Diferencies ente revisiones de «La Joyosa»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Robó: Troquéu automáticu de testu (-localid(á|a)\}\}\<.*\n.*\n.*\n.*\n.*\n.*\n.*\n.*\n\}\} +localid\1}}) |
m Bot: Troquéu automáticu de testu (- localidá + llocalidá ) |
||
Llinia 1:
{{llocalidá}}
'''La Joyosa''' ye una
== Situación xeográfica ==
Llinia 21:
La Joyosa, llamada d'antiguo Pinillo, perteneció mientres la Edá Media al [[Monesteriu de Veruela]], pasando nel sieglu XV a ser señoríu secular, hasta 1834, cuando crea'l so Conceyu.
L'orixe y evolución del so topónimu dexa establecer la siguiente enumeración de nomes colos que se conoció a la
Antonio Ubieto (1972) identificaba la población de Pinillo con un pobláu sumíu xuntu a [[Torres de Berrellén]]. Pero Isabel Falcón asegura que pudo comprobar que'l llugar de la Joyosa ye'l mesmu que na Edá Media llamóse Pinillo, según un protocolu del sieglu XV. Esti fechu queda constatáu nel llibru rexistro de Veruela, nel que diz: "El llugar de la Joiosa, llamóse d'antiguo Pinillo, que ta asitiáu na vera de ríu Xalon ente Marran, Torres, Verrellen y Mezlofa.
Llinia 28:
Con al respective de la so evolución alministrativa y les estructures fiscales nes que s'integró, La Joyosa perteneció a la Sienda de [[Tarazona]] (1646), Correximientu de Zaragoza (1711-1833) y, partir de 1834 cuenta con conceyu propiu.
Integrar nel partíu xudicial de Zaragoza nel sieglu XIX. No relativo a los sos habitantes y l'evolución demográfica esperimentada pola
En 1543 había tres fuego entá. Los moriscos poblaron el llugar eleváu númberu hasta que se decretó la so espulsión, qu'afectó a 18 cases, 5 individuos y 90 persones. Tuvieron que trescurrir dos sieglos pa recuperar esa población. Mientres los sieglos XVII y XVII, contabilícense 16 fueos en 1646, 13 vecinos con un total de 17 cases habitaes en 1718, y 17 vecinos en 1776, 13 vecinos en 1722 y en 1787, 43 vecinos en 1797. Yá a mediaos del sieglu XIX había en dichu llugar 26 cases, 21 vecinos y 98 almes.
| |||