Diferencies ente revisiones de «Carbón vexetal»

=== Forxa del fierro Otru usu fundamental del carbón vexetal na hestoria de la humanidá ye'l so empléu na metalurxa. La metalurxa del fierro, empezada yá unos 1.200 años a.C. y que se desenvuelve n'Europa mientres la edá del fierro” (700 a. C. hasta'l 68 d. C.), nun fuera posible ensin el carbón vexetal una y bones les elevaes temperatures que se riquir pa fundir los minerales nun pueden algamar utilizando a cencielles madera o los combustibles de la edá del fierro. Amás, el carbonu que contiencontién el carbón vexetal actúa como reductor de los óxidos del metal que formen los minerales y cola técnica apropiada parte d'esti carbonu puede alearse col fierro pa dar llugar al aceru, muncho más duru que'l fierro, lo cual foi fundamental nel desenvolvimientu d'armes y ferramientes más resistentes. Yera'l combustible utilizáu na llamada [[forxa catalana]], pa la producción d'aceru.

L'usu del carbón vexetal en metalurxa perduró hasta los nuesos díes, anque otros combustibles como'l coque metalúrxicu haber reemplazáu casi por completu, na actualidá y especialmente en países con abondosos recursos forestales y economíes en desenvolvimientu esiste un resurdimientu del usu del carbón vexetal en metalurxa, cuidao que amás el so usu representa, siquier en principiu, un menor impactu ambiental qu'el del coque metalúrxicu. El carbonu puede atopase nes aleaciones fierro-carbonu, tantu n'estáu amestáu (Fe3C, [[cementita]]), como n'estáu llibre (C). D'una forma xenérica, al aumentar el porcentaxe en carbonu, les aleaciones Fe-C aumenten la so durez y rixidez y pierden ductilidad. Considérase qu'una aleación de fierro ye un aceru si contiencontién menos d'un 2 % de carbonu, si'l porcentaxe ye mayor recibe'l nome de fundición.