Diferencies ente revisiones de «Dinastía Pahlaví»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Bot: Troquéu automáticu de testu (-Jomeini +Khomeini) |
m Bot: Nomes de países según el cartafueyu |
||
Llinia 87:
== Hestoria ==
=== Reináu de Reza Pahlaví (1925-1941) ===
En [[1925]] foi depuestu oficialmente l'ausente sah [[Ahmad Shah Qayar|Ahmad Shah]], colo qu'acaba la [[dinastía Kayar|dinastía Qayar]] y xube al tronu Reza Jan, qu'escoyó como nome [[Reza Shah|Reza Pahlaví]] y funda la '''dinastía Pahlaví'''. Esi mesmu añu empecipia la construcción d'una vía ferrial ente'l [[golfu Pérsicu]] y el [[mar Caspio]] financiada por un impuestu sobre'l té y l'azucre. En [[1927]] fúndase'l [[Bank-y Melli-ya Irán]] (Bancu central) que al añu siguiente sustitúi al británicu Bancu Imperial de Persia como únicu emisor de papel moneda del país. En [[ochobre de 1927]] créase una compañía de pesca ente [[Irán]] y la [[
En [[1937]] róblase un pactu de non agresión y amistá llamáu [[Sa'dabad]] con [[Turquía]], [[Iraq]] y [[Afganistán]].
El sah Reza emplegó gran cantidá d'inxenieros y técnicos alemanes y austriacos nel so intentu de modernizar la industria. Al españar la [[Segunda Guerra Mundial]], [[Irán]] declaróse neutral, tarreciendo sabotaxes. [[Gran Bretaña]] y la [[
=== Reináu de Mohammad Reza Pahlaví (1941-1979) ===
El nuevu monarca Mohammad Reza Pahlaví nomó primer ministru a [[Mohammad Alí Forughí]] y espulso a los técnicos alemán y austriacu. El [[9 de xineru]] de [[1942]] roblóse la [[Alianza tripartita]], pola cual les tropes estranxeres retirar en seis meses, pero tendríen accesu total al país. Como parte del alcuerdu teníase que reforzar l'exércitu, polo que se pidió ayuda a [[Estaos Xuníos]]. [[Irán]] declaró la guerra a [[Alemaña]] el [[9 de setiembre]] de [[1943]], n'avientu tuvo llugar la [[Conferencia de Teḥrán]] ente [[Winston Churchill]], [[Franklin D. Roosevelt]] y [[Iósif Stalin]], qu'alcordaron dar sofitu económicu y caltener intactu [[Irán]].
Na seronda de [[1945]] la [[
En xunetu axunten el Parlamentu y el Senáu y apruébase un plan de desenvolvimientu de la economía financiáu pola [[Anglu-Iranian Oil Company]] ([[AIOC]]). El xeneral [[Alí Razmará]] ocupa'l cargu de primer ministru y trata de ratificar l'alcuerdu petrolíferu, siendo refugáu por dellos diputaos empobinaos por [[Mohammad Mosaddeq]], que ciscaben la nacionalización de la industria del petróleu. Razmará declaró imposible la nacionalización, siendo asesináu a los cuatro díes. El so sucesor foi [[Hoséin Alí]] quien tuvo que dimitir pola presión popular y nomóse primer ministru a Mosaddeq. El [[1° de mayu]] de [[1951]] aprobóse la nacionalización del petróleu, pero'l boicó británicu al petróleu iranino afecta gravemente a la economía. Prodúcense disturbios en [[Abadán]] y otros campos petrolíferos promovidos pol Tudeh.
| |||