''saltator calamistratus'', faciendo reparar sobre'l so frente les señales del fierro caliente que sirviera pa formar los aníos de los sos pelos: ''frontem calamistri vestigiis notatam''. Suetonio describiendo los vicios de [[Ñerón]] nun omite tampoco'l gran cuidu que ponía en componer los sos pelos.
Conocíen tamién los antiguos l'usu de les [[peluca|peluques]] o melotes postizas, y llamábense polos romanos ''galeri'' y ''galericuli''. Afatábense dacuando con otra especie de peluca llamada ''corymbio'', qu'asonsañaba'l tocáu de les virxes. Non solamente sirvíense de peluques pa despintar la falta de pelos sinón tamién pa presentase con pelos de color distintu de ios naturales o p'amarutase. Calígula llevaba una peluca y una llarga túnica pa frecuentar los [[forfuéganu]]
Les peluques rubies yeren en Roma bien apreciaes y veníen de [[Germania]] y de los países septentrionales de la Europa. Dizse que l'arte de tiñir el pelo foi inventáu por [[Medea]]. Los [[godos]] y otros pueblos septentrionales tuvieron en gran apreciu una bona melota y poníen enforma curiáu en caltenela. Ente les muyeres yera una señal de [[virxinidá]], polo que les doncelles llevaben la cabeza desnuda y el pelo ondeante, al pasu que les casaes llevaben la cabeza cubierta.
| |||