312 518
ediciones
Diferencies ente revisiones de «El Piréu»
m
Bot: Orotografía habitual na wiki
m (-as >> -es) |
m (Bot: Orotografía habitual na wiki) |
||
|
'''El Piréu''' (en [[griegu antiguu]]: Πειραιεύς, ''Peiraiéus''; en [[idioma griegu|griegu modernu]] Πειραιάς, ''Pireás'') ye una ciudá del sudoeste de [[Grecia]] asitiada na [[Periferies de Grecia|periferia]] del [[periferia d'Ática|Ática]] a veres del [[golfu de Egina]]. Administrativamente, conforma la [[unidaes perifériques de Grecia|unidá periférica]] de [[El Pireo (unidá periférica)|El Pireo]] y ye la capital de l'Alministración descentralizada del [[mar Exéu|Exéu]] (Periferies de [[Exéu Meridional]] y [[Exéu Septentrional]]).<ref>{{Cita web |url=http://www.kedke.gr/uploads2010/FEKB129211082010_kallikratis.pdf |títulu=Testu completu del plan Calícrates |obra=Boletín Oficial de Grecia |fecha=11 d'agostu de 2010 |idioma=griegu}}</ref> Yera'l puertu de la [[antigua Atenes|antigua ciudá d'Atenes]] y foi escoyida pa funcionar como [[puertu del Pireo|puertu]] modernu cuando esta ciudá foi refundada en [[1834]]. Ye unu de los más activos ya importantes de [[Grecia]], según el puertu de referencia pal saléu poles isla del [[mar Exéu]] y tamién una importante escala pa les principales compañíes navieres del [[Oriente Próximu]]. La so población ye de 175.607 habitantes ([[2001]]).
El Pireo ye un [[puexu]] predresu, con tres puerto naturales, el más grande allugáu nel noroeste, que sirve como importante puertu comercial escontra l'este del [[mar Mediterraneu]], y los dos más pequenos son utilizaos pa propósitos navales. El [[puertu del Pireo|puertu]] tien servicios de tresbordadores a casi toles
El Pireo caltiense como'l mayor centru industrial y portuariu, y ye la terminal pal serviciu de trenes eléctricos. Cuenta con estelleros, fábriques productores de maquinaria agrícola, vidriu, testil y productos químicos. Amás esporta aceitunes, aceite d'oliva y xabón. Tamién tien una escuela industrial fundada en [[1938]].
==== De la edá d'oru a la cayida ====
Los empiezos del periodu clásicu constitúin la edá d'oru del Pireo qu'adquier una hexemonía sobre'l comerciu griegu, y ello en desterciu d'otros puertos como [[Calcis]], [[Eretria]], [[Egina]] o inclusive [[Corinto]] que ye sicasí l'únicu puertu en llograr caltenese. A partir de [[451 a. C.|451 a. C.]], la ciudá d'El Pireo ye reconstruyida totalmente sobre un vastu planu
A pesar d'esti cuadru idílicu, esta edá d'oru tocó al so fin a mediaos del sieglu V a. C. Les fortificaciones del Pireo atraxeren la rocea de los [[Laconia|lacedemoniu]]s y los otros puertos griegos ([[Megara]] y Corinto especialmente), sufrieren enforma de la hexemonía del Pireo. Por eso les razones de la [[guerra del Peloponeso]] son esencialmente económiques, a Esparta nun-y cuesta nengún trabayu convencer a les ciudaes que sufrieren la espansión ateniense xunise a ella pa faer la guerra a Atenes. L'esfuerzu de guerra provoca nel Pireo la ruina de dellos comerciantes, siendo requisados locales y naves y el comerciu que menguando en provechu de los gastos militares. Les incursiones lacedemonies nel territoriu áticu conducen a Pericles a axuntar la población nes muralles atenienses, que s'estienden por una pequeña decena de kilómetros, siguiendo asina'l conseyu de Temístocles. Sicasí, les muralles del Pireo, lo mesmo que la ciudá nun fueron estudiaes p'acoyer tan gran númberu de persones, asina la población atropóse, y atopó abelugu nos templos, so los pórticos. Esta situación foi aparente pal espardimientu d'una enfermedá, la [[fiebre tifoideo|peste]], que fixo estragos un añu más tarde na población, favorecida pola casi ausencia d'alcantarielles nel Pireo, según pola amenorgada aducción d'agua y l'ausencia de fontes. Tucídides, nel Llibru II, 48, esplica qu'Atenes se vio cutida sópito, y foi el Pireo el primer llugar onde la xente foi arimada; y dixeron que los peloponesios envelenaren los pozos (pos nun había fontes entá nesti llugar). Depués algamó la ciudá alta y el númberu de muertes foi dende entós enforma mayor. La peste, que pudo con Pericles y los sos dos fíos, yera un golpe fatal pal Pireo que travesaba entós una crisis económico y comercial ensin precedentes. El [[espedición a Sicilia|desastre de Sicilia]] de [[415 a. C.|415 a. C.]] remató esta crisis quitando a los atenienses de munches naves.
El Pireo foi escoyíu en [[1834]] p'allugar l'allugamientu del nuevu [[puertu del Pireo|puertu d'Atenes]].<br />
La ciudá cuntaba con 900 habitantes en [[1836]]. [[François-René de Chauteaubriand|Chauteaubriand]] nun había vistu más qu'una casina d'aduaneru. El Pireo foi repobláu entós daquella polos habitantes de les
En [[1850]], el [[Reinu Xuníu]] de [[Henry John Temple|Palmerston]] procedió al bloquéu del [[puertu del Pireo|puertu]] pola mor del incidente [[Don Pacíficu]]. El Reinu Xuníu, esta vegada acompañáu pola flota francesa, dio en un nuevu bloquéu ente [[1854]] y [[1857]], por causa de la política esterior y de les deldes de Grecia, según pola [[Guerra de Crimea]].
== Población ==
La población del conceyu d'El Pireo ye de 175.697 habitantes (2001). Si inclúyese l'área circundante a la ciudá y dalgunes de les
La ciudá d'El Pireo tien un conveniu d'hermandá cola ciudá arxentina de [[Rosario (Arxentina)|Rosario]].
| |||