A partir del [[sieglu XI]] el Cuetu Sebastián foi habitáu permanentemente hasta los nuesos díes, de tala forma que a lo llargo de los sieglos la necesidá d'espandise configuró'l so actual aspeutu urbanu, típicu de los pueblos jareños de la zona.
Tres la conquista de la zona nel sieglu XI, [[AlfonsoAlfonsu VI de Llión y Castiella|AlfonsoAlfonsu VI]] apurrió la población en [[1085]] a la Ilesia de [[Toledo]] (ciudá conquistada pola mesma dómina), denominándose daquella Alcolea de Talavera.
Mientres el Reináu de [[JuanXuan I de Castiella|JuanXuan I]], l'arzobispu de Toledo [[Pedro Tenorio]], señor de la villa de Alcolea, solicitó del Rei'l privilexu de franqueza pa una pequena parte de Alcolea, llugar nel qu'ordenó que se-y construyera un [[palaciu]] a les veres del [[ríu Tayo]]. Unu de los mayores problemes que sufrieron los pobladores medievales de Alcolea xenerar coles crecíes de dichu ríu, torgando'l pasu al otru llau de la vera y de esa forma provocando una imposibilidá de llevar a cabu'l tránsitu de cebera y mercancíes. L'Arzobispu de Toledo Pedro Tenorio ordenó la construcción d'una ponte de [[piedra]] (el ''Ponte del Arzobispu''), que ye'l que dio nome a esa pequena parte de Alcolea que se biforcó definitivamente de la so xurisdicción, [[La Ponte del Arzobispu]] ye'l conceyu que menor xurisdicción tien en tola península ibérica. [[JuanXuan I de Castiella|JuanXuan I]] quedó tan satisfechu de los trabayos que concedió, el [[14 de marzu]] de [[1390]], privilexu de franqueza a tolos que poblaren Villafranca (anguaño [[La Ponte del Arzobispu]]) y Alcolea, en que'l so conceyu construyir la ponte.
N'alcordanza de los antiguos pobladores medievales, inda atopamos [[topónimu|topónimos]] que nos recuerden estes migraciones, como "El Barriu de Triana" na redoma d'esti cuetu, que foi habitáu por [[Sevilla|sevillanos]] que poblaron estes tierres nel [[sieglu XIII]]. Nesti cuetu atopáronse restos cerámicos de los sieglos [[Sieglu XIII|XIII]], [[Sieglu XIV|XIV]], [[Sieglu XV|XV]] y [[Sieglu XVI|XVI]].
