Diferencies ente revisiones de «Henry Mancini»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Bot: Nomes de países según el cartafueyu |
|||
Llinia 13:
Empezó a trabayar nel cine en 1952 en películes de [[Clase B (cine)|serie B]] de los estudios [[Universal Studios|Universal]] so les ordes del direutor del departamentu musical [[Joseph Gershenson]]. Nestos años, Mancini, xuntu con otros músicos de la [[Universal Studios|Universal]], como [[Hans J. Salter]] y [[Herman Stein]] trabayaron frenéticamente pa crear una gran cantidá de material que sería usáu y reutilizáu en múltiples películes. Nesta primer etapa, Mancini caracterizar por un soníu sinfónicu y atonal.
En 1958 firma'l so primer trabayu en solitariu, pos hasta agora figurara como coautor, adaptador, orquestador o inclusive nin siquier yera acreditáu; esti títulu foi la conocida obra maestra de [[Orson Welles]] ''[[Touch of Evil]]'' de 1958 (''Sei de Mal'' n'Arxentina y n'España, y ''Solombres del Mal'' en
La música de ''[[Touch of Evil]]'' atraxo l'atención del direutor [[Blake Edwards]], quien lo contrató pa faer la música de la so serie de televisión ''Peter Gunn'', pa la cual Mancini creó una tema que pasó a l'antoloxía de les grandes temes del cine y que foi usáu n'ensame de películes, por casu en ''[[The Blues Brothers (película)|The Blues Brothers]]'' de 1980 (n'España ''Gañinos a tou ritmu'', en Llatinoamérica ''Los Hermanos Caradura'') o ''Waterworld'' (1995). Del álbum, editáu por [[RCA Victor]], vender en poco tiempu más d'un millón de copies. Amás, la música d'esta serie valió-y dos premios Grammies en 1958. La relación ente Edwards y Mancini ye una de les más llargues y más esitoses collaboraciones direutor-músicu de la hestoria del cine, yá que s'enllargó mientres más de 30 años y 28 películes. Ello ye que la so segunda collaboración televisiva, la serie ''Mr. Lucky'' reportó-y a Mancini dos nuevos Grammies.
| |||