Diferencies ente revisiones de «El Valle Altu de Peñamellera»

Dientro de los monumentos non naturales de los que dispon la zona, hai que destacar en primer llugar les cueves prehistóriques descubiertes y que fueron declaraes d'interés arqueolóxicu. Ente elles tenemos les de Coimbre, la de Subores, la de Trescares, la de Paré y la más importante que ye la Llonín, afayada en [[1971]] y la qu'apaecieron numberosos grabaos y figures d'animales, signos y representaciones femenines.

 

 

En Alles tenemos la ilesia parroquial de San Pedro fundada en [[1787]] por [[Juan de Mier y Villar]], natural del conceyu pero que pasó la so vida en [[Méxicu]]. Tien una cúpula intradosada nel centru del cruceru y crucería nos nueve tramos, y presbíteru rectu. La fachada principal ta al sur y el hastial ta ocupáu por una enorme torre campanariu. El retablu mayor foi rematáu a finales del sieglu XVIII y ye xuna imitación del retablu de santu Domingu d'Uviéu. Otros templos d'interés constituyir les ilesies de Cáraves, Ocevo, Mier y Llonín, que cunta con una portada del [[sieglu XV]] y otra barroca.

 

 

Na localidá de Ruenes, amás d'otra casa perteneciente a la familia Mier, tenemos la Casa Solariega de Morán, con capiya incluyida que caltien nel so interior un importante retablu del sieglu XVIII. Amás de toes estes edificaciones señoriales, tamién podemos contemplar en tol conceyu, construcciones bien del estilu montañés, con torre, galeríes de madera y un ampliu voladizu.