L'actual villa de Moronta paez tener el so orixe nel [[sieglu X]], nel marcu d'una primera [[Reconquista#La repoblación|acción repobladora]] del monarca [[Ramiro II de Llión]], que na primer metá de dichu sieglu repobló otres localidaes como [[Guadramiro]], [[Ledesma]] o [[Salamanca]]. Esta repoblación orixinal —o quiciabes meyor dichu: fundación— debió de ser reforzada pola de los reis lleoneses [[AlfonsoAlfonsu VI de Llión|AlfonsoAlfonsu VI]] y [[Fernando II de Llión|Fernando II]] nos sieglos XI y XII. Esti últimu rei dexó'l dominiu de la villa a la [[Orde de Santiago]], a la que perteneció hasta'l [[sieglu XV]]. Nesta dómina, Moronta y Guadramiro pasaron a integrar [[señoríu de Guadramiro|un señoríu laicu]] que s'asocedió nos Maldonado, que los sos titulares ostentaron a partir de 1763 el títulu de [[Marquesáu de Castellanos marqueses de Castellanos]] pol so heriedu en [[Zapardiel de la Cañada Castellanos de la Cañada]] (Ávila), hasta'l final del [[Antiguu Réxime n'España|Antiguu Réxime]]. Darréu, cola creación de les actuales provincies en 1833, Moronta quedó encuadrada na [[provincia de Salamanca]], dientro de la [[Rexón Lleonesa]].<ref>{{cita web |título= Real Decretu de 30 de payares de 1833 sobre la división civil de territoriu español na Península ya isles axacentes en 49 provincies |idioma= español |añu= 1833 |publicación= Gaceta de Madrid |url= http://es.wikisource.org/wiki/Real_Decretu_de_30_de_payares_de_1833 }}</ref>
